Po raz pierwszy Argentyna zagłosowała w ONZ za embargiem USA wobec Kuby
Argentyna zagłosowała w środę w ONZ za nałożeniem na Kubę embarga USA , czego nie zrobił żaden rząd od ponad trzydziestu lat. Decyzja ta wywołała międzynarodowe zaskoczenie i wzmocniła sojusz administracji Javiera Mileia z Waszyngtonem i Tel Awiwem.
Do tej pory wszystkie argentyńskie rządy, niezależnie od przynależności politycznej, głosowały przeciwko embargu Stanów Zjednoczonych wobec Kuby, obowiązującemu od 1960 roku. W tę środę stanowisko uległo zmianie: Argentyna opowiedziała się po stronie Waszyngtonu i Tel Awiwu, zrywając z trwającymi od dziesięcioleci tradycjami dyplomatycznymi.
To trzydzieste trzecie głosowanie Zgromadzenia Ogólnego ONZ w sprawie zniesienia embarga. Tym razem 165 krajów zatwierdziło rezolucję, a tylko siedem ją odrzuciło: Stany Zjednoczone, Izrael, Węgry, Ukraina, Paragwaj, Macedonia Północna i Argentyna. Dwanaście krajów wstrzymało się od głosu.
Zmiana stanowiska nie zaskakuje obserwatorów międzynarodowych. Zdaniem analityków, odzwierciedla ona politykę zagraniczną administracji Javiera Mileia , charakteryzującą się ścisłym powiązaniem z Waszyngtonem i Tel Awiwem.
Najnowszym przykładem takiego powiązania było odwołanie byłej minister spraw zagranicznych Diany Mondino , która w zeszłym roku broniła tradycyjnego stanowiska Argentyny w sprawie głosowania przeciwko embargu. Jej odwołanie oznaczało zmianę w polityce zagranicznej.
To nowe stanowisko plasuje Argentynę w wąskiej grupie krajów popierających embargo. Środek ten został odrzucony przez zdecydowaną większość społeczności międzynarodowej, co podkreśla wyjątkowy charakter głosowania w Argentynie.
Eksperci wskazują, że głosowanie w sprawie embarga USA wobec Kuby może mieć reperkusje dyplomatyczne i handlowe, zarówno wobec tradycyjnych partnerów, jak i bloków regionalnych. Potwierdza ono również intencję rządu Javiera Mileia , by zacieśnić bliskie relacje ze Stanami Zjednoczonymi i Izraelem, nawet jeśli oznacza to odejście od historycznego stanowiska kraju.
Głosowanie stanowi precedens w argentyńskiej polityce zagranicznej i może wpłynąć na przyszłe decyzje na forach wielostronnych, na których kraj ten historycznie zachowywał bardziej autonomiczne i krytyczne stanowisko w kwestii międzynarodowych embarg i sankcji.
elintransigente
