Z Ed do Lennartsfors: Spokojna przyjemność – wiosłowanie w Dalsland

Kanoe sunie niemal bezszelestnie po jeziorze, jedynie kadłub delikatnie bulgocze. Białe chmury odbijają się w czarnej wodzie. Od czasu do czasu ciszę przerywa delikatny plusk, gdy wiosło rozcina nieruchomą wodę. Wszystkie inne dźwięki zagłusza mrok Stora Le.

Ma 50 kilometrów długości i jest jednym z ponad 400 jezior rozciągających się 200 kilometrów na północ od Göteborga, wzdłuż granicy z Norwegią. Wszystkie powstały podczas ostatniej epoki lodowcowej: potężne lodowce wyżłobiły góry i wyrzeźbiły głębokie szczeliny, które później wypełniły się wodą. Dziś między jeziorami rozciągają się gęsto zalesione wzgórza, a spokojna dzicz jest tu od czasu do czasu przerywana małymi wioskami z czerwonymi, drewnianymi domami.

Przepłynięcie kajakiem całej długości Stora Le to czterodniowa przygoda . Chociaż cywilizacja z jej asfaltowymi drogami, supermarketami i restauracjami jest zawsze na wyciągnięcie ręki, poczucie ogromu i samotności pozostaje. Kilka pociągnięć wiosłem wyprowadzi Cię z małego miasteczka Ed na południowym brzegu Stora Le, gdzie znajdziesz wszystko, czego potrzebujesz na wyprawę: kajaki, wskazówki dotyczące wiosłowania w linii prostej i prowiant na kilka dni. Po krótkim odcinku krótszym niż trzy godziny, na środku jeziora pojawia się mała wyspa Skottön. Jak na każdym kempingu w Dalsland, na kajakarza czeka palenisko z drewnem, toaleta i schronienie. Po zakupie karty ochrony przyrody masz nieograniczone korzystanie z nich za równowartość trzech euro dziennie. Cóż za oferta, ponieważ niezliczone jeziora i szlaki wodne Dalsland są często ze sobą połączone. Dzięki temu możliwe są tygodniowe wycieczki bez konieczności dwukrotnego odwiedzania jednego miejsca. Szczególnie nowicjusze znajdą tu idealne warunki, do których można szybko dojechać z Europy Środkowej, a do tego dochodzi jeszcze kanadyjski klimat.

Dzięki „allemansrätt” (wolności publicznej) Szwedzi pozwalają obywatelom i gościom swobodnie poruszać się po terenie. Zostało to nawet zapisane w konstytucji kraju od 1994 roku – coś, co byłoby nie do pomyślenia w gęsto zaludnionych Niemczech. Wielu korzystających z tego prawa nie zawsze jednak zdaje sobie sprawę, że wraz z większą wolnością wiąże się większa odpowiedzialność osobista. Często pojawiają się nieporozumienia, zwłaszcza w kwestii rozpalania ognia. Chociaż rozpalanie ognisk jest generalnie dozwolone, ze względu na coraz cieplejsze lata, wiele administracji powiatowych często wydaje zakazy palenia ognisk wiosną, latem i jesienią. W indywidualnych przypadkach może to nawet doprowadzić do zakazu używania kuchenek gazowych. Na przykład w całym systemie jezior Dalsland Nordmarken, od 1 czerwca do 31 sierpnia, rozpalanie ognisk jest dozwolone tylko w miejscach oficjalnych; w ostatnich latach wprowadzono całkowity zakaz palenia ognisk. Aktualne informacje są dostępne w aplikacji Brandrisk Ute.

Ze Skottön szlak kajakowy prowadzi dalej na północ przez rzekę Stora Le. Orientacja jest łatwa, ponieważ Stora Le rzadko przekracza trzy kilometry szerokości. Liczne małe wyspy, zatoki i przylądki zachęcają do krótkich, odkrywczych rejsów. Jaskrawo kolorowe porosty i mchy pokrywają skały i wyspy na horyzoncie. Od czasu do czasu żółto-czerwone znaki oznaczają jedną z wysepek – rezerwaty ptaków, które są niedostępne dla kajakarzy. Rybołowy, nury czarnoszyje i inne rzadkie gatunki ptaków mają tu swoje lęgi.

