Mümtaz'er Türköne schreef: Weten wat er zal gebeuren

"We weten wat we zullen worden," zegt de grote filosoof: "We zullen allemaal sterven." Hij voegt eraan toe: "De echte vraag is wie we zijn." Het is altijd het verleden dat ter discussie staat; niemand bekommert zich om de mogelijkheden die de toekomst ons biedt. Verschillende verledens dwarrelen rond in ieders gedachten, en de toekomst is uniek en onkenbaar.

Behalve dan wat degenen zeggen die het aandurven te voorspellen.

Op de as van verleden en toekomst, ondergedompeld in het heden, probeer je los te breken van de banden van het verleden en je te concentreren op de toekomst. De simpelste waarheid over wat er zal gebeuren: mensen zullen sterven. Ze zullen een herinnering worden, een spoor in onze geest, louter beelden en foto's. Wanneer hun macht vervaagt, zullen ze onderhevig zijn aan nieuwe interpretaties en opkomende informatie, en hun biografieën zullen keer op keer worden herschreven. Stormen zullen losbarsten over het verleden, conflicten zullen uitbreken; maar persoonlijke verhalen en ruzies zullen geen waarde of betekenis hebben. De grote natie zal de wegen doen schudden met haar revolutionaire mars door de geschiedenis, de staat zal haar bestaan ​​voortzetten door te vertrouwen op haar eigen opgebouwde kennis, en bovenal zullen de hoogste belangen van dit land hun reis van bestemming voortzetten in de handen van nieuwe gezichten en nieuwe actoren.

Het verleden zal enkel een plaats op het toneel krijgen, als een geweer aan de muur, als munitie of materiaal voor de gevechten van het moment.

De meest fundamentele interpretatie is gebaseerd op classificaties die niet gebaseerd zijn op de gesproken woorden, maar op de spreker. Wie deze ruwe en simplistische methode volgt, trapt onmiddellijk in de val: hij of zij dwaalt af van het hoofdonderwerp en richt zich op de individualiteit van de spreker, en verdwaalt in polemieken die de oude rotten "persoonlijkheden" noemden. Dit is de goocheltruc van degenen die niet in staat zijn de werkelijke kwestie te ontleden en te analyseren, of oorzaak-gevolgrelaties te leggen. Sprekers zijn net zo gemakkelijk stoned te krijgen als fruitbomen. Wie handelt op basis van emoties zoals sympathie en antipathie, gebruikt mensen van vlees en bloed als gidsen of vijanden om een ​​eenvoudige routekaart te creëren voor moeilijke kwesties. Zonder ook maar de geringste kennis van het onderwerp waarover gediscussieerd wordt, paraderen ze arrogant rond en beweren ze verlicht te zijn door de waarheid.

Ruşen Çakır en ik verschillen op veel punten van mening, maar we kunnen deze verschillen kanaliseren in een harmonieuze dialoog die onze analyse verrijkt. We richten ons beiden op causale verbanden, op de details die het geheel onthullen, en op een theoretische achtergrond, hoe impliciet ook, om voorspellingen te doen.

Het doel van politieke analyse is voorspelling. Voorspellen is geen waarzeggerij. Slechts de helft van de politieke gebeurtenissen is het resultaat van menselijke wil en inspanning. De rest is een kwestie van geluk. Je moet ruimte maken voor de rol van het individu in de geschiedenis. Hier is een eenvoudig voorbeeld dat je aan geluk kunt toeschrijven: als Özal in 1993 niet plotseling was overleden, hadden de gebeurtenissen van de afgelopen 30 jaar zich dan via een kettingreactie kunnen ontvouwen?

Omdat vooruitziendheid zelf een van de factoren is geworden die de toekomst creëert en dus verandert, gebeurt het over het algemeen niet zoals gepland. Vooruitziendheid verlicht je pad. Het biedt je een vast referentiepunt. Net als de politiek zelf, berust vooruitziendheid half op oordeelsvermogen en half op intuïtie. Succesvolle politici vallen op door hun vooruitziendheid, gebaseerd op instinctieve intuïtie. Dit wordt scherpzinnigheid genoemd.

