De wet van tirannie

Sterker nog, de woorden tirannie en recht passen helemaal niet in dezelfde zin. Geen van de methoden waar tirannen hun toevlucht toe nemen, zowel lokaal als universeel, is verenigbaar met wat 'recht' heet. Want recht definieert een gedrags- en besluitvormingsstijl die humanitaire criteria en mensenrechten prioriteit geeft binnen het kader van geschreven of ongeschreven regels.

Wanneer we echter de situatie in ons land, de praktijken van het huidige regime en wat er op internationaal vlak gebeurt in ogenschouw nemen, is het volstrekt onjuist om te spreken van de ‘zogenaamde wet van de sterken en de tirannen’ .

Er is een waarheid in de wereld die we altijd benadrukken. Democratie en fascisme zijn elkaars tegenpolen. In democratieën, met name stabiele democratieën die de mens, oftewel de burgers, centraal stellen, bepalen regeringen die aan de macht komen door middel van volksstemming de regels niet door middel van tirannie en voeren ze deze ook niet uit door middel van tirannie. Sterker nog, regels die worden bepaald door raadpleging van het volk, door middel van overeenstemming, discussie en onderhandeling met mensen met tegengestelde opvattingen (grondwet, wet, regelgeving, praktijk, gewoonte, enz.), worden gevolgd. Wat wij "wet" noemen, is precies dat.

∗∗∗

Maar de fascistische mentaliteit die de democratie afwijst, wijst zelfs de regels af die zij moet handhaven. Ze zegt: "Ik ben aan de macht, ik ben machtig, dus ik heb het recht om te doen wat ik wil ." Ze beschouwt zichzelf als iemand die het recht heeft om met name de levens van haar tegenstanders te onderdrukken en te vergiftigen, maar indien nodig ook die van de mensen die op haar hebben gestemd.

Ik heb het over de "managementstijl" die de huidige politieke macht in Turkije al sinds dag één hanteert. Zijn alle methoden die ze de laatste tijd hebben gebruikt, alle beslissingen die ze hebben genomen en alle praktijken die ze op elk vlak van het leven hebben geïmplementeerd, niet concrete voorbeelden hiervan?

Een mentaliteit die behaalde diploma's verscheurt, het eigendom van mensen vertrapt, eigendomsbewijzen annuleert zonder ook maar het recht op eigendom te respecteren, een van de meest "heilige" rechten van hun eigen kapitalistische systeem, mensen berooft in naam van de ondersteuning van een handvol bevoorrechte, vriendjespolitieke dieven, en degenen die zich ertegen verzetten genadeloos slaat met de "staatsstok" in de hand, is exact het equivalent van wat in woordenboeken en encyclopedieën "fascisme" wordt genoemd.

De beelden die gisterenmorgen op televisie werden uitgezonden, zijn de meest recente en schandelijke voorbeelden van de typische praktijken van het huidige regime.

Een groep burgers was daarheen gekomen om bezwaar te maken tegen een wet die overhaast en met kracht werd aangenomen in een parlement dat het woord "Natie " in grote letters in zijn uit vier woorden bestaande naam had staan, namelijk de Grote Nationale Assemblee van Turkije . Zoals bekend werden de parlementariërs die zich verzetten tegen de wet met een onredelijke inhoud die erop gericht was hectares olijfgaarden te vernietigen en mijnbouw toe te staan, en de mensen die zij vertegenwoordigden, onderworpen aan "pestend geweld" door de machtigen, die hen "schopten en sloegen, met hun nek en poot" en uit de raadzaal gooiden.

De bewakers van de commissievoorzitter van de regeringspartij en de machtige parlementariërs die zich schaamteloos bij hen aansloten, zeiden praktisch : "Wat hier gebeurt, gaat jullie niets aan. Wij zullen samenkomen en beslissingen nemen, en jullie zullen gehoorzamen." Ze verwijderden feitelijk de eerste letter "M" uit de naam van de TBMM en verpletterden die.

Gisterenmorgen keken we naar het nieuws en hoorden we dat burgemeester Murat Çalık van Beylikdüzü in Istanbul al wekenlang in de gevangenis zat, ondanks zijn ernstige ziekte aan leukemie en lymfeklierkanker. Hij werd pas gisteren na lang protest in het ziekenhuis opgenomen. Een andere stedenbouwkundige, dr. Tayfun Kahraman, die ook veroordeeld was in het Gezi-proces en in een vergelijkbare situatie zat, was ondanks herhaalde verzoeken al drie jaar niet vrijgelaten. Zijn toegang tot behandeling was beperkt vanwege zijn MS-ziekte en hij werd opnieuw gedwongen in het ziekenhuis opgenomen.

Het nieuws uit de gevangenissen, de manier waarop gevangenen en veroordeelden daar behandeld worden, de wreedheden van het transport, de kwellingen in de "goed uitgeruste gevangenissen en cellen" hebben hun hoogtepunt bereikt.

Is de naam van de onderdrukking die wordt toegepast op scholieren, werknemers op de werkvloer, slachtoffers onder de burgers uit alle lagen van de bevolking die hun rechten proberen te claimen op straat en op pleinen, en gepensioneerden wier rechten niet worden gegeven, niet precies de "Tiranniewet" die ik in de titel gebruikte?

Als we naar het nieuws kijken, zien we dan niet ook sporen van diezelfde "tirannieke wet" terug in de oorsprong van de dodelijke raketten die vlak naast ons door de lucht vliegen?

Al een week lang valt een gek (of moet ik zeggen gek?) meedogenloos een land aan dat zijn marionet en buitenpost in de regio is, een land en een volk dat al 46 jaar door embargo's wordt gewurgd en nauwelijks op de been probeert te blijven. Hij gaat nog verder en dreigt schaamteloos: "We zullen jullie leider vermoorden en jullie regime veranderen. Geef je over."

∗∗∗

Hoe kan het dit doen? Natuurlijk, door te vertrouwen op de enorme imperialistische militaire macht die het heeft verworven door de volkeren van de wereld uit te buiten door hun merg en been te zuigen. Door te vertrouwen op zijn dodelijke conventionele en nucleaire wapens. Bovendien, door de "mogelijkheid dat het doelwitland de capaciteit bereikt om kernwapens te produceren" als excuus te gebruiken. Dit ondanks het feit dat het de ondertekenaar is achter de eerste en enige nucleaire agressie in de wereldgeschiedenis, namelijk massamoord.

Terwijl het pionnenland in het Midden-Oosten zich aan de wereld presenteert als een land dat zich in een 'verdedigings'- positie bevindt, heeft het zijn handen niet gewassen in onschuld voor het bloed van het Palestijnse volk dat ernaast leeft. Tegelijkertijd vergiet het daar nog steeds bloed.

Er zijn nog duizend andere voorbeelden te geven van de schaamteloosheid, roekeloosheid en natuurlijk ook de ‘wetteloosheid’ van tirannen, maar zijn er betere voorbeelden te bedenken?