Listy do redakcji: adres domowy, degradacja moralna, przykład Belgrano

Dom

Odwaga i niezależność, jaką zademonstrowali trzej sędziowie Sądu Najwyższego, podtrzymując wyrok skazujący CFK, kontrastują z orzeczeniem Drugiego Federalnego Sądu Sprawiedliwości w sprawie wykonania jej wyroku. Udzielenie jej aresztu domowego na ulicy San José, zignorowanie konsekwencji, jakie będzie to miało dla okolicy, i udzielenie jej pozwolenia na odwiedziny dużej grupy członków rodziny i pracowników, zamieni jej uwięzienie w nic więcej niż barierę uniemożliwiającą wyjście na zewnątrz, ale nie będzie to oznaczało zmiany stylu życia, jaki miała do tej pory. Oczywiste jest, że dla tego sądu nie wszyscy jesteśmy równi wobec prawa. Jeśli były prezydent wyznaczył jej miejsce zamieszkania w Santa Cruz, aby otrzymać dodatek za zimną strefę, musi tam odbywać areszt domowy.

Roberto Arostegii

Dzień 4,753,044

Degradacja moralna

Setki protestujących pod mroźną zimą Buenos Aires czekają, aż ich wybawca wyjdzie na balkon, by pobłogosławić ich ruch, ich idee. Stoiska z jedzeniem, namioty rozstawione na noc i rodziny z dziećmi są rodzajem tarczy ochronnej przed czyhającą sprawiedliwością, która w końcu się czaiła. I Cristina wychodzi, macha, wykonuje gesty serca dłońmi, podczas gdy jej złote pierścienie i diamentowe zegarki lśnią. Jest lśniącą liderką, a ludzie, ta maleńka część ludzi, przyjmują jej pozdrowienia, czekając na jej powrót. Pośród całego tego teatru sytuacji rozgrywających się na ulicy San José, jest jedna idea, która wyróżnia się wśród wszystkich fanatyków, żarliwych fanatyków. „Kradzież jest słuszna”, niemal jakby rzucając wyzwanie sprawiedliwości i moralności, anulują jedno z przykazań pod pretekstem, że zrobiła to, by walczyć z dużymi grupami hegemonicznymi (słowo używane do znudzenia przez jej parafian). I takie podejście wywołuje konsternację w prasie, ponieważ logika wydaje się tam tracić sens. Przykład jest jasny: Insaurralde na statku na Morzu Śródziemnym, otwierając butelkę szampana obok kobiety, która pobiera opłaty za takie wycieczki, skłania porządnych ludzi do kwestionowania ich polityki, ale ci parafianie chcą być Insaurralde; chcą być na tym statku i pić tego samego szampana. Ich konflikt nie dotyczy tego, co zostało zrobione, ani tego, jak to zostało zrobione; ich konflikt polega na tym, że nie mogą być jego częścią, podczas gdy znaczna część społeczeństwa jest obrzydliwie oburzona tym zdjęciem. Jej parafianie nie kwestionują Cristiny, nie wątpią nawet w jej akty korupcji. To, co robi i mówi, jest słuszne, a miliardy dolarów, które ukradła jej administracja, są po prostu częścią walki klasowej (nawet obalając samego Marksa). Koncepcje się zmieniły, a moralność cierpi dziś najcięższy cios. Kradzież stała się atrybutem politycznym i nie ma wymówek dla sprawiedliwości; Cristina jest niesprawiedliwie potępiona. Nie mówię o walce kulturowej. W ciągu ostatnich 20 lat Argentyna doświadczyła największego upadku moralnego w swojej historii, którego nie da się zwalczyć.

Jose Traverso

[email protected]

