Rangschikking van alle 59 NFL-quarterbacks die in het seizoen van 2024 een wedstrijd starten: Ravens' Lamar Jackson, Eagles' Jalen Hurts behoren tot de elite

Elk NFL- seizoen starten tientallen en tientallen quarterbacks footballwedstrijden. Er zijn natuurlijk maar 32 officiële starters tegelijk, maar dat is exclusief wekelijkse vervangingen door blessures en wijzigingen in de opstelling. In totaal zagen de NFL 59 verschillende signaalgevers minstens één keer starten tijdens de campagne van 2024, inclusief play-offs. Dat aantal is eigenlijk het laagste in vier jaar, maar het zegt nog steeds iets over het aantal spelers dat als center wordt opgeroepen.

Dus wie van de 59 startende quarterbacks van het afgelopen jaar waren de beste van de beste? En wie worstelden enorm met de kansen die ze kregen? Hier hebben we alle 59 gerangschikt van beste naar slechtste, waarbij we niet alleen rekening hielden met het reguliere seizoen van 17 wedstrijden, maar ook met de gehele play-offs, inclusief Super Bowl LIX.

Natuurlijk gaven we meer gewicht aan eliteprestaties in de games die er het meest toe deden -- een overwinning op het conference-kampioenschap is meer waard dan een shootout in week 4 -- maar we probeerden zo eerlijk mogelijk te zijn, aangezien sommige quarterbacks maar één start kregen om naam voor zichzelf te maken. Natuurlijk zijn quarterbacks ten minste gedeeltelijk een product van hun omgeving, dus de hele oefening is onderhevig aan enige subjectiviteit.

Maar als u wilt weten welke van de 59 echt uw lof (of zorg) verdienen, dan hebben wij ze als volgt gerangschikt:

1. Lamar Jackson ( Ravens )

Balveiligheid was een probleem in zijn playoffnederlaag aan het einde van het seizoen, maar Jackson was verder in topvorm als de alleskunner van Baltimore's aanval. Hij bleef een van de meest onstuitbare scrambling threats van het spel, terwijl hij zijn beste scores als werper neerzette, met 45 touchdowns tegen slechts vijf picks, inclusief playoffs.

2. Jayden Daniels ( Commandanten )

Hij was niet alleen een indrukwekkende rookie. Hij was een van de meest moeiteloos dynamische dual threats in de hele NFL. Niet alleen behaalde het gladde LSU-product 37 scores, inclusief play-offs, maar hij leek ook volkomen onbewogen tijdens Washingtons verrassende reis naar de NFC-titelwedstrijd. Hij had MVP kunnen winnen.

3. Joe Burrow ( Bengalen )

Nee, hij heeft Cincinnati niet naar de play-offs gebracht. Maar de Bengals zouden een nachtmerrie zijn geweest zonder hem. Ondanks een twijfelachtig run-spel en een vreselijke verdediging, waardoor tegenstanders zich konden richten op het "stoppen" van de pass, gooide Burrow hem met eindeloze kalmte. Zijn 43 touchdown-strikes stonden op de tweede plaats van alle passers, inclusief de postseason .

4.Jalen Hurts ( Eagles )

Zijn cijfers voor het reguliere seizoen waren beslist conservatief; hij gaf prioriteit aan balcontrole boven alles, aangezien Philadelphia leunde op een elite grondspel en verdediging. Toch was Hurts haarscherp op diepe schoten wanneer dat nodig was, betrouwbaar als een baldrager in de crunch-time en een echte toonzetter voor de weg van de club naar Super Bowl-dominantie.

5. Josh Allen ( Bills )

Net als Jackson bleef hij een topspeler op zichzelf, waarbij hij zowel zijn arm als zijn benen liet zien om een ​​andere playoff-poging te leiden (en zijn eerste MVP-award te verdienen). Hij was echter de minst accurate passer van de MVP-kandidaten en doorstond enkele periodes waarin hij, net als Hurts, meer een managersrol speelde.

6. Baker Mayfield ( Buccaneers )

We praten waarschijnlijk niet genoeg over wat Mayfield deed om zijn verjonging in Tampa in 2023 op te volgen. Zijn Bucs gingen one-and-done in de play-offs, maar daar had hij zelf weinig schuld aan. De dappere revolverheld overwon blessures bij enkele van zijn beste blockers en wapens om 46 gecombineerde touchdowns te scoren, inclusief play-offs.

