Alcaraz i cud Wimbledonu w wykonaniu tenisisty z Hiszpanii, kraju bez kortów trawiastych

Carlos Alcaraz zagra w swoim trzecim z rzędu finale Wimbledonu , turnieju, w którym w tę niedzielę będzie bronił swojego dwukrotnego tytułu mistrzowskiego w starciu z Jannikiem Sinnerem . Zrobi to na nawierzchni , na której ma więcej tytułów (cztery) niż porażek (trzy), a której nie da się znaleźć w Hiszpanii . W Hiszpanii jest tylko sześć kortów, a wszystkie znajdują się na Majorce.

Mistrzostwa Majorki to turniej rangi ATP 250, który w czerwcu obchodził swoją piątą edycję. „Wcześniej organizowaliśmy turniej Mallorca Open tylko dla kobiet, ale wprowadziliśmy zmianę. W e|motion Group bardzo chcieliśmy wprowadzić trawiaste korty do Hiszpanii , ponieważ mieliśmy już doświadczenie w organizacji innego turnieju w Stuttgarcie ” – mówi Edwin Weindorfer , dyrektor generalny e|motion Group, organizatora turnieju.

Baleary to jedyne miejsce, które obecnie dysponuje kortami trawiastymi. W 1994 roku w Aravaca, stolicy kraju, w Real Club de Tenis López-Maeso zrodziła się inicjatywa. Jej liderem był José López-Maeso, hiszpański tenisista, który był członkiem reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa . Jego celem było umożliwienie mistrzom Wimbledonu trenowania na jego korcie, ale jego starania nie przyniosły większego sukcesu.

Inicjatywę kontynuował Villanueva Golf w El Puerto de Santa María, gdzie w 2024 roku otwarto trzy korty trawiaste , choć i ten projekt przetrwał krótko. „Chcieliśmy mieć kort trawiasty. Mieliśmy już sprzęt, a to był chwyt marketingowy, mający na celu podniesienie wartości ośrodka . Zauważyłem, że w Hiszpanii takie korty nie istnieją i postanowiliśmy je zbudować. Prawie wygraliśmy turniej ATP Challenger” – wyjaśnia Oliver Günter , pomysłodawca projektu.

Skomplikowana konserwacja

„Rozmawiałem z ludźmi z Wimbledonu, aby dowiedzieć się, w jaki sposób powinniśmy przeprowadzić konserwację. Było bardzo podobnie, choć z niewielkimi różnicami, biorąc pod uwagę, że warunki pogodowe w Kadyksie znacznie różnią się od tych w Londynie ” – kontynuuje Günther.

Londyn również miał wpływ na Majorkę. „Utrzymanie jest niezwykle trudne, ale mamy certyfikowaną trawę Wimbledonu. Sędziowie turnieju przyjeżdżają co dwa lub trzy miesiące, aby przeprowadzić testy . Trawa nie jest tak naprawdę taka sama, ale raczej dostosowanym materiałem, ponieważ klimat jest inny” – wyjaśnia Weindorfer.

Günter mówi: „Zużycie trawy jest ogromne. W Anglii trawa otwiera się w maju, a zamyka w październiku. Zimą przeprowadza się konserwację, podczas gdy my robiliśmy to na odwrót : utrzymywaliśmy ją otwartą w ciepłym klimacie Kadyksu. Jeśli odbywały się mistrzostwa, kosiliśmy ją niżej. Jeśli nie, kosiliśmy ją wyżej”.

Korty, na których rozgrywane są zawody ATP 250, oferują członkom możliwość gry na nich. „Trawa jest w gorszym stanie po turnieju, ale jej użytkowanie jest dozwolone do końca czerwca. Następnie pozwalamy jej obumrzeć i ponownie ją obsiewamy po upałach, zazwyczaj w październiku . Miesiąc przed turniejem członkowie nie mogą z niej korzystać”.

Coraz więcej zawodników korzysta z kortów , aby przygotować się do Wimbledonu. W tym roku trenowała tam mistrzyni Wimbledonu Iga Świątek . Warunki pogodowe są lepsze niż w Wielkiej Brytanii, choć w tym roku temperatury na wyspie były bardzo wysokie. „Męczyliśmy się, widząc zawodników w takim upale” – mówi Weindorfer.

Turniej na Balearach marzy o awansie do ATP 500, ale na razie uważa to za trudną perspektywę. „Chodzi o czekanie, aż ktoś sprzeda licencję. Koszty i utrzymanie byłyby wyższe”. W międzyczasie, przynajmniej w Hiszpanii, pojawił się promyk gry na kortach trawiastych. Kraj, który może pochwalić się mistrzami Wimbledonu, pomimo trudności w dostępie do kortu tej jakości.