Mijn wekelijkse leesvoer voor 13 juli 2025

Ik ben bezig geweest met het inrichten van mijn huisje in Canada en aan het ontspannen, daarom heb ik deze week niets gepost. Ik ga de komende week het tempo opvoeren.

Liefdevolle notitie van DRH over Joe Salerno.

Telkens als ik de naam van Joe Salerno zie, denk ik met weemoed terug aan een gesprek dat hij had met Friedrich Hayek tijdens de tweede jaarlijkse conferentie over Oostenrijkse economie, die in juni 1975 aan de Universiteit van Hartford werd gehouden. Joe sprak over een aspect van de Oostenrijkse economie en toen Hayek iets hoorde waar hij het niet mee eens was of waar hij op wilde ingaan (ik ben vergeten welk aspect), stond hij op en liep naar het podium. Omdat Hayek Hayek was (en hij de herfst ervoor medewinnaar van de Nobelprijs was geweest), was het natuurlijk gepast om hem te laten spreken. Joe was verrast, maar herstelde zich snel en groette Hayek. Het was zo lief.

door Timothy Taylor, Conversable Economist , 7 juli 2025.

Fragment, een citaat uit een onderzoek dat Tim bespreekt:

AI zou de komende tien jaar tussen de 0,3 en 0,7 procentpunt kunnen bijdragen aan de jaarlijkse totale TFP-groei in de Verenigde Staten. De voorspelde effecten in verschillende scenario's zijn het hoogst in de Verenigde Staten, gevolgd door het Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Canada, Frankrijk en Italië, en het laagst in Japan. Deze cijfers geven aan dat generatieve AI waarschijnlijk een belangrijke bron van totale productiviteitsgroei zal zijn in de komende tien jaar, maar maken ook duidelijk dat de verwachte winst van de huidige generatie AI-technologieën mogelijk niet buitengewoon zal zijn. Ter vergelijking: de recente technologiegedreven hausse in de informatie- en communicatietechnologie (ICT) heeft naar schatting 1 tot 1,5 procentpunt bijgedragen aan de jaarlijkse TFP-groei in de Verenigde Staten gedurende het decennium vanaf midden jaren negentig...

Opmerking van de DRH: 0,3 punt per jaar gedurende 10 jaar is substantieel, maar 0,7 punt per jaar gedurende 10 jaar is enorm.

door Timothy Taylor, Conversable Economist , 8 juli 2025.

Uittreksel:

In de jaren tachtig wordt vaak gesproken over een "verloren decennium" voor economische groei, toen veel ontwikkelingslanden wereldwijd gevangen zaten in destructieve patronen van schulden en inflatie. Maar William F. Maloney, Xavier Cirera en Maria Marta Ferreyra beweren sterker over de groei in Latijns-Amerika, namelijk dat de oorzaken en patronen van trage groei minstens een eeuw teruggaan. Ze beargumenteren dit in hun boek Reclaiming the Lost Century of Growth: Building Learning Economies in Latin America and the Caribbean (Wereldbank, 2025).

De distributieve oorsprong van het BBP en de arbeidsproductiviteitskloof tussen Canada en de VS

door James MacGee en Joel Rodrigue, Staff Working Paper 2024-49, Bank of Canada, 19 december 2025.

Uittreksel:

Het bruto binnenlands product (bbp) per volwassene in Canada schommelde tussen 70% en 90% van dat van de Verenigde Staten tussen 1960 en 2020. Achter deze kloof gaan grote, systematische verschillen in relatieve inkomens schuil tussen de Canadese en Amerikaanse inkomensverdeling. Er zijn kleine verschillen in gemiddelde inkomens tussen de lagere percentielen van de inkomensverdeling, terwijl er grote verschillen bestaan voor mensen met een hoog inkomen, met grotere verschillen voor bedrijfseigenaren en universitair opgeleiden. Met behulp van gegevens uit de World Inequality Database stellen we vast dat de top 10% van de inkomensverdeling verantwoordelijk is voor driekwart van de kloof in bbp per volwassene tussen Canada en de Verenigde Staten en tot twee derde van de gemeten kloof in arbeidsproductiviteit. Hoewel het gemiddelde aantal gewerkte uren per volwassene in de werkende leeftijd in Canada en de Verenigde Staten in 1970 en 2019 vergelijkbaar was, lijken aanhoudende verschuivingen in het relatieve aantal gewerkte uren per volwassene een significante rol te spelen in de gemeten verschillen in arbeidsproductiviteit tussen 1970 en 2019. Ons onderzoek suggereert dat selectieve emigratie van hooggekwalificeerde werknemers – vaak braindrain genoemd – naar de Verenigde Staten een significante rol kan spelen bij het verklaren van de verschillen in bbp per volwassene en arbeidsproductiviteit. Het lagere niveau van innovatieve activiteiten in Canada komt overeen met grotere inkomensverschillen voor mensen met een hoog inkomen.

HT aan Scott Sumner.

DRH-verhaal: De grotere kloof voor universitair geschoolden doet me denken aan een verhaal. Op een zomer, toen ik in Winnipeg was op weg naar mijn huisje in Noordwest-Ontario, ging ik naar de lokale radiozender CJOB voor een interview over de economische kwesties van die tijd. Nadat hij me had voorgesteld als iemand die van Canada naar "de Verenigde Staten" was verhuisd, zei de interviewer op agressieve toon: "Dus waarom ben je verhuisd? Was het het geld?" Natuurlijk had ik meerdere redenen, waarvan er maar één het geld was, maar ik dacht ook dat als ik dat zou zeggen, hij me van onzin of zoiets zou beschuldigen. Dat besefte ik binnen ongeveer 0,2 seconde. Dus zei ik: "Ja."

Let op: de bijgaande foto toont een zonsondergang gezien vanuit mijn huisje in 2024.