7. Jared Goff ( Leeuwen )

Hij genoot van de meest comfortabele opstelling van alle quarterbacks en hij maximaliseerde die het grootste deel van het jaar, waarbij hij een kwakkelende verdediging van Detroit compenseerde met veerkracht en precisie. Helaas kwam die houding niet helemaal tot uiting in de play-offs, waar een turnover-spree de Lions ervan weerhield een haalbare Super Bowl-kans te behalen.

8. Patrick Mahomes (Chiefs )

Zijn 2024 had veel overeenkomsten met die van zijn Super Bowl LIX-tegenstander, Jalen Hurts; zijn passing marks waren niet "elite" omdat hij de balcontrole prioriteit gaf, maar hij kwam door in de clutch en won met de marge als een killer scrambler. Het verschil: Mahomes werd toen volledig, bijna schokkend, geneutraliseerd in de grote wedstrijd.

9. Matthew Stafford ( Rams )

Streakiness te midden van een gehavende ondersteunende cast plaagde zijn spel gedurende delen van het reguliere seizoen, maar als hij goed was, was hij goed, en gaf hij Puka Nacua het vertrouwen met zijn grote armen van zijn Super Bowl-run van 2021. Sterker nog, een aantal van zijn beste dingen kwamen laat, toen hij Los Angeles bijna over de Eagles heen hielp in een uitwedstrijd in de play-offs.

10.Sam Darnold (Vikingen )

Dit is waar de lijst een duik neemt in veel ingewikkelder gebied. Darnold was legitiem explosief als Kevin O'Connells onverschrokken leider tijdens zijn Minnesota-revival ... maar alleen tot week 18, toen zowel letterlijke als figuurlijke druk hem tot een hert in de koplampen maakte tijdens de deflatoire finish van de Vikings.

11.Jordan Love ( Packers )

Op zijn best leek Love veel op de sensatie die het seizoen van 2023 afsloot met Mahomes-achtige flair. Op zijn slechtst was hij roekeloos met de bal terwijl hij worstelde met meerdere blessures, vooral in een lelijk verlies in de play-offs.

Matthew Stafford-handelsscenario's, Giants maken een schijndrafthandel voor de eerste keuze plus NFL-combine is hier

Het grootste deel van zijn eerste jaar onder Jim Harbaugh was indrukwekkend ingetogen; hij controleerde de steen terwijl hij hem naar beneden speelde ondanks een twijfelachtig ontvangend korps. Toen kwamen de play-offs en nam zijn kalmte een angstaanjagende wending.

De rookie was niet altijd de meest accurate en leunde zwaar op korte-ruimte passes. Maar zijn zelfvertrouwen en mobiliteit zorgden voor een aanval die geen sterkracht had en sleepten een taai Broncos-team helemaal naar de play-offs.

Een van de meest uitdagende beoordelingen van het jaar, Purdy wisselde zowel het overstijgen als het ten prooi vallen aan San Francisco's door blessures geteisterde opstelling. Hij is een slimme speler met onderschat atletisch vermogen, maar hij is beter als koploper.

Sinds zijn verrassende doorbraak als opvolger van Russell Wilson in 2022, is Smith een soort Jekyll en Hyde-team achter een wankel front, waarbij hij zwaar leunt op zijn sterke, agressieve arm, ten goede en ten kwade.

Voor Wilson was het een verhaal van twee seizoenen, ook al speelde hij maar 12 wedstrijden, inclusief de play-offs: Eerst liet de veteraan wat flair zien als een speler die alles op het veld kon laten zien, maar daarna keerde hij terug naar een trage staat.

In zes wedstrijden als startende werper van Pittsburgh was Fields niet zo'n goede werper als Wilson, maar hij speelde wel op safe als boegbeeld van een ouderwetse aanval, waarmee hij de Steelers naar een 4-2 start leidde op weg naar een plek in de play-offs.

De nummer 1 in de draft was vaak hectisch onder leiding van een inmiddels weggegooide staf, maar hij leverde ook soms verrassende prestaties. Zo wist hij 20 scores en slechts zes intercepties te gooien terwijl hij in Chicago voor zijn leven rende.

Ongelooflijk evenwichtig als rookie, daalden Strouds timing en touch behoorlijk in Year 2 toen hij blessuregerelateerde veranderingen in zijn opstelling moest doorstaan. Zijn leiderschap hielp Houston echter om een ​​wild-card playoff upset te behalen.

Voor korte periodes liet de altijd sluwe veteraan een vernieuwde downfield touch zien terwijl hij Marvin Harrison Jr. op de korrel nam. Uiteindelijk bleef de dubbele bedreiging ongelooflijk grillig als passer en beslisser op must-win-momenten.

