Website waar gestoorde soldaat zich voor aanmeldde voor het afslachten van zwangere tienervrouw

Aan de pittoreske kust van Oahu beleefde de 19-jarige Mischa Johnson een idyllische start van haar moederschap . Zes maanden zwanger in 2024 keek Mischa reikhalzend uit naar de komst van haar dochtertje Armani, terwijl ze tegelijkertijd genoot van het pasgetrouwde geluk met Dewayne Johnson, een soldaat eerste klas in het Amerikaanse leger, die in november van het vorige jaar in het huwelijk was getreden .

Het stel was begonnen met het bouwen van hun nest op de militaire basis Schofield Barracks, klaar om het leven als gezin te omarmen. Als Filipijnse van oorsprong uit Oahu was Mischa een gekoesterde steunpilaar in haar hechte familie. Haar dagen bestonden vaak uit de zorg voor haar geliefde grootmoeder en jongere familieleden , wat haar de liefkozende bijnaam Auntie Mimi opleverde.

Haar verzorgende aard liet er geen twijfel over bestaan dat ze de rol van een tedere moeder zou belichamen. Samen met Johnson stelden ze een geboortelijst samen en nodigden ze hun dierbaren uit om hun ongeboren Armani te overladen met een vleugje liefde.

Gefascineerd door de diepe genegenheid van de Johnsons voor elkaar, spraken familieleden regelmatig over hun onsterfelijke romance - het stel was zelden uit elkaar en toonde openlijk hun liefde, onverminderd in de schijnwerpers van het publiek. Hun verbondenheid straalde de frisheid van een huwelijksreisperiode uit die maar niet leek te verdwijnen, maar Johnson had een geheim.

In juli versterkte het gelukzalige nieuws van de zwangerschap van Mischa's zus Marianna de vreugde. Visioenen over het samen opvoeden van neven en nichten vulden hun gesprekken met opwinding, wat leidde tot plannen voor een feestelijk diner op de avond van 12 juli. Hun gezamenlijke stap in het ouderschap was een toekomst vol gedeelde ervaringen.

De dag vóór het verwachte feest, op 11 juli, ging Mischa samen met haar moeder winkelen en de volgende dag belde ze elkaar zelfs nog even op. Maar toen het tijd was om elkaar in het restaurant te ontmoeten, verscheen Mischa, ongebruikelijk genoeg, niet.

Bezorgd nam Marianna via een berichtje contact op om te vragen waar ze was. Mischa reageerde kort: "Thuis, ik voelde me niet goed. Sorry."

Ondanks Mischa's fysieke afwezigheid bleven haar kennissen sms'jes van haar ontvangen. Er leek echter iets niet te kloppen, aangezien de berichten niet overeenkwamen met Mischa's gebruikelijke stijl, toon of interpunctie.

Twee weken later, op 31 juli, was Mischa's familie geschokt toen Johnson zijn vrouw als vermist opgaf, wat aanleiding gaf tot een onderzoek. Het leger loofde een beloning van $ 10.000 uit voor informatie en er werden posters verspreid met daarop de 1,57 meter lange Mischa met haar babybuik.

De lokale bevolking verzamelde zich om het hele eiland af te zoeken naar Mischa, waarbij Johnson zich aansloot. Hij mobiliseerde zijn collega's om te helpen bij de zoektocht en bracht tijd door met Mischa's familie terwijl ze vol spanning wachtten op nieuws. Haar verdwijning was volkomen ongebruikelijk, waardoor haar dierbaren het ergste vreesden.

Onderzoekers begonnen echter te vermoeden dat Mischa mogelijk al langer vermist was dan Johnson had beweerd. Niemand had haar sinds 11 juli in het echt gezien en haar sms-berichten waren vreemd.

