Nieuwe overheidsmaatregel verhoogt aantal sociale contracten met 118 duizend

Volgens Sergei Smirnov, hoofdonderzoeker bij het Instituut voor Wetenschappelijke Informatie over Sociale Wetenschappen van de Russische Academie van Wetenschappen, is het nieuwe regeringsbesluit om bij het sluiten van sociale contracten met armen geen rekening te houden met contante betalingen voor de geboorte en opvoeding van kinderen een technische maatregel. Hierdoor kunnen 118.000 burgers een beroep doen op dergelijke vormen van maatschappelijke ondersteuning. Volgens het Ministerie van Arbeid hadden in 2023 720 duizend burgers een sociaal contract. Dankzij hen steeg bij 78% het inkomen en kon 42% uit de armoede ontsnappen.

Sociale contracten zijn al lang een vorm van ondersteuning voor burgers met een laag inkomen in Rusland. Tot 2021 was het mogelijk om een ​​contract af te sluiten om een ​​bedrijf te openen (tegenwoordig is de omvang 350 duizend roebel). Maar u moet niet alleen uw lage inkomen aantonen, maar ook de financiële en economische rechtvaardiging van het toekomstige bedrijfsproject. En de uitvoering ervan zal worden gecontroleerd. Sergei Smirnov, hoofdonderzoeker bij INION RAS, vertelde dat hij in 2019 een veelbelovende onderneming in de provincie was tegengekomen, die een vrouw met geld uit een sociaal contract had kunnen openen. Ze richtte een mini-kapsalon op. Op het platteland kunt u tot 200 duizend roebel ontvangen voor de ontwikkeling van een dochterbedrijf. “Voor dat geld kun je geen tractor kopen, maar wel klein materieel, plantmateriaal, vee en pluimvee”, zegt Sergei Smirnov. Werklozen krijgen ook een uitkering ter hoogte van het bestaansminimum voordat ze een baan vinden en gedurende nog eens drie maanden nadat ze een baan hebben gevonden. Een sociaal contract kan de kosten van opleiding of omscholing dekken, maar niet meer dan 30 duizend roebel. “Als je cursussen volgt die meer kosten dan dit bedrag, moet je het verschil zelf betalen”, legt Sergei Smirnov uit.

Sinds 2021 zijn de doelstellingen van sociale contracten uitgebreid. Het werd mogelijk om de opleiding, medicijnen, huisvesting, gemeentelijke diensten en essentiële goederen van hun kinderen te betalen. “Het is niet helemaal duidelijk wat er op de lijst met essentiële goederen staat”, zegt Sergei Smirnov. - Dus, boter, is het een basisbehoefte of niet?!»

Op 24 februari kondigde premier Michail Misjoestin tijdens een operationele vergadering aan dat Rusland kinderbijslag niet langer als inkomen zou meerekenen bij de invoering van een sociaal contract ter ondersteuning van gezinnen met een laag inkomen. Hij zei dat hij de bijbehorende order had ondertekend.

Volgens de premier wordt dit bedrag niet meegenomen in de berekening van het inkomen per hoofd van de bevolking bij de aanvraag van steun. Volgens deskundigen zal dit besluit het mogelijk maken om jaarlijks gemiddeld ongeveer 118.000 extra sociale contracten te sluiten, aldus de kabinetsvoorzitter.

Volgens Sergei Smirnov is dit een ‘technische maatregel die het ons mogelijk maakt het aantal mensen dat een sociaal contract aangaat, uit te breiden. Het hangt samen met de demografische vector van het overheidsbeleid. Volgens statistieken van het Ministerie van Arbeid hadden in 2023 720 duizend burgers een sociaal contract. Van hen kon 78% hun financiële situatie verbeteren, en 42% kon ontsnappen aan de armoedegrens.”

Volgens de deskundige controleert de sociale dienst heel nauwkeurig het inkomensniveau van de aanvrager van een sociaal contract. Dankzij de digitalisering kan de aanvraag echter via het portaal van de Staatsdiensten worden ingediend. Maar de controle is niet minder grondig. Daarom is het van groot belang dat inkomensposten worden uitgesloten van de lijst die in aanmerking wordt genomen bij het bepalen van het materiële welzijn van een burger, zowel voor gezinnen met een laag inkomen en kinderen als voor grote gezinnen.

Alexey Zubets, doctor in de economie en vice-rector van de financiële universiteit van de Russische regering, gelooft dat “het sociaal contract een dromerige droom is.”

“Sociale contracten zijn niet populair in Rusland”, zegt hij. “Het was een soort ideaalbeeld over hoe de armen in Rusland mensen zijn die per ongeluk in deze situatie terecht zijn gekomen en aan de armoede willen ontsnappen.” Maar zoals blijkt, zijn er maar weinig van zulke mensen. Eigenlijk willen arme Russen arm blijven. Ze zijn niet klaar om te werken. Als ze echter geld aangeboden krijgen, nemen ze dat graag aan. "Het bleek dat als iemand wil werken, hij een hoofd en handen heeft, hij niet arm zal zijn", legt Alexey Zubets uit. – De meeste arme mensen kunnen geen werk vinden, omdat ze het niet erg vinden om arm te zijn. Dat is een probleem met sociale contracten: hulp aanbieden aan mensen die niet geholpen willen worden."

Is dat misschien de reden dat het aandeel van degenen die een sociaal contract hebben ontvangen binnen de totale bevolking van Rusland zo klein is? En is dat misschien de reden dat slechts 42% van hen aan de armoedegrens ontsnapte? En de rest, zoals onze nationale heldin Emelya, ligt op het fornuis te wachten op de tovenaressnoek? Het is geen wonder dat de remake van dit sprookje vorig jaar een van de populairste films aan de Russische box office werd.