Podczas wiosłowania szybko wykształca się rytm. Regularny ruch ma charakter medytacyjny, a cisza powoli staje się coraz bardziej znajoma. Dopiero gdy zatrzymasz się i uważnie się wsłuchasz, usłyszysz coś: skaczącą rybę, a może nawet klepnięcie bobrowego ogona. Dopiero po południu drugiego dnia mijasz jedyną osadę na Stora Le, składającą się z więcej niż kilku domów: Nössemark. W małej wiosce jest czas na kawę, a sklepik oferuje możliwość zakupu podstawowych artykułów. Woda nie jest jednym z nich: praktycznie wszystkie jeziora w Dalsland nadają się do picia. Możesz w każdej chwili zanurzyć butelkę z wodą, napełnić ją i ugasić pragnienie do syta. Wiele gatunków ryb również dobrze się czuje w świeżej, nieskażonej wodzie: okonie, karpie, sandacze, pstrągi i szczupaki igrają tutaj. Ci, którzy chcą, mogą uzupełnić zapasy wędką. Największy złowiony dotąd szczupak ważył imponujące 16 kilogramów – warto więc wykupić licencję wędkarską.

Kilka kilometrów za Nössemark , naszym oczom ukazuje się wyspa Tronsholmen, gdzie spędzimy noc w drugiej części podróży. Spacer po wyspie ujawnia niespodziankę: przecinają ją szlaki myśliwskie, a odchody są wszędzie. Jednak pomimo uważnego i cichego zwiadu, nie widać żadnego zwierzęcia. Rozwiązanie zagadki: łosie są doskonałymi pływakami, nie stronią od kilometrów odcinków Stora Le. Wykorzystują wyspy jako przystanki na odpoczynek. Po pływaniu łosie wychodzą z wody wyczerpane i wyziębione, czasami leżąc bez ruchu przez kilka godzin, aby się rozgrzać. Myśliwi stosowali to podejście w przeszłości. Wyczerpanego łosia można było po prostu zabić siekierą i przetransportować do domu łodzią.

Trzeci etap prowadzi wzdłuż urwistych klifów i gęstych lasów iglastych na wyspę Trollön , tuż przed końcem Stora Le. Być może będziesz miał szczęście i wyprawa zakończy się bez złej pogody. Jednak kajakarze na jeziorze powinni zawsze być przygotowani na zmiany pogody. Czasami słońce pali nieubłaganie rano, a po południu uporczywy deszcz tłumi morale. Wiatr gwiżdże w koronach drzew, brzozy kołyszą się w gwałtownych podmuchach. Ciemne strzępy chmur przesuwają się po jeziorze, na których tańczą małe białe grzywacze. Na szczęście kajaki mają wystarczająco dużo miejsca na namioty, wodoodporne beczki, kurtki przeciwdeszczowe, kalosze, wystarczającą ilość prowiantu i grubych książek, aby przetrwać nawet dłuższe okresy złej pogody. A nowicjusze w kajakarstwie nie muszą się zbytnio martwić, wiosłując na Stora Le. Jezioro jest zazwyczaj zbyt wąskie, aby powodować wysokie fale, które mogłyby wywrócić łódź.

Na ostatnich dwunastu kilometrach przeprawy przez Stora Le skierujesz kajak na sąsiednie jezioro Foxen , znane również jako Jezioro Tysiąca Wysp. Kierując się na południe, dotrzesz do miasteczka Lennartsfors, a każde uderzenie wiosła przybliży ciszę do cywilizacji. Wkrótce ciszę przerywa jakiś dźwięk. Nie jest to tęskny krzyk nurka czarnogardłego, który zagłusza ciszę, ale inny, obcy dźwięk: dźwięk ruchu ulicznego powoli płynącego główną ulicą Lennartsfors. Przygotuj się do lądowania!

