Hoofdadviseur van president Mehmet Uçum: Er kan geen nieuwe grondwet komen zonder referendum

De hoofdadviseur van de president, Mehmet Uçum, reageerde onlangs op de bewering dat de nieuwe grondwetsstudies "werden aangevraagd voor Erdogans kandidatuur" en stelde dat "Erdogan opnieuw kandidaat zou kunnen zijn als er wordt besloten om vervroegde verkiezingen te houden."

Uçum reageerde vandaag op een andere verklaring over het nieuwe grondwettelijke werk in een bericht dat hij op zijn sociale media-account deelde.

✔️ZONDAGSARTIKEL PROBEERT DE NIEUWE CONSTITUTIONELE AGENDA TE VERDRAAIEN (4)In deze serie zullen we ons ten slotte richten op de bewering dat "het volk geen constitutionele agenda heeft". Deze bewering is niet alleen een verdraaiing, maar duidt ook op intellectuele tekortkomingen. De constitutionele aard van de eisen van het volk! De routine van democratieën...

— Mehmet Uçum (@mehmetucum) 20 juli 2025

Uçum bekritiseerde de opvatting van oppositiepartijen dat "de agenda van het volk geen nieuwe grondwet is" en stelde dat dit een "oppervlakkige vaststelling" was.

Uçum, die de opvatting verdedigt dat een referendum noodzakelijk is voor een nieuwe grondwet, lichtte zijn standpunt toe door te stellen: "De eerste reden is de noodzaak om de democratische legitimiteit te voltooien met de goedkeuring van het volk, de fundamentele wil van de stichting. De tweede reden is het recht van het volk om te controleren of een wettekst die aansluit bij de visie van het volk op een politieke grondwet, door het parlement is aangenomen."

De hoofdadviseur van de president, Uçum, merkte het volgende op met betrekking tot de nieuwe grondwet:

Tot slot zullen we ons in deze serie richten op de bewering dat "het volk geen constitutionele agenda heeft". Deze bewering is niet alleen een verdraaiing, maar wijst ook op een intellectuele tekortkoming. De constitutionele aard van de eisen van het volk! In de dagelijkse praktijk van democratieën uit het volk zijn verwachtingen ten aanzien van de grondwet niet in juridische termen. Om de constitutionele eisen van het volk te bepalen, moet het juridische equivalent van al hun politieke, economische, culturele en rechtvaardigheidsgerelateerde visies op verandering of ontwikkeling worden onderzocht.

Als wetten of secundaire wetgeving ontoereikend blijken om te voldoen aan de verwachtingen van het publiek ten aanzien van verbetering van het systeem, ontstaat de behoefte aan constitutionele normen. Dit moet op zijn beurt worden begrepen als de vraag van het publiek naar een grondwet. Met andere woorden, de taak van de democratische politiek is om het verlangen van het publiek naar een rechtvaardiger en beter functionerende orde – ongeacht de specifieke kwestie – te vertalen naar de noodzaak van constitutionele verandering, met name in termen van eisen waaraan niet kan worden voldaan door subconstitutionele normen. Dit is de kern van de zaak.

De relatie tussen de concrete eisen van het volk en de grondwet!

Als de verwachtingen van het publiek ten aanzien van de oplossing van algemene en actuele problemen geavanceerde regels en verbeterde instellingen vereisen, komen sommige daarvan naar voren in de vraag naar een grondwet vanwege het niveau van de normen.

Zo zou bijvoorbeeld de verwachting van het publiek van een prijsplafond wanneer dat nodig is om hoge prijzen te bestrijden, als een grondwettelijke eis moeten worden beschouwd. De eisen van het publiek met betrekking tot het recht op een fatsoenlijk en menswaardig leven kunnen worden vastgelegd door een dergelijk recht in de grondwet op te nemen.

Evenzo zou de wens van het publiek dat niemand in financiële problemen komt, kunnen worden vertaald in grondwettelijke garanties zoals een minimum levensonderhoud of het recht op een minimuminkomen. De wens van het publiek om kiezers meer invloed te geven op parlementaire verkiezingsprocessen zou kunnen worden omgezet in een grondwettelijke regel en instelling die het recht op herroeping omvat.

De wens van het publiek voor meer betrokkenheid bij wetgevingsprocessen kan worden beschouwd als een eis voor het recht en de bevoegdheid om wetten voor te stellen, die in de grondwet verankerd zouden moeten zijn. Er zijn talloze voorbeelden te noemen voor elk gebied. Zoals blijkt, is de opvatting dat "er geen vraag naar een nieuwe grondwet op de agenda van het publiek staat" een oppervlakkige, feitelijk onjuiste beoordeling die de revolutionaire dynamiek en het toekomstperspectief van de publieke eisen negeert.

Politieke Grondwet en Juridische Grondwet!

De nieuwe grondwet is dus feitelijk de basisbehoefte die is ontstaan door de voortdurende en algemene visie van het volk op een beter systeem.

Daarom wordt er onderscheid gemaakt tussen een politieke grondwet en een juridische grondwet. Een politieke grondwet weerspiegelt de visie van het volk op het systeem en de orde, evenals hun eisen en behoeften voor een betere toekomst.

De elementen van de politieke grondwet komen duidelijker naar voren in de programma's van degenen die zich bezighouden met 'vraagpolitiek' onder de politieke partijen die de democratische en legitieme vertegenwoordigers van het volk zijn.

Wanneer de door het volk voorgestelde politieke grondwet door de Vergadering, bestaande uit volksvertegenwoordigers, juridisch wordt vertaald en als integrale wet wordt aanvaard en met de goedkeuring van het volk in werking treedt, wordt een nieuwe grondwet een rechtszaak.

De relatie tussen de nieuwe grondwetsagenda van het volk en het referendum!

In een democratische orde, zolang het volk consequent betere resultaten voor het systeem wenst – en dat is altijd het geval geweest – zal een nieuwe grondwet altijd de normale en dynamische agenda van het volk zijn. Daarom moet het parlement, als vertegenwoordigend kiezer, de nieuwe grondwet opstellen, rekening houdend met de permanente constitutionele agenda van het volk en de noodzaak om goedkeuring van het volk te verkrijgen, zoals de primaire kiezer zal doen.

Want alleen door zijn goedkeuring kan het volk laten zien dat er overeenstemming is tussen de grondwet die het voor ogen heeft en de nieuwe grondwet die door het parlement is goedgekeurd.

Zelfs als de nieuwe grondwet met 400 of meer stemmen in de Turkse Grote Nationale Vergadering wordt goedgekeurd, zijn er twee belangrijke redenen waarom een referendum noodzakelijk is:

De eerste reden is de noodzaak om de democratische legitimiteit te voltooien met de goedkeuring van het volk, wat de primaire wil van de stichting is.

De tweede reden is de noodzaak van het recht van het volk om te controleren of een wettekst die aansluit bij de visie van het volk op een politieke grondwet, door het parlement is aangenomen.

"Laatste woord: er kan geen nieuwe grondwet komen zonder referendum."