Bedreigde kikkersoorten op weg naar herstel in Alberta

Eén van de meest bedreigde amfibieën van Alberta maakt een comeback.

Volgens de overheid van Alberta zijn provinciale inspanningen om het aantal noordelijke luipaardkikkers te herstellen succesvol gebleken in het vestigen van nieuwe, zichzelf in stand houdende populaties.

De noordelijke luipaardkikker, die sinds 2004 als bedreigde diersoort in Alberta staat geregistreerd, was ooit relatief algemeen in een groot deel van de provincie. Een aanzienlijke populatiedaling, die voor het eerst werd opgemerkt in de jaren 70 en 80, leidde ertoe dat de kikker een belangrijk aandachtspunt werd in natuurbeschermingscampagnes.

Brett Boukall, bioloog voor de provincie die zich bezighoudt met bedreigde diersoorten, zegt dat de herintroductie-inspanningen vooral gericht zijn op het verplaatsen van de kikkers of het loslaten van eieren in andere gebieden om zo nieuwe populaties te creëren.

"Toen de verplaatsingsoperaties voor het eerst op gang kwamen, zag de populatie noordelijke luipaardkikkers in de provincie er niet zo goed uit", zei hij.

Sindsdien hebben we een grotere verspreiding en een groter aantal populaties kunnen vaststellen in het zuidelijke deel van de provincie.

De herintroductie was succesvol in Battle River, Kinbrook Island Provincial Park, Beauvais Lake Provincial Park, Grainger en Wyndham-Carseland Provincial Park. Biologen bevestigden dat er op deze plekken populaties van de noordelijke luipaardkikker aanwezig waren die zichzelf in stand hielden.

"Het verplaatsen van eieren bleek een groot succes bij het vestigen van nieuwe populaties noordelijke luipaardkikkers op andere plekken binnen hun oorspronkelijke verspreidingsgebied", aldus Boukall.

De succesvolle herintroducties van kikkers, in combinatie met de bestaande populaties noordelijke luipaardkikkers die van nature voorkomen in andere delen van Alberta, betekenen dat de provincie voorlopig geen nieuwe populaties hoeft te introduceren.

Tussen 2007 en 2010 en van 2013 tot 2014 werden in totaal 163.880 kikkervisjes geïntroduceerd als onderdeel van het translocatieprogramma.

"De toenemende duurzaamheid die we zien bij de noordelijke luipaardkikker en hun verspreiding, zou ons in staat kunnen stellen om te zeggen dat onze populatie zich herstelt", aldus Boukall.

Waarom kwaakten er zoveel kikkers?

De provincie heeft de oorzaak van de dramatische achteruitgang van de ooit zo veelvoorkomende noordelijke luipaardkikker nog niet bevestigd, aldus Boukall.

Cynthia Paszkowski, emeritus hoogleraar ecologie aan de Universiteit van Alberta, zei dat er "veel overtuigende bewijzen" zijn als het gaat om de afname van de amfibieënpopulatie.

"Daar zijn meerdere verklaringen voor. Eén daarvan is dat het in bepaalde habitats zit, en dat pesticiden, herbiciden en chemicaliën uit de omgeving daar een rol bij spelen", zei ze.

Ze wees op andere factoren, zoals ziekte, vernietiging van leefgebieden en het uitzetten van vissen in leefgebieden van de noordelijke luipaardkikker waar voorheen geen vis zat, waardoor er minder zuurstof in het water zat.

Volgens Paszkowski kunnen deze factoren leiden tot schommelingen in de amfibieënpopulaties in Noord-Amerika.

"Interessant genoeg zijn er veel gebieden in Noord-Amerika waar de luipaardkikker zich heeft hersteld van deze historische dalingen," zei ze. "Maar in Alberta is dat echt niet het geval, en daarom probeert de provincie ze te herintroduceren in gebieden waarvan ze denken dat er nog geschikte habitat is."

Volgens Paszkowski is de beschikbaarheid van geschikte leefgebieden in het historische leefgebied van de kikker een voordeel van het herintroductieprogramma.

Ze noemde drie elementen die kikkers nodig hebben om succesvol een zelfvoorzienende populatie te kunnen vormen: een broedhabitat, een overwinteringshabitat en ten slotte een leefgebied op het land om zich te voeden.

In Alberta leven acht kikkersoorten: de boreale kikker, de gevlekte kikker, de noordelijke luipaardkikker en de boskikker, maar ook de Canadese kikker, de Great Plains-kikker, de vlaktespadefoot en de westelijke pad.