De veelbesproken voormalige nummer 1-keuze was niet bepaald een succes na zijn snelle degradatie en daaropvolgende terugkeer in de opstelling. Maar zijn verbeterde comfort in de pocket maakte Carolina laat in de wedstrijd wel competitief.

Tagovailoa stond een maand aan de kant vanwege een nieuwe hersenschudding, maar bleef zeer efficiënt als passer in moeilijke situaties als hij rechtop stond. Maar zijn nauwkeurigheid vertaalde zich opnieuw niet in slimme of opvallende acties op de meest cruciale momenten.

De rookie uit North Carolina zat opgescheept met een teleurstellende aanval en een staf die inmiddels is vervangen. Hij bracht in ieder geval een spelverlengende ongrijpbaarheid mee naar de pocket, wat New England hoop gaf voor de toekomst.

Zijn arm had nog steeds sap, zoals blijkt uit zijn 28 passing scores voor een verder somber team. Maar de 40-jarige zag er eindelijk uit als een pocket presence, wat zijn cijfers misschien wel de meest gewichtloze van zijn carrière maakte.

Voordat hij aan het einde van het jaar op de bank zat, wat het voortijdige einde van zijn lucratieve partnerschap met Atlanta inluidde, was Cousins ​​ongewoon wisselvallig en zat hij tussen de monsterlijke primetime-spots door met levenloze prutsers.

Weet je nog toen hij en New Orleans 2024 op een waanzinnig hoogtepunt openden, en het scorebord opbliezen? We waren het bijna vergeten, want Carr kalmeerde snel voordat hij weer een golf van stoten en blauwe plekken moest doorstaan.

Ja, hij maakte slechts twee starts als reliever voor een geblesseerde Jordan Love, en beide wedstrijden waren tegen zwakke AFC South-tegenstanders. Maar hij was bijna foutloos in beide wedstrijden, met 2-0 als efficiënte leider voor Matt LaFleurs run-heavy scripts.

Dallas was een teleurstelling in 2024, en dat zou waarschijnlijk ook het geval zijn geweest als Prescott niet negen wedstrijden had gemist met een hamstringblessure. Gedwongen worpen waren echt de boosdoener voor zijn tumultueuze start, waarin hij 3-5 ging.

De berucht agressieve invaller zorgde voor een aantal leuke herinneringen in zeven starts, waaronder een verrassende wedstrijd tegen de rivaliserende Steelers, maar hij was ook nog steeds net zo vatbaar voor turnovers als altijd, met in totaal meer giveaways (14) dan gespeelde wedstrijden.

Velen hoopten dat de voormalige nummer 1-keuze zou herstellen van een grillig 2023. In plaats daarvan ging hij achteruit met een staf en ondersteunende cast vol fouten, en haalde hij slechts 2-8 voordat blessures hem voor onbepaalde tijd aan de kant dwongen.

Soms werden zijn misstappen al snel erger, maar toen Rush langer in actie kwam en Prescotts blessure verving, zorgde hij er in ieder geval voor dat Dallas in de slotfase nog redelijk competitief bleef doorCeeDee Lamb op de flank te bedienen.

Dat zegt niet zoveel als je bedenkt wat Las Vegas in 2024 nog meer op de been bracht als quarterback, maar de pocket passer in zijn tweede jaar was de scherpste en meest stabiele speler van de Raiders-rotatie. Hij gooide acht scores in negen wedstrijden.

Bereid je voor op een reeks reserves die deze lijst zullen overnemen. Flacco kon de baan in Indianapolis niet echt vasthouden, maar de ouder wordende vakman leidde in ieder geval een paar overwinningen in plaats van de geblesseerde en kortstondig op de bank zittende Anthony Richardson .

Geplaagd door drops en andere team-brede problemen, bood de tweedejaars atleet zeker veel dual-threat talent. Maar hij was wederom enorm wankel toen hem werd gevraagd het team door de lucht te tillen.

Net als Richardson, zijn collega AFC South prospect, was Levis verleidelijk als fysiek exemplaar, maar totaal onbetrouwbaar als bewaker van de bal. Zijn 12 picks in 12 games waren een voortzetting van de problemen van 2023.

De speler uit de eerste ronde werd laat in het seizoen ingezet ter vervanging van de in een dip zittende Kirk Cousins ​​en was zeker niet perfect, maar zijn balgevoel en bereidheid om de bal het veld in te spelen, zorgden er in ieder geval voor dat Atlanta tegen het einde van het seizoen interessanter was om naar te kijken.

Hoewel hij als nummer 3 van de Eagles slechts 45 passes gooide, voelde de jongeling zich ongelooflijk op zijn gemak bij het spelen vanuit de pocket en gooide hij vier scores als reliever tijdens de laatste twee wedstrijden van het seizoen voor Philadelphia.

