Demi Moore: Czy w końcu otrzyma Oscara za swój radykalny powrót?

W wieku 62 lat Demi Moore ostatecznie zrezygnowała z dążenia do perfekcji. I w końcu zyskuje uznanie, którego odmawiano jej przez tak długi czas. Za rolę w horrorze „The Substance” otrzymała swój pierwszy Złoty Glob, pierwszą nominację do Oscara, nagrodę SAG, a być może nawet swojego pierwszego złotego chłopca 3 marca.

Film trafnie ujmuje również temat dążenia do doskonałości – zewnętrznej, młodzieńczej doskonałości, której poddawana jest każda kobieta, nie tylko w Hollywood. Wcielając się w Elizabeth Sparkle, Moore zmaga się ze starzeniem, które grozi jej porzuceniem kariery pod kierunkiem Coralie Fargeat (48). To, co najbardziej ją interesowało w tej roli, to „okoliczności kobiety w branży rozrywkowej, która mierzy się z odrzuceniem i głęboką rozpaczą. Wszystko, co wydawało się mieć znaczenie w jej życiu, zostało jej odebrane” – powiedziała w 2024 r. w wywiadzie dla Guardian. Podobieństwa do jej własnej kariery są oczywiste.

Podziwiana za urodę, wyśmiewana za ambicje

Demi Moore jest żywym przykładem seksizmu Hollywood ostatnich dekad. W latach 80. i 90. stała się supergwiazdą dzięki filmom takim jak „Uwierz w ducha” i „Niemoralna propozycja” – podziwiano ją za urodę, wyśmiewano za ambicje. W filmach „Ludzie honoru” i „Z Archiwum Jane” grała kobiety, które musiały walczyć z męskimi strukturami władzy – i musiały słuchać producenta mówiącego: „Jeśli Tom [Cruise, jej kolega z „Ludzi honoru”] i Demi nie sypiają ze sobą, to dlaczego Demi jest kobietą?”

Ale Moore musiała zmagać się z podwójnymi standardami seksizmu nie tylko na ekranie, także w prawdziwym życiu. Jej ciężarne ciało na okładce magazynu „Vanity Fair” zostało w 1991 r. uznane za pornograficzne i wywołało skandal. Honorarium, jakie otrzymała za rolę w „Striptease” wynoszące dwanaście milionów dolarów – wówczas była to najwyższa suma, jaką kiedykolwiek wynegocjowano dla aktorki – spotkało się z drwinami. Podczas gdy jej ówczesny mąż Bruce Willis (69) zarobił za „Szklaną pułapkę” prawie dwa razy tyle, ona musiała znosić nagłówki w rodzaju „Gimme Moore”.

Ale Moore doświadczył czegoś gorszego. W swojej biografii z 2019 r. zatytułowanej „Inside Out” opisała swoje mroczne dzieciństwo z matką o skłonnościach samobójczych i brutalnym ojcem, gwałt dokonany przez „przyjaciela rodziny”, a także problemy z alkoholem i kokainą oraz zaburzenia odżywiania. Pozostała trzeźwa przez 20 lat, aż do czasu, gdy Ashton Kutcher (47) wkroczył w jej życie, zakwestionował „koncepcję” uzależnienia od alkoholu i zmusił ją do ponownego sięgnięcia po alkohol. Małżeństwo pary – któremu również towarzyszyły złośliwe nagłówki o 16-letniej różnicy wieku – zakończyło się po sześciu latach, wraz z kolejnym kryzysem w życiu Moore'a. Kutcher zdradził i upokorzył Moore, a ona po raz kolejny „zagubiła się”, jak opisała w wywiadzie dla magazynu People . I znów zaczęła się walka: z opinią publiczną na jej temat, z jej nałogami, z jej własnym ciałem.

W końcu nie jest już piękna

W tym trudnym momencie powstał scenariusz filmu „The Substance”. Można zobaczyć tę walkę w jej grze aktorskiej w „The Substance”. Dzięki filmowi grozy po raz pierwszy uwolniła się od presji bycia piękną. Jej rola starzeje się szybciej i straszniej, podczas gdy jej młode alter ego, grane przez Margaret Qualley (30), naśladuje promienną urodę. Wyzwolenie, jak Moore powiedział Guardianowi: „Cały czas byłem poniżany i od początku wiedziałem, że nie będę pokazywany w najbardziej efektowny sposób, bez miękkiego skupienia. Wręcz przeciwnie. Ale było w tym coś wyzwalającego”.

Po dziesięcioleciach oczekiwania perfekcji Demi Moore po raz pierwszy pokazuje się bez skazy – i właśnie za to jest chwalona. W styczniu 2025 roku odebrała Złoty Glob w kategorii „Najlepsza aktorka w musicalu/komedii” (co nie powinno wprowadzać w błąd, biorąc pod uwagę brutalną satyrę), wyraźnie przytłoczona. W swoim przemówieniu powiedziała, że ​​pewien producent kiedyś pogardliwie nadał jej tytuł „aktorki popcornu” i że przez długi czas uważała, że ​​nic więcej jej to nie da. 30 lat później udowodniła coś wręcz przeciwnego – nie tylko jemu, ale przede wszystkim sobie.

Znajdź na Nowościach