Ze begonnen Johnsons gedrag te onderzoeken en ontdekten dat hij zich sinds Mischa's verdwijning had aangemeld bij een online datingapp en met 18 vrouwen had gechat. Er stonden zelfs foto's op zijn telefoon waarop hij zoende en seksuele handelingen verrichtte met een andere vrouw. Bewijs suggereerde dat Johnson met deze vrouw een nieuw leven wilde beginnen. Wist hij dat Mischa niet terug zou komen?

Johnson werd gearresteerd nadat de politie bloed, DNA en ander belastend bewijsmateriaal in zijn woning had gevonden. De agenten concludeerden dat, hoewel er geen lichaam was gevonden, Mischa en haar ongeboren kind overleden waren – Johnson was de dader.

Hij stond voor een militaire rechtbank en bekende in juni van dit jaar de aanklachten van doodslag, belemmering van de rechtsgang en het afleggen van valse officiële verklaringen. Tot ontsteltenis van Mischa's familie en vrienden onthulde hij de grimmige details van zijn daden jegens zijn vrouw en hun ongeboren baby – en onthulde hij waarom hun stoffelijke resten mogelijk nooit gevonden zullen worden.

De 29-jarige vertelde de rechtbank over een heftige ruzie met zijn jonge vrouw in hun kamer. Hij beweerde dat ze had geschreeuwd dat zijn kind "niet zou weten dat hij bestond", waarop hij de controle verloor.

Hij vertelde dat hij een kapmes had gegrepen dat al in de kamer aanwezig was en haar op haar hoofd had geslagen, waardoor het mes in haar slaap terechtkwam. "Ik kon me mijn leven niet voorstellen zonder mijn kind," betuigde hij zijn spijt. "Ik heb er spijt van, ik had het niet moeten doen."

Toen Johnson eindelijk de machete uit Mischa's schedel haalde, merkte hij dat ze niet meer ademde. Nadat hij haar pols had gecontroleerd en geen hartslag had gevonden, erkende hij haar dood.

Johnson bekende dat hij aanvankelijk had geprobeerd het lichaam van zijn vrouw met een machete in stukken te hakken om zijn misdaad te verbergen, maar dat dit niet lukte. Hij kocht vervolgens een kettingzaag om de klus te klaren, waarbij hij haar ledematen en hoofd van haar torso scheidde en de lichaamsdelen in drie vuilniszakken deed, die hij vervolgens in een afvalcontainer gooide. Johnson had gedacht dat het afval uit de afvalcontainer rechtstreeks naar een verbrandingsoven ging.

Hij bood zijn excuses aan aan Mischa's familie en zei: "Mijn vrouw verdiende dit niet. Ze was geen uitschot... Ik haat mezelf om wat ik heb gedaan, elke dag weer. Ze verdienden allebei zoveel meer. Ik heb gefaald als echtgenoot, ik heb gefaald als vader en ik heb gefaald als man... Ik zal er altijd spijt van hebben."

Mischa's familie uitte hun diepe verdriet. Marianna beschreef het verlies van Mischa als een "leegte in haar hart die nooit meer zal worden opgevuld". Haar moeder, Frances Tapiz-Andrian, raakte overmand door emoties toen ze sprak over haar "ondraaglijke verdriet".

"Ik worstel elke dag, elke nacht," zei ze. "Het maakt niet uit hoeveel mensen je ontmoet, iemand verliezen is niet het verliezen van een relatie, maar het verliezen van een stukje van jezelf."

Johnson kreeg de maximale straf van 23 jaar voor de moord op zijn vrouw en ongeboren kind. Hij moest ook zijn salaris en toelagen inleveren en werd oneervol ontslagen. Hij zal zijn straf uitzitten in een militaire gevangenis in Fort Leavenworth, Kansas. Mischa's stoffelijk overschot is nooit gevonden.

Men vermoedt dat ze naar de vuilverbrandingsoven van het eiland is gebracht. Johnson wachtte twee weken voordat hij Mischa als 'vermist' aangaf, waardoor zij en haar ongeboren kind ruim de tijd hadden om spoorloos te verdwijnen.