Zijn nauwkeurigheid was niet geweldig in beperkte actie, aangezien hij slechts 59,5% van zijn worpen raakte, maar hij overwon de pijn om AJ Brown te bedienen, terwijl Jalen Hurts eind 2024 herstelde en daarna nog wat Super Bowl-snaps in de garbage time scoorde.

De voormalig starter van de 49ers werd in week 18 opgeroepen voor één start in plaats van de rustende Matthew Stafford. Hij was verrassend scherp tegen de strijdlustige verdediging van de Seattle Seahawks en wist 330 yards door de lucht te halen.

De moedige maar onvoorspelbare veteraan, de startende speler van Las Vegas op de openingsdag, was ongelooflijk grillig terwijl hij probeerde leven in een verder ontmoedigd programma te blazen. Hij gooide meer intercepties (10) dan hij scoorde (9) voordat hij een sleutelbeenblessure opliep.

Voordat New York hem aan het einde van het jaar vrijgaf, waardoor hij zich bij het oefenteam van de Vikings kon aansluiten, zag Jones er nog steeds hetzelfde uit als in de afgelopen jaren. Hij liet zien hoe mobiel hij was, maar hij kon de bal niet naar voren spelen.

Hij bleef op de achtergrond tijdens vijf noodstarts voor de geblesseerde Tua Tagovailoa en scoorde slechts drie keer in een reeks van 2-3.

Hij maakte een paar missers toen hij de geblesseerde Trevor Lawrence verving, maar de voormalige eerste ronde-speler liet in de slotfase ook zijn Alabama-precisie zien.

De ouder wordende Dalton leek aanvankelijk de onverwachte redder van Carolina's aanval toen Bryce Young op de bank zat, maar daarna verdween zijn talent snel.

Hij kreeg een uitgebreide auditie als vervanger van Will Levis in Tennessee, maar de voormalige reserve van de Steelers gooide evenveel onderscheppingen (9) als scores (9) in een 1-4-reeks.

De rookie had vijf onderscheppingen in zes starts, waarvan hij er geen enkele daadwerkelijk won, maar hij liet in ieder geval wat onconventioneel atletisch vermogen zien om New Orleans interessant te houden na de blessure van Derek Carr.

Afgezien van een enkele uitbraak van vier touchdowns tegen de laaggeklasseerde Colts, had de revolverheld Lock het erg moeilijk om zijn doelen te bereiken te midden van de voortdurende wederopbouw van New York.

Onder druk gezet op vrijwel elke snap om het jaar te openen, verminderde Watsons ooit geprezen pocket aanwezigheid ook voordat hij in oktober een achillespeesscheur opliep die het einde van het seizoen betekende. Hij ging slechts 1-6 terwijl hij in de opstelling stond.

De magie van zijn kortstondige optreden in 2023 was dit keer ver te zoeken, aangezien hij door verschillende blessures geen enkele touchdown wist te gooien.

Spelers van New England waren naar verluidt al eerder klaar voor rookie Drake Maye om Brissett te vervangen. Hoewel gerespecteerd als een ervaren leider, sloeg de veteraan slechts 59% van zijn passes in vijf starts.

Ridder, die pas tijdens het seizoen werd aangetrokken, verloor zijn enige start als onderdeel van de ongelukkige quarterback-wissel in Las Vegas.

Dobbs, ooit de favoriet van de Vikings, verloor met 47-24 in zijn enige wedstrijd als invaller in week 18.

Cooper Rush werd het hele jaar over het hoofd gezien en de voormalige eerste ronde-keuze kreeg nooit een kans in Dallas.

Kansas City verloor met 38-0 van de Broncos tijdens zijn enige wedstrijd in week 18, hoewel een onstabiele O-line niet hielp.

Hij gooide twee onderscheppingen in een 38-10 verlies tegen de Packers tijdens zijn enige kans om de geblesseerde Brock Purdy te vervangen.

Hij incasseerde zes sacks in één start voor Miami en behaalde slechts drie punten tegen de Seahawks.

De reservespeler verving Derek Carr en voltooide slechts 46,2% van zijn passes in één verloren start.

De voormalige reservespeler van de Patriots gooide op het laatste moment twee onderscheppingen in een nederlaag van 35-10.

Nul touchdowns en zes picks doen het. "DTR" sloeg ook maar 51% van zijn worpen in twee verlieskansen. Om eerlijk te zijn, deed hij dit toen hij voor Cleveland speelde, wat, zoals je kunt zien, niet bepaald vruchtbare grond is voor kwalitatief quarterback-spel.