Nauka o danych i wybory

Polityka zmieniła się na zawsze. Tradycyjna polityczna przenikliwość, strategiczne przeczucia i niekończące się tournée wciąż mają swoje miejsce, ale prawdziwa siła dzisiejszej kampanii wyborczej leży w nauce o danych. To nie chwilowa moda ani opcjonalne rozwiązanie: to różnica między wygraną a przegraną.

W nadchodzących wyborach lokalnych 1 czerwca w Durango i Veracruz, gdzie odnowionych zostanie odpowiednio 404 i 1054 stanowisk, a także w wyborach 881 sędziów i sędziowie, zespoły kampanii, które opanują analizę danych i poradzą sobie z realizacją strategii kampanii, będą miały znaczącą przewagę. Ale to wykracza poza krótkoterminową perspektywę. Do 2027 r., kiedy 16 stanów wybierze nowych gubernatorów, a w 2030 r. odbędą się wybory prezydenckie, polityka w Meksyku rozwinie się jeszcze bardziej i dane staną się najcenniejszym zasobem.

Nauka o danych to coś więcej niż liczby i wykresy. Jest to dziedzina łącząca matematykę, statystykę, sztuczną inteligencję i programowanie w celu zrozumienia, przewidywania i kształtowania zachowań wyborczych. Dane pochodzą z wielu źródeł: ankiet, oficjalnych danych, sieci społecznościowych, wzorców wyszukiwania, geolokalizacji, a nawet analizy języka używanego w przemówieniach politycznych. Dzięki tym informacjom możliwe jest zaprojektowanie kampanii, które będą bezpośrednio przemawiać do wyborców, personalizując przekazy z precyzją, która wcześniej była nie do pomyślenia.

Przykładów jest mnóstwo. W Argentynie Javier Milei wykorzystał analizę danych, aby zidentyfikować kwestie, które najbardziej oburzają społeczeństwo, i zbudować swoją narrację outsidera. W Stanach Zjednoczonych Donald Trump wykorzystał segmentację wyborców, aby wzmocnić swój wizerunek jako „twardego przywódcy”, czyniąc ze swojej próby zamachu symbol odporności i emocjonalnej więzi. Jego sukces nie wynikał z improwizowanych przemówień, lecz ze starannie przemyślanej strategii opartej na danych.

W Meksyku partie polityczne już o tym wiedzą. Morena wysłała brygady, aby zbierały informacje bezpośrednio w terenie, za pomocą ustrukturyzowanych ankiet. Podczas gdy niektórzy aktorzy polityczni wciąż posługują się tymi samymi starymi taktykami, inni już zrozumieli, że przyszłość należy do tych, którzy dominują w laboratoriach danych. Ponieważ nie chodzi tylko o poznanie nastroju elektoratu, ale o jego przewidywanie i kształtowanie.

Dokładność analizy emocji i myśli populacji waha się od 70 do 95 procent, w zależności od jakości danych i zastosowanej metodologii. To nie magia, to nauka. Do projektowania przemówień, optymalizacji strategii mobilizacyjnych, oceny rywali, a nawet przewidywania kryzysów można zastosować tysiące narzędzi. Zamiast polegać na pojedynczych narzędziach, takich jak młotek czy wiertarka, nauka o danych oferuje kompleksową usługę stolarską.

Niezawodność nauki o danych opiera się na jej ciągłej walidacji i etyce jej stosowania. Nie chodzi o manipulację, ale o dokładne zrozumienie, co motywuje ludzi, co ich martwi i czego oczekują od swoich liderów. Nauka o danych jest wykorzystywana nie tylko w polityce, ale także w ochronie zdrowia, handlu, sporcie i badaniach naukowych. Jego skuteczność została potwierdzona w najważniejszych czasopismach naukowych na świecie.

Zasady gry uległy zmianie. Ci, którzy rozumieją i opanują naukę o danych, nie tylko wygrają wybory: będą budować przyszłość polityki w Meksyku.