Uliczna walka Mike'a Tysona z byłym bokserem i przywódcą gangu

23 sierpnia 1988 roku, po przypadkowym spotkaniu w sklepie odzieżowym na północy Manhattanu w Nowym Jorku, dwie najbardziej rozpoznawalne postacie boksu wdały się w bójkę uliczną.

Chociaż sprzeczka zaczęła się od werbalnej wymiany zdań, z upływem minut sportowcy zaczęli wymieniać ciosy, w których Mitch Green wykazał się „niezwykłą siłą”.

Mimo to różnice zdań między nim a Mike'iem Tysonem zaczęły się dwa lata temu, kiedy to na ringu bokserskim w Madison Square Garden obaj walczyli przez około dziesięć rund, aż sędziowie jednogłośnie wskazali zwycięzcę.

Kilka miesięcy później „Żelazny Mike” został najmłodszym mistrzem wagi ciężkiej w historii , co zwiększyło napięcie między nim a jego starym rywalem, znanym również z tego, że był przywódcą gangu.

Jak wynika z wypowiedzi Tysona w licznych wywiadach, w dniu walki był on w sklepie odzieżowym po odbiór spersonalizowanego stroju, gdy pojawił się jego przeciwnik.

Według boksera, mężczyzna wszedł do lokalu bez koszulki i próbował go obrazić, żeby wyprowadzić go z równowagi. Kilka minut później sytuacja wymknęła się spod kontroli, więc sportowiec zasugerował, aby Green pozwolił mu opuścić lokal.

Jednak postawa mężczyzny stawała się coraz bardziej wroga, co rozgniewało Iron Mike'a, który uderzył przeciwnika prawą ręką w twarz, co stworzyło możliwość fizycznego starcia.

Mimo że mężczyzna cofnął się o kilka kroków przed siłą uderzenia, nie poddał się i wykazał się szczególnym oporem, który Tyson kilkukrotnie określił jako „niezwykły” , odnosząc się do zażywania nielegalnych substancji.

Przez kilka minut bokserzy wymieniali ciosy, ale „Żelazny Mike” zdał sobie sprawę, że jego przeciwnik tak łatwo nie upadnie, więc postanowił zakończyć walkę kopnięciem okrężnym.

Po pokonaniu Greena Tyson zmuszony był przełożyć obronę tytułu mistrza świata z powodu złamania ręki, które tymczasowo uniemożliwiło mu wykonywanie normalnych czynności.

CYFROWY ZASIĘG REDAKCYJNY