Een dagje strand voor ontheemde Rohingya-kinderen in Maleisië


Langkawi, Maleisië – Op een klein strand op het eiland Langkawi lacht en speelt een groep kinderen, genietend van de zon en de zachte golven. Sommigen bouwen zandkastelen en anderen spelen op de schommel in de buurt. Een kleine groep is druk bezig met het vinden van schelpen en het verzamelen ervan om aan hun leraar te geven.
Alle kinderen zijn Rohingya-vluchtelingen. Sommigen zijn geboren in Maleisië, anderen kwamen per boot aan nadat ze waren gevlucht voor vervolging en geweld in Myanmar. Arafat Mohammad begeleidt zijn studenten met een glimlach. Hij herinnert zich dat het nog niet zo lang geleden was dat ze allemaal te bang waren om het zand op te stappen, laat staan om het water in te waden.
“De kinderen waren altijd zo bang als ze de zee zagen. Ze hoorden altijd van hun ouders dat de zee gevaarlijk is, de zee is waar hun familieleden stierven tijdens hun boottochten,” zei Arafat. “Dus de kinderen hebben trauma’s. Ze geloven dat als ze naar het strand gaan, ze zullen sterven. Door hier te komen, probeer ik ze te laten zien dat het strand is waar ze kunnen spelen, en dat de zee niet alleen een plek van de dood is.”
Arafat kwam in 2013 aan in Langkawi. Hij werkte als leraar in Myanmar. “In 2012 had het Birmese leger al veel dorpen in brand gestoken waar Rohingya's woonden. Ze deden het systematisch, wat ze 'de dorpen zuiveren' noemden,” zei hij. “Mensen waren zo bang. Voor onze ogen werden baby's vermoord. Vrouwen werden verkracht.”
Arafat zei dat hij betrokken was geweest bij het helpen van slachtoffers van seksueel misbruik door het leger om hun situatie te melden aan niet-gouvernementele organisaties (NGO's) en om medische behandeling te vragen. Als gevolg van zijn betrokkenheid bij humanitaire organisaties, zei hij dat hij het doelwit was van het leger. "Het leger omsingelde mijn huis, ze namen alles mee, zelfs mijn boeken," zei hij.
Arafat verliet Myanmar per boot. Toen hij in Maleisië aankwam, vond hij informeel werk in de hotelsector. Maar hij voelde zich al snel gedwongen om weer les te gaan geven nadat hij zich realiseerde dat de Rohingya-kinderen in zijn nieuwe gemeenschap geen toegang hadden tot onderwijs. "Ik belde de ouders en probeerde hen te overtuigen van het belang van onderwijs en dat het een basisrecht is voor kinderen. Een voor een begonnen de kinderen naar school te komen," zei hij.
Arafat heeft nu 34 leerlingen, in de leeftijd van vijf tot twaalf jaar. Ouders betalen een kleine vergoeding om de kosten te dekken en de school wordt ook ondersteund door lokale NGO's. "Ik geef de kinderen les in Engels, wiskunde, sociale studies en wetenschap. De lessen gaan ook over het belang van hygiëne, hoe je respectvol moet zijn en goede manieren moet tonen," zei Arafat.
“Maleisië heeft ons onderdak geboden. We zijn dankbaar voor het Maleisische volk. Ik waardeer het dat er veel verschillende etniciteiten in Maleisië zijn, maar hier respecteren ze elkaar, ze haten niet. Ik wil dat de kinderen dat ook leren.”
Maleisië is geen ondertekenaar van het Vluchtelingenverdrag van 1951 of het Protocol van 1967. Vluchtelingen hebben geen wettelijke status om te werken of studeren, maar velen kunnen informele banen vinden. Dit betekent vaak dat sommige ouders hun schoolgeld niet regelmatig kunnen betalen. "Ik zeg tegen de ouders: schaam je niet. Hoe dan ook, de kinderen moeten blijven leren, of ze nu betalen of niet," zei hij.
“Sommige kinderen zijn al bijna tieners en kunnen nog steeds niet lezen omdat ze nog nooit eerder hebben gestudeerd. Ik zeg ze, dat is oké, we beginnen met het alfabet, helemaal aan het begin. Als ze kunnen lezen en schrijven, kunnen ze misschien een betere toekomst hebben.”









Al Jazeera