Przykład Belgrano

Musimy docenić pracę Manuela Belgrano. Zwłaszcza w tej epoce, z byłą prezydent skazaną za korupcję, która tańczyła z balkonu, aby zademonstrować swoją pogardę dla sprawiedliwości, lub, z drugiej strony, prezydentem, którego kraj potrzebuje o wiele bardziej niż jego idei ekonomicznych. W swoim czasie Don Manuel służył krajowi, gdziekolwiek był potrzebny. Nie tylko wyobraził sobie i stworzył naszą flagę, symbol jedności i przynależności, ale także zastosował innowacyjne idee dotyczące edukacji kobiet, promował przemysł i handel dla postępowego społeczeństwa i pielęgnował prawdziwego ducha wolności. Jako zwycięski żołnierz w Salcie i Tucumán, zrzekł się wyróżnień przyznawanych za swoje triumfy, uważając się za wystarczająco honorowego w wypełnianiu swojego obowiązku. Te postawy, niezbędne dla przywódcy, a teraz zapomniane, stanowią stanowczy i jasny przekaz. Ludzie muszą podążać za tymi, którzy mówią o swoich dziełach, prawdziwie przeznaczonych do jedności narodowej w pokoju, sprawiedliwości i korzyści dla wszystkich. Ci, którzy obecnie piastują stanowiska cieszące się popularnością, zarówno gubernatorzy, jak i ustawodawcy, powinni zastanowić się nad życiem Belgrano, ponieważ jego przykładu brakuje już od jakiegoś czasu.

Matías Aníbal Rossi

[email protected]

Ojciec Olveira

Kilka dni temu widziałem reportaż telewizyjny z udziałem księdza Paco Olveiry, regularnego uczestnika wszystkich środowych marszów w Kongresie i najwyraźniej entuzjastycznego uczestnika wszelkich wydarzeń związanych z przemocą i niepokojami. Jest prałatem, który oczywiście wyraża wielki podziw dla skazanego byłego prezydenta. W reportażu ksiądz Olveira zachęcał młodych ludzi do wzięcia udziału w marszu poparcia dla pani Kirchner, paląc jointa, aby dodać sobie odwagi. Po prostu tak. Katolicki ksiądz promujący używanie marihuany ze szkodliwymi skutkami, które wszyscy wiemy, że narkotyki wywołują. Ten konkretny ksiądz ze slumsów już nas zaskoczył swoimi oświadczeniami przeciwko mieszkańcom swojej parafii — którym rzekomo twierdzi, że pomaga — mówiąc im, aby „nie szukali jedzenia w jego jadłodajni”, ponieważ głosowali na kandydatów, których nie lubił. To nie jest problem; wiemy już, że wielu księży porzuca swoją pracę duszpasterską, aby ingerować w swoje przemówienia tam, gdzie nie powinni.

Carlos Gonzalez Fernández

8,586,133 dni

Zaginiona zmiana

W środę 18-go o 8:00 rano przyjechałem na swoją zmianę do VTV w Barracas (Herrera 1995) z mojego domu przy ulicy Junín 1300. Wszedłem i nikogo nie było. Pracownica powiedziała mi, że zawiesili pracę na ten dzień z powodu wydarzenia na rzecz Cristiny Fernández de Kirchner. Zapytałem, zaabsorbowany i zirytowany, dlaczego mnie nie powiadomili, a ona odpowiedziała, że ​​wysłali e-mail do wszystkich wymienionych, co nie jest prawdą, ponieważ go nie otrzymałem. Poczułem się źle potraktowany. Zapłaciłem za zabieg i nie otrzymałem odpowiedzi; będę musiał to zrobić ponownie i mam nadzieję, że uznają moją płatność. Wracając, pomyślałem o ubóstwie stworzonym przez CFK, z inflacją. Widzieliśmy, jak bogaciła się na władzy; była w najgorszym rządzie Alberto Fernándeza i ją ubóstwiają. Psychiatra, proszę!

Miguel Roca

[email protected]

W sieci Facebook

Udział w wydarzeniu na rzecz Cristiny Kirchner

„Ile osób nie ma pracy i stawia przeszkody tym, którzy chcą wykonywać swoją pracę” – Susana Errecart

„Jest nas 48 milionów, z czego 158 000 to mniejszość” – Lucía Cruz

„Wszyscy zostali zagonieni. I opłaceni. Szkoda.” – Silvia Vallo

„Większość zmuszona jest dojeżdżać z pracy” – Mariana Carina Montenegro

Teksty przeznaczone do tej sekcji nie powinny przekraczać 1000 znaków ze spacjami. Należy podać imię i nazwisko nadawcy, podpis, adres, numer telefonu i numer identyfikacyjny. Ze względu na miejsce i styl LA NACION może wybierać i edytować materiały. Wiadomości należy wysyłać na adres: [email protected] lub na następujący adres: Av. Del Libertador 101, Vicente López (B1638BEA)

Według