Turkije heeft twee belangrijke agenda's die onderhevig zijn aan politieke concurrentie en debat: het vredesproces en de zuivering van de rechterlijke macht door de CHP. Wanneer het aankomt op voorspellingen doen en polemieken voeren, moet je je op deze twee richten.

Het vredesproces verloopt op de wateren van dynamiek die de gezamenlijke wil van lokale politieke actoren te boven gaat. Het heeft een aantrekkingskracht en een noodzaak die de wil zal overstijgen en anderen zal onderwerpen. We kijken uit naar een toekomst van welvaart en veiligheid, een kans voor Turkije en alle Koerden, waar beide partijen tien keer zoveel kunnen winnen. Deze kans de rug toekeren betekent hals over kop de ramp tegemoet rennen.

Het is mogelijk om definitieve voorspellingen te doen over het vredesproces, omdat het de wil van alle game-changers, waaronder Erdogan, overtreft. De Koerden zullen een nieuwe reis door de geschiedenis beginnen, verenigd in hun lot met Turkije. Turkije zal een solide pad effenen voor deze reis, gebouwd op de fundamenten van eer en gelijkwaardig burgerschap. Anders zullen we ten onder gaan.

Het enige wat nodig is, is tijd. Als Nezahat Teke, lid van de Zaterdagmoeders, Koerdisch had kunnen spreken in de parlementaire commissie , zou die tijd versneld zijn. Want onze toekomst hangt ervan af dat Koerden hun moedertaal vrijelijk kunnen gebruiken in het openbaar.

Ook individuen komen hier op de voorgrond. Is het mogelijk de toekomst te beheersen door Abdullah Öcalan herhaaldelijk te bestempelen als "babymoordenaar" en "terroristenleider"? Dit oordeel, dat vaak ten onrechte als waarheid wordt beschouwd omdat het herhaaldelijk wordt herhaald, moet opnieuw worden bekeken: is Öcalan een machtig figuur in de Koerdische politiek of niet? Is hij een "Founding Leader" of niet? Kan het vredesproces zonder hem doorgaan of niet?

De uitschakeling van de CHP via juridische weg is kwetsbaarder voor de grillen van het lot, omdat ze het onderwerp is van machtsstrijd en een project van binnenlandse actoren. Het vredesproces zelf heeft haar aan de macht gebracht en haar een veilige positie gegeven.

Terwijl Turkije balanceert tussen het vredesproces en de operatie om de CHP te elimineren, is de solide basis van de politiek opnieuw verankerd in het vredesproces als een vast punt. Omdat er geen oplossing mogelijk is zonder recht en democratie, is het elimineren van de CHP met illegale methoden eveneens onmogelijk. Kan er een analyse worden gemaakt die het lot van de CHP buiten deze robuuste vergelijking plaatst? Kan er een voorspelling worden gedaan?

Kan het vredesproces doorgaan terwijl de CHP met de rechterlijke macht wordt aangepakt?

Bahçeli, partner in de Volksalliantie, heeft herhaaldelijk benadrukt dat dit niet zal werken. Alle uitspraken die de CHP bekritiseren maar de rechtsstaat, en daarmee de rechten van de CHP, verdedigen, zijn het gevolg van de inconsistentie tussen het vredesproces en de liquidatie van de CHP.

Laat u niet misleiden door het feit dat de tweede partij de overhand heeft in de wip tussen het vredesproces en de zuivering van de CHP. Politiek wordt gedreven door ambitie. De zuiveringsoperatie van de CHP werkt voortdurend tegen de regering; aangezien het terugdraaien van de gekozen koers onverenigbaar is met politieke arrogantie, blijft de nadruk op fouten bestaan. Het ontmaskert ook degenen onder ons die voorspellingen doen op basis van logica, rede, redenen en de belangen van de partijen.

Politieke voorspellingen doen is geen goedkope methode, zoals mensen indelen als goed of fout, of proberen polemieken boven echte agenda's te stellen. Het vereist vooral moed en talent, gerijpt door ervaring.

Polemiek, dat wil zeggen het omgaan met individuen, is niet mijn sterkste punt. Ik blijf voorspellingen doen.