Najlepszy czas: miesiące letnie od maja do września. W środku lata, kiedy Szwecja również jest na wakacjach, na jeziorach można spotkać nawet 5000 kajakarzy. Stora Le i Foxen cieszą się wtedy dużą popularnością. Osoby, które preferują sezon wakacyjny, powinny rozważyć inne jeziora.

Dojazd: Prom Stena Line kursuje codziennie z Kilonii i Frederikshavn w Danii do Göteborga. Do lotniska Göteborg-Landvetter można dotrzeć z Niemiec przez Berlin, Frankfurt, Düsseldorf, Hamburg, Hanower i Monachium. Pozostałe 200 kilometrów do Dalsland najlepiej pokonać wypożyczonym samochodem, autobusem lub pociągiem (stacje w Mellerud i Ed).

Sprzęt: Na spokojny rejs idealny będzie kajak z dużą ilością miejsca do przechowywania. Kanadyjskie kajaki mają największą ładowność i są łatwe w prowadzeniu, natomiast kajaki turystyczne są szybsze i mniej podatne na wiatr. Na kilkudniowe wyprawy niezbędna jest kuchenka, naczynia, namiot, śpiwór, karimata i prowiant. Cały sprzęt musi być spakowany w wodoszczelny sposób. Kajaki i cały sprzęt można wypożyczyć lokalnie w jednej z licznych wypożyczalni (np. Canodal w Edmonton, canodal.com ).

Nocleg: Wzdłuż jezior znajduje się ponad 100 oficjalnych pól kempingowych, każde z prostymi schronieniami, drewnem na opał i ogniskami, koszami na śmieci i toaletami. Grupy składające się z sześciu lub więcej osób zobowiązane są do noclegu na oficjalnych polach kempingowych. Koszt noclegu pokrywa karta ochrony przyrody, którą można kupić w wypożyczalniach kajaków i biurach turystycznych.

Wskazówka dotycząca kempingu z naszej wyszukiwarki kempingów (w wydaniu):

Mapy: Mapa spływów kajakowych Dalsland, 1:100 000, Pollner Verlag, 9,90 euro.

Więcej informacji o regionie można znaleźć na stronie vastsverige.com

Piękna 4-dniowa wycieczka, którą możemy polecić:

1. Dals-Ed – Wyspa Skottön (10 km),
2. Wyspa Skottön – Tronsholmen (18 km)
3. Tronholmen – Trollön (17 km)
4. Trollön – Lennartsfors (11 km)

Opisy etapów tutaj:

Etap 1: Marina Ed – wyspa Skottön 10 kilometrów

Pierwszy, krótki, całodniowy etap zapoznawczy rozpoczyna się w małej marinie w miejscowości Ed. Prowadzi on na około 400-metrową wyspę Skottön, gdzie dwa kempingi zapraszają na nocleg. Trasa wiedzie cały czas na północ, mijając małą wyspę Hästholmen w około trzech czwartych drogi.

Etap 2: Wyspa Skottön – Tronsholmen 18 kilometrów

Drugiego dnia popłyniesz wzdłuż odosobnionych zatok i miniesz liczne bezludne wyspy. Po południu będziesz mieć jedyną okazję na całej wyprawie, aby zatrzymać się na kawę i uzupełnić brakujące zapasy: w wiosce Nössemark. Nocleg spędzisz na wyspie Tronsholmen, gdzie znajduje się pole namiotowe.

3. etap: Tronsholmen – Trollön 17 kilometrów

Trzeci dzień etapu prowadzi przez odległą północną część Stora Le do kempingu na wyspie Trollön, położonej bezpośrednio przy granicy z Norwegią. Po drodze mijamy kilka wysp: St. Smägan, Björön, Salholmröset i ponad kilometrową wyspę Mosviköya. Trollön znajduje się już w strefie przejściowej do sąsiedniego jeziora Stora Le, Foxen.

IV etap: Trollön – Lennartsfors 11 kilometrów

Na ostatnim odcinku kajak płynie dalej na północny wschód, mijając liczne małe wyspy, przez cieśninę łączącą Stora Le i Foxen. Po dotarciu do Foxen kajak skręca na południowy wschód. Kontynuuj ten kurs przez pięć kilometrów, aż dotrzesz do miasteczka Lennartsfors.