Wij zoemden van harte!

Maxim LESKOV is 47 jaar oud en van beroep analist. Hij raakte geïnteresseerd in het besturen van drones. Zoals het nummer laat zien, is leeftijd niet het belangrijkste criterium om een ​​toppiloot te identificeren. Drones cirkelen rond in een klein raster en worden van buitenaf bestuurd door mensen. Je moet je drone door alle hoeken en gaten loodsen en obstakels ontwijken. Er zijn wedstrijden voor minidrones en grotere machines, maar er zijn ook wedstrijden voor machines die niet door een mens worden bestuurd, maar door een geschreven programma. Een interessante fase is de vlucht van de drone in virtual reality.

Evgeniya, de moeder van de jonge piloot Damir URAZALIN, zegt dat sinds haar zoon geïnteresseerd raakte in het besturen van drones, de gezinsauto behoorlijk wat kilometers heeft afgelegd op zoek naar het vrije luchtruim. Er zijn een hoop beperkingen voor deze technovogels. Maar wat een uitzichten opent zich voor de piloot! Ze zeggen dat het besturen van een drone, vooral als deze op moeilijk bereikbare plekken vliegt, ook niet eenvoudig is: je hoofd gaat ervan tollen als je er niet aan gewend bent.

Tijdens het Almaty Tech Cup 2025-festival gonst het in de hangar van het tentoonstellingscomplex op Atakent van de drukte. Het is niet verwonderlijk dat je in deze sfeer wilt creëren en dingen wilt doen: er heerst een gezellige drukte bij de stands met projecten en grappige presentaties. Je moet het publiek en de jury niet alleen met het idee kunnen verrassen, maar ook met de presentatie. Daarom zijn sprookjesfiguren en modieuze trends op sociale media zo populair.

De jongste deelnemers (4 jaar en ouder) presenteren hun creaties aan de gasten, gemaakt van Lego-stukjes: vrolijk, kleurrijk, maar met coole ecologische ideeën. De teams worden bijgestaan ​​door ouders en mentoren. Van oudere kinderen tot serieuzere projecten. En ze moeten vanaf nul worden voorbereid - van het idee tot de details. De oudste groep robots zou al in staat moeten zijn om toegewezen taken uit te voeren en zelfs een gevecht aan te gaan. Voor de veiligheid van de deelnemers - mocht er een machine-opstand uitbreken - heeft elke robot een speciale knop waarmee de onruststoker onmiddellijk wordt uitgeschakeld. Maar de organisatoren kunnen zich zo'n geval niet herinneren.

Alle projecten hebben een belangrijk thema als rode draad: het redden van de wereldoceaan en lokale waterlichamen. Het is al getest op regionale kampioenschappen in het hele land. En vandaag zijn de beste hier.

Deelnemers van Taldykorgan creëerden bijvoorbeeld een robotoctopus. Het danst grappig op zijn tentakels en helpt bij het verkennen van de diepten van de zee. De zilveren bathyscaaf “Kryl-bot” van het team van Kazygurt zal oceaanbewoners helpen zichzelf te redden van ruimtevervuiling, wanneer dieren verstrikt raken in netten en zakken, last hebben van plastic en schadelijke chemicaliën. Ook de schoolkinderen van Aktau brachten een reddingsrobot mee, maar dan voor mensen.

En een team uit het district Shardara in de regio Turkestan introduceert een onderwaterherder. Hij zal scholen vis in de gaten houden die door mensen zijn grootgebracht en in de Kaspische Zee zijn uitgezet. Ze bedachten zelfs een manier om de dieren tegen stropers te beschermen: een robotvisherder zou de schurken opmerken en de viskuddes onmiddellijk verjagen. Dit is een drone en deze wordt bestuurd door een mens of door kunstmatige intelligentie.

Meer dan 400 deelnemende teams uit Kazachstan, maar ook uit Oezbekistan, Kirgizië, Turkmenistan, Mongolië, Turkije en India brachten hun projecten, technische ontwikkelingen, robots en supersnelle drones mee. Er vinden meer dan 100 soorten wedstrijden en technische tests plaats. Maar de belangrijkste strijd hier gaat niet om prijzen en aandacht: de selectie van de beste teams die hun land mogen vertegenwoordigen op het wereldkampioenschap in de VS is al gaande. Naast het Kazachse team maken nog 27 andere bezoekende teams kans op de wereldfinale in Houston.

De jongens uit Kazachstan hebben eerder al de felbegeerde tickets voor het Eerste Kampioenschap binnengehaald, waar normaal gesproken zo'n 50.000 mensen aan deelnemen. En drie keer zorgden ze voor een enorme doorbraak: ze werden wereldkampioen en in eigen land promootten ze de passie voor robotica onder hun leeftijdsgenoten. Zo keerde het team dat in 2024 in Athene zijn rivalen versloeg, terug naar Kazachstan met een passie voor goede daden. De jongens, die zich verenigden met de Kirgiezen en Oezbeken, konden het kampioenschap in Oezbekistan zelf houden. We hebben ons eigen educatieve tijdschrift “Shabyttan” gelanceerd. Ze namen robotkits mee naar het dorp Zhylandy, dat 700 kilometer van Almaty ligt, en lieten ons zien hoe we ze konden gebruiken. En vandaag arriveerde het team van de Zhylandinsky-schoolkinderen op het kampioenschap met hun eigen ontwikkeling.

- We zien een nieuwe trend: waren de winnaars van onze wedstrijden voorheen leerlingen van NIS of andere hogescholen uit megasteden, nu worden ze overschaduwd door teams uit de regio en gewone scholen. Tegenwoordig verstrekken lokale universiteiten subsidies voor onderwijs aan onze winnaars, en wereldwijd financieren meer dan 200 universiteiten de kampioenen. We zijn bezig het probleem met het Ministerie van Onderwijs op te lossen, zodat onze kampioenen vrijgesteld worden van de UNT. De plannen omvatten het aantrekken van meer technologie en innovatieve bedrijven, zodat de kinderen werkgelegenheidsvooruitzichten hebben, zegt Asylbek MURZAKHMETOV, directeur van de USTEM Foundation.

Als gevolg hiervan zullen meerdere teams naar Houston komen om Kazachstan te vertegenwoordigen: het PID-team van de Almaty NIS HBN, in de middelste leeftijdscategorie de RassLexx-teams uit de regio Karaganda en SKILLSET uit Astana, in de jongere leeftijdscategorie het Atlantis-team uit de regio Pavlodar.

Yulia ZENG, foto door Vera OSTANKOVA, Almaty