Co robi Carmen Maura w filmie reprezentującym Maroko na Oscarach?

Aktorka Carmen Maura mogłaby przejść po czerwonym dywanie Oscarów . Nie będzie to jednak film hiszpański, a marokański (choć ma on również niewielki hiszpański wkład). Film „Calle Málaga” (1980) Maryam Touzani , urodzonej w Tangerze, w którym gra główną rolę, został wybrany przez Marokańskie Centrum Filmowe do reprezentowania kraju Afryki Północnej na gali Oscarów w 2026 roku . Pozostaje pytanie, czy amerykańska akademia ostatecznie wybierze ten film do finałowej listy – byłby to również pierwszy taki przypadek dla Maroka – ale pierwszy krok został już zrobiony.

„Calle Málaga” , która trafi do hiszpańskich kin na początku 2026 roku, opowiada historię 79-letniej Hiszpanki, córki wygnańców z czasów wojny domowej , która całe życie spędziła w Tangerze i odkrywa, że ​​jej córka (również Hiszpanka, Marta Etura ), zmagająca się z trudnościami finansowymi, chce sprzedać swoje mieszkanie w marokańskim mieście portowym. I nie zamierza na tym poprzestać. Jednocześnie rozpoczyna romans ze sprzedawcą antyków. To prosta i przyjemna historia, zdaniem krytyków, która już wywołała uśmiechy i brawa na różnych międzynarodowych wydarzeniach (co nie stawia jej w złej pozycji na wielkim festiwalu filmowym).

Film miał premierę na Festiwalu Filmowym w Wenecji, gdzie zebrał nieco ponadprzeciętne recenzje. Teraz został pokazany na Festiwalu Filmowym w Toronto , ale z pozytywnym odbiorem. Nie jest to wybitny film, ale na przykład Variety , hollywoodzka biblia, chwaliła jego kunszt, pomimo prostoty i lekkości. I brawo dla Maury: „Doświadczona Hiszpanka jest zachwycająca jako wieloletnia mieszkanka Tangeru, zmuszona opuścić dom w filmie Maryam Touzani, w łagodnej, przyjemnej dla widzów atmosferze”. Aktorka ma również duże szanse na znalezienie się wśród aktorek nominowanych do hiszpańskich nagród Goya (ma już cztery z sześciu nominacji, ostatnią w 2006 roku za film Volver , za który otrzymała nagrodę).

Nowa twarz w marokańskim kinie

„Decyzja komisji została oparta na tematyce filmu, jego walorach technicznych i artystycznych, a także możliwościach dystrybucji, jakie oferuje” – stwierdziło Marokańskie Centrum Filmowe w oświadczeniu ogłaszającym wybór Calle Málaga . Niewątpliwie jest to film, który poza festiwalowym występem, może pochwalić się szeregiem elementów, które dają mu silną pozycję na rynku międzynarodowym.

Reżyserką jest Maryam Touzani, która obecnie reprezentuje nowoczesne, kosmopolityczne i uniwersalne kino marokańskie . Autorka kilku filmów dokumentalnych o prostytucji i pracy dzieci, a jej trzy filmy fabularne, „Adam” (2019) o ciążach samotnych kobiet w jej kraju, „The Blue Caftan” (2022) o homoseksualizmie w Maroku, a teraz „Malaga Street”, były marokańskimi kandydatami do Oscara. Touzani, która studiowała dziennikarstwo w Londynie i przez pewien czas zajmowała się dziennikarstwem kulturalnym, miała premiery wszystkich swoich filmów w Cannes lub Wenecji. Obecnie jest najświeższą twarzą alawickiego reżimu , symbolem kraju, który chce być obecny na zachodnich wydarzeniach kulturalnych.

Co więcej, wraz ze swoim mężem, filmowcem Nabilem Ayouchem , który w 1999 r. założył firmę producencką Ali n' Productions (odpowiedzialną również za produkcję tego filmu), tworzy jedną z najbardziej wpływowych par w marokańskim świecie audiowizualnym (i ma silne powiązania we Francji).

Relacje Calle Málaga z Hiszpanią są również istotne. Produkcją w Hiszpanii zajmuje się MOD Producciones, firma produkcyjna Fernando Bovairy , producenta filmów Alejandra Amenábara, Julio Medema , Alejandra G. Iñárritu i José Luisa Cuerdy. Dystrybucją w 20 krajach zajmie się Caramel Films.

Carmen Maura mogłaby przejść po czerwonym dywanie i zrobiłaby to w swoim pierwszym nagim filmie. W tym momencie aktorka powiedziała EFE na Festiwalu Filmowym w Toronto, że już jej to nie obchodzi.

„To pierwszy raz, ponieważ, co ciekawe, nigdy wcześniej mi się to nie przydarzyło. Grałam w komediach i wszystkim, ale nigdy nie zrobiłam niczego więcej niż byłam w łóżku z Resinesem [aktorem Antonio Resinesem , z którym zagrała w 1985 roku w Sé infiel y no mires a quién ]. Możesz sobie wyobrazić. I nigdy nawet się nie rozebrałam, na przykład”, stwierdziła. Według niej, to coś, czego boi się mniej z wiekiem. „To coś, na co może cztery lata temu powiedziałabym nie. Cóż, nie cztery, cztery lata temu powiedziałabym tak, ale może innym razem powiedziałabym nie . Ale teraz mnie to nie obchodzi”, podaje agencja.

Maura: „Może innym razem bym powiedziała nie. Ale teraz nie obchodzi mnie to”.

Reżyserka ze swojej strony zapewniła, że ​​przekonanie Maury do rozebrania się przed kamerą nie było trudne. „Szczerze jej powiedziałam, jak wyobrażam sobie te sceny, jak zamierzam je nakręcić, a przede wszystkim, że najważniejsze jest dla mnie pokazanie piękna tych starzejących się ciał. Carmen doskonale rozumiała, dlaczego chciałam nakręcić te sceny, że to nie była próżność” – wyjaśniła. „Rozebranie się do naga w wieku prawie 80 lat wymaga ogromnego charakteru, ogromnej siły, bo to oznacza, że ​​pozwalasz drugiej osobie zobaczyć cię w całej twojej kruchości. Myślę, że to bardzo piękny czyn, który zrobiła Carmen ” – dodała.

Prawie 80 lat, w drodze na Oscary i scena nagości. Maura może się zmieniać, ile tylko zechce .