Pas op! Onbewust consumeren leidt tot de dood.

Kalkan legde uit dat de klachten ernstiger kunnen zijn in een vergevorderd stadium en vervolgde: "De symptomen die worden veroorzaakt door schimmels die giftig zijn voor de lever en nieren, kunnen veel uitgebreider en ernstiger zijn. Als de patiënt leverfalen heeft, kunnen geelzucht, verwardheid, een opgeblazen gevoel en hevig braken optreden. Bij nierfalen is een verminderde urineproductie een van de belangrijkste symptomen. Wanneer nier- of leverfalen optreedt, wordt ook het hart aangetast en kunnen patiënten last krijgen van een lage bloeddruk, hartkloppingen en pijn op de borst. Als de patiënt een bekende hart- en vaatziekte heeft, kan deze vergiftiging ook een hartaanval veroorzaken. Het is nuttig voor zowel de arts als de patiënt om op de hoogte te zijn van deze symptomen in een vergevorderd stadium."

Asım Kalkan merkte op dat er geen tegengif bekend is voor giftige paddenstoelen en dat patiënten eerst hun ademhaling onder controle moeten krijgen en vloeistoftherapie moeten krijgen om de bloeddruk en hartslag te reguleren via een intraveneuze toegang.

Kalkan voegde eraan toe dat bij een paddenstoelenvergiftiging de eerste stap is om onmiddellijk een arts te bezoeken bij de dichtstbijzijnde zorginstelling en een monster van de gegeten paddenstoel af te geven. Zo kan het type paddenstoel worden geïdentificeerd en kan een passende behandeling worden gestart.

Diëtist Berrin Bayraktar, die in hetzelfde ziekenhuis werkt, zei dat paddenstoelen veel vezels en voedingswaarde bevatten, maar weinig calorieën. 100 gram paddenstoelen bevat ongeveer 20 calorieën, 3 gram eiwit en 1 gram vezels.

Bayraktar, die de informatie deelde dat paddenstoelen een rijke bron aan voedingsstoffen zijn, met name vitamine B1, B2, B3 en D, maar ook mineralen zoals calcium, kalium en selenium, wees erop dat 100 gram gekweekte paddenstoelen ongeveer 3 gram eiwit bevat, terwijl 100 gram rundvlees 20 gram bevat.

Bayraktar benadrukte dat paddenstoelenvergiftigingen het meest voorkomen in de lente en de herfst, wanneer er meer regen valt.

Bayraktar benadrukte dat vergiftigingsverschijnselen kunnen variëren, afhankelijk van het type paddenstoel: "De eerste symptomen zijn zweten, misselijkheid, braken, duizeligheid en slaperigheid. De symptomen beginnen zich binnen twee tot vier uur te openbaren. Dit is het moment waarop we moeten ingrijpen. Als sommige gifstoffen in sommige paddenstoelsoorten niet worden behandeld, kunnen ze lever- en nierproblemen en zelfs de dood veroorzaken. Het is onmogelijk om met het blote oog te zien of een paddenstoel giftig is. Dit moet door experts worden gedaan. Twee paddenstoelen die naast elkaar groeien, kunnen een giftige en een eetbare hebben. Daarom is het onmogelijk om aan hun uiterlijk te zien."

Bayraktar gaf aan dat paddenstoelen vatbaar zijn voor micro-organismen vanwege de omstandigheden waarin ze worden gekweekt en dat ze daarom nooit rauw gegeten mogen worden. Hij voegde toe dat het ideaal is om de paddenstoelen licht te bakken.

Bayraktar stelde dat paddenstoelen direct na het wassen gekookt moeten worden en niet te lang vochtig moeten blijven. Hij somde de volgende punten op waar burgers op moeten letten bij het kopen van verpakte paddenstoelen op de markt: "Het is vooral belangrijk om de houdbaarheidsdatum te controleren. Op het etiket moeten de naam van de fabrikant en de productielocatie staan. Daarnaast is een fysieke inspectie noodzakelijk, namelijk: 'is de paddenstoel gekleurd, geurig, verkleurd en zit er een glibberige laag op?' Als er een vieze geur of verkleuring is, mag deze paddenstoel absoluut niet worden geconsumeerd. Evenzo betekent een opgezwollen verpakking dat er schadelijke bacteriën in zijn gegroeid. Deze paddenstoelen mogen niet worden gekocht of geconsumeerd. Paddenstoelen kunnen heel gezond zijn, maar ze moeten met mate en op een evenwichtige manier worden geconsumeerd. Ik vind dat onze burgers bewuster moeten worden gemaakt van paddenstoelen, vooral die uit de natuur."

Paddenstoelenexpert Recep Karatepe benadrukte ook dat er geen mechanisme of fenomeen bestaat dat kan vaststellen of in de natuur verzamelde paddenstoelen giftig zijn of niet.

Karatepe merkte op dat mensen bijgeloof hebben over dit onderwerp en zei: "Dodelijke giftige paddenstoelensoorten hebben een hoge worminfectiegraad. We hebben bloedzuigers ze zien eten. Binnen elke paddenstoelensoort bestaan er zowel heerlijke eetbare varianten als vergelijkbare giftige. Er zijn hiervoor programma's ontworpen op mobiele telefoons. Het is ook onwaarschijnlijk dat een AI-gestuurd programma soorten kan onderscheiden die we soms niet eens met het oog kunnen onderscheiden, soms zelfs niet onder een microscoop. Het is essentieel om hulp te krijgen bij het identificeren van paddenstoelen van iemand die er verstand van heeft, een expert."

Karatepe wees erop dat er een aantal wijdverbreide vormen van bijgeloof in de samenleving bestaan, zoals het idee dat wormachtige paddenstoelen gegeten kunnen worden en dat het gif uit paddenstoelen verwijderd kan worden door ze te koken met een zilveren lepel, zout of azijn.

Karatepe stelde dat het publiek moet weten dat paddenstoelen die in parken en tuinen groeien, niet gegeten mogen worden. "Omdat ze een hoog metaalgehalte hebben. Het is beter voor hen om te weten dat paddenstoelen dol zijn op uitlaatgassen, vooral omdat het overal druk is met voertuigen. Paddenstoelen accumuleren zware metalen, die vervolgens direct in het lichaam terechtkomen wanneer ze worden geconsumeerd. Zelfs eetbare paddenstoelen kunnen giftig zijn."

Karatepe merkte op dat er in Turkije ongeveer 3000 soorten macrofungi zijn en zei: "Paddenstoelen moeten absoluut in manden worden gedaan, want wanneer ze in plastic bakjes of zakken worden verzameld, is het risico op bederf zeer hoog, aangezien de paddenstoel, die in een ander deel van het voedsel zit, ook voedsel is. Een mes en een borstel zijn de belangrijkste hulpmiddelen om het stof en de aarde van de paddenstoelwortel te verwijderen nadat deze uit de grond is geplukt. Dit jaar hebben we in ons land een groot aantal tekengevallen gezien. Draag daarom indien mogelijk laarzen en een lange broek. Stop indien mogelijk sokken in de manchetten van uw broek. U moet een rugzak bij u hebben. Uw rugzak moet een kleine EHBO-doos en water bevatten."