Angst over de opwarming van de aarde zorgt ervoor dat sommige jonge Amerikanen zeggen dat ze geen kinderen willen

Amanda Porretto weet niet zeker of ze ooit kinderen zal krijgen.

Met haar 27 jaar is ze de gemiddelde leeftijd van nieuwe moeders in de Verenigde Staten, volgens de Centers for Disease Control and Prevention. Ze voelt de druk als enig kind. Haar vader wil opa worden en haar moeder zei vóór haar dood altijd tegen Porretto dat ze uiteindelijk moeder wilde worden.

"Sommige mensen vinden het slecht" om geen kind te hebben, zegt Porretto, die in de reclame werkt. "Ik denk gewoon niet dat ik meer mensen op de wereld hoef te zetten, aangezien er momenteel zoveel is dat we moeten oplossen."

Volgens verschillende studies geven jongere generaties Amerikanen steeds vaker aan dat klimaatverandering hen terughoudend maakt om kinderen te krijgen. Ze maken zich zorgen over het opvoeden van kinderen in een wereld met toenemende en intensere extreme weersomstandigheden, een gevolg van klimaatverandering. Deze klimaatverandering wordt veroorzaakt door de uitstoot van broeikasgassen zoals koolstofdioxide bij de verbranding van olie, gas en steenkool. Bovendien maken ze zich zorgen over de impact die hun nakomelingen op de planeet zullen hebben.

In een onderzoek van The Lancet uit 2024 onder mensen van 16 tot 25 jaar maakte de meerderheid van de respondenten zich "zeer" of "extreem" zorgen over klimaatverandering. Uit het onderzoek bleek ook dat 52% aangaf te aarzelen om kinderen te krijgen vanwege klimaatverandering. Volwassenen onder de 50 jaar zonder kinderen gaven vier keer vaker aan dat het klimaat een rol speelt in hun beslissing dan volwassenen ouder dan 50 zonder kinderen, volgens een rapport van het Pew Research Center dat vorig jaar werd gepubliceerd. En uit een onderzoek dat dit jaar werd gepubliceerd in de Proceedings of the National Academy of Sciences bleek dat meer dan de helft van de respondenten "ja" of "misschien" antwoordde op de vraag of klimaatverandering hen aan het twijfelen bracht over het krijgen van kinderen.

Ouderschap en klimaatverandering hangen niet alleen samen vanuit de angst voor het welzijn van het kind, maar ook vanuit de bezorgdheid over het welzijn van de planeet.

Vergeleken met de CO2-uitstoot van alle andere beslissingen, "is het krijgen van een kind veel, veel groter", aldus Nandita Bajaj, directeur van Population Balance, een non-profitorganisatie die zich richt op de impact van de mens op het milieu.

In tegenstelling tot andere keuzes brengt voortplanting iets met zich mee dat bio-ethiekprofessor Travis Rieder van de Johns Hopkins Universiteit ‘koolstoferfenis’ noemt.

"Je doet niet alleen koolstofintensieve activiteiten zoals het kopen van een groter huis, een grotere auto, luiers en dat soort dingen," zei Rieder. "Je creëert ook iemand die de rest van zijn leven een eigen CO2-voetafdruk achterlaat."

Dat kind zou kinderen kunnen krijgen, en die kinderen zouden weer kinderen kunnen krijgen, wat een impact zou creëren die generaties lang meegaat, voegde Rieder eraan toe. Het logische uiterste van het minimaliseren van de ecologische voetafdruk betekent natuurlijk geen kinderen krijgen, zei Rieder, wat hij overigens niet bepleit.

Het is lastig om de impact van een kind te kwantificeren. Dat komt doordat er geen consensus is over welk percentage van hun impact de verantwoordelijkheid van de ouders is, en deels omdat de impact van dat kind afhankelijk is van de levensstijl van de ouders.

"Een van de beste voorspellers van hoe duur hun CO2-uitstoot zal zijn, is hoe rijk je bent", aldus Rieder.

Volgens de Emissions Database for Global Atmospheric Research stoot de VS bijvoorbeeld 123 keer meer CO2 uit dan Ghana. Gecorrigeerd voor de bevolkingsomvang betekent dit dat de gemiddelde Amerikaan meer dan 12 keer zoveel uitstoot als de gemiddelde Ghanees.

Voortplanting heeft misschien wel de grootste impact op het klimaat, maar als het gaat om de maatregelen die mensen kunnen nemen om hun persoonlijke bijdrage aan de opwarming van de aarde te beperken, wordt het krijgen van minder kinderen vaak niet besproken.

Onderzoekers die klimaatverandering en gezinsplanning bestuderen, geven twee redenen.

"Als iemand je vertelt dat ze zwanger is of dat ze zwanger is, is de eerste reactie om ze op de een of andere manier te steunen, te feliciteren, dat soort dingen", aldus Trevor Hedberg, die moraalfilosofie doceert aan de Universiteit van Arizona.

De andere factor, zei Rieder: de impact van voortplanting hangt soms samen met gesprekken over overbevolking. De milieubeweging uitte in de jaren zeventig de angst dat er te veel mensen waren voor de hulpbronnen van de planeet, wat leidde tot racisme en eugenetica, die hevige kritiek opleverden.

Ash Sanders, 43, wist al op jonge leeftijd dat ze geen kinderen wilde. Toen raakte ze zwanger.

"Ik wilde niet nog een persoon aan de wereld toevoegen en die persoon nog meer impact laten hebben op de wereld die al overbelast en belast was door het grote aantal mensen dat hier was", zei ze.

Sanders, een freelance schrijver die schrijft over religie en milieu, wilde een abortus, maar voelde de druk van haar mormoonse opvoeding en van haar vader om het kind te krijgen. Ze zei dat ze een slecht mens werd genoemd omdat ze geen kind wilde.

Ze heeft haar kind in een open adoptiegezin geplaatst en ziet haar regelmatig. Vandaag de dag voelt ze zich in tweestrijd over haar beslissing.

"Ik voel me schuldig dat ik haar op de wereld heb gezet. Ik bedoel, ze vindt de wereld leuk, ze is een vrolijk kind, ze is heel cool. Ik ben een grote fan. Maar ik voel me de hele tijd schuldig," zei ze.

Juan Jaramillo zei dat het milieu altijd een factor was in zijn ouderschapsbeslissingen, zelfs toen hij nog een tiener was in de jaren 70. Later ging hij naar de universiteit om marien bioloog te worden.

"Vervuiling en klimaatverandering waren toen nog geen probleem, maar alle andere problemen die we nu hebben, waren er toen al", zei hij.

Bovendien wilde hij gewoon geen kinderen. Dus liet hij zich steriliseren en heeft daar geen spijt van gehad. Zijn beslissing om geen kinderen te krijgen en zijn zorgen over het milieu kwamen samen.

Dat geldt niet voor Rieder, de hoogleraar bio-ethiek die jarenlang onderzoek heeft gedaan naar de impact van deze ziekte, maar toch heel graag vader wilde worden.

"Kinderen krijgen is een zeer betekenisvolle en belangrijke activiteit voor mensen. Het is ook een dure koolstofbron," zei hij. "Dus hoe weeg je deze dingen af?"

Voor Rieder betekende het vinden van die balans dat hij maar één kind kreeg.

___

Redacteuren: Dit verhaal is bijgewerkt om de spelling van de naam van een persoon te corrigeren: Trevor Hedberg, niet Hedbert.

___

De klimaat- en milieuverslaggeving van Associated Press wordt financieel ondersteund door meerdere particuliere stichtingen. AP is als enige verantwoordelijk voor alle content. Bekijk de normen van AP voor samenwerking met liefdadigheidsinstellingen, een lijst met sympathisanten en de gebieden waar AP verslag van doet op AP.org .