Spoorwegen - laat niemand zijn verantwoordelijkheid ontlopen

Tijdens de ondertekening van het concessiecontract voor de 30-jarige aanleg en het onderhoud van het Porto-Olã-traject van de hogesnelheidslijn, bood minister van Infrastructuur en Volkshuisvesting Miguel Pinto Luz het volgende pareltje aan: "De hogesnelheidslijnen, samen met de nieuwe luchthaven van Lissabon, zijn de grootste projecten die het land deze eeuw zal ondernemen en zijn cruciale factoren voor de economische groei van Portugal. Deze projecten vergen brede nationale consensus. Het is daarom cruciaal dat deze regering een vastberaden standpunt inneemt ten aanzien van de hogesnelheidslijn, en in het algemeen ten aanzien van het belang van investeringen in spoorwegen, in overeenstemming met het Parlement en de wil van het Portugese volk. Dit is voor mij een groot teken van democratische volwassenheid."

Met deze paar woorden verzuimde de minister de waarheid te spreken en vergat hij het essentiële punt over het ontbreken van een echt nationaal debat over een spoorwegsysteem dat de Portugese economie dient . Dit komt enerzijds doordat de keuze van de regering voor de Iberische spoorbreedte internationale verbindingen belemmert, cruciaal voor de exportsector en voor het Portugese reizen binnen Europa, en anderzijds doordat het beschikbare EU-geld, dat zwaar wordt gebruikt door Spanje en Oost-Europese landen, verspilt en bijdraagt ​​aan de onnodige staatsschuld die de Portugese bevolking de komende dertig jaar moet afbetalen. Bovendien aarzelde de minister in zijn verbale delirium niet om alle mogelijke toekomstige investeringen van andere regeringen tot het einde van de eeuw te schrappen. Pure grootheidswaanzin die de minister aantoont voortdurend aan de realiteit te ontsnappen.

Maar laten we eens wat gedetailleerder kijken naar enkele onwaarheden en omissies van de minister:

1. Het is onjuist dat er een nationale consensus bestaat over de spoorlijn met Iberische spoorbreedte , en het is evenmin onjuist dat de Assemblee van de Republiek de plannen van de minister voor een spoorlijn met Iberische spoorbreedte heeft goedgekeurd of er zelfs maar over heeft gedebatteerd. Publieke debatten die al hebben plaatsgevonden, werden strikt gecontroleerd door de leidinggevenden van het bedrijf IP, waar alleen geselecteerde gelovigen het woord voeren, met uitsluiting van externe interventies, zoals onlangs gebeurde met professor Mário Lopes van IST, die wegens tijdgebrek werd afgesneden tijdens een debat in het Taguspark in Oeiras. Bovendien verzetten verschillende ondernemersorganisaties, zoals CIP en AFIA, zich al lange tijd tegen een binnenlandse spoorlijn die de Portugese export naar Europa gijzelt door het wegvervoer of de Spaanse spoorwegen. Veel andere sectoren van de Portugese samenleving hebben studies gepresenteerd, teksten geschreven en geprotesteerd in Brussel en bij de regering. Ikzelf en andere burgers hebben een manifest over dit onderwerp ondertekend, dat we destijds aan de president van de Republiek en de regering hebben overhandigd. Bovendien, en misschien nog belangrijker, is er geen consensus met de Europese Unie, de grondlegger van de Atlantische Corridor, bedoeld voor Portugal en Spanje, over aanzienlijke financiële steun. De Europese Unie heeft onlangs een overheidsverzoek om ongeveer 950 miljoen euro aan financiering voor de spoorlijn afgewezen.

2. Het is bovendien duidelijk dat er geen consensus kan zijn over zaken waarvan de essentiële punten onbekend, geheim of door de minister weggelaten zijn . Voorbeelden: (a) aangezien Spanje een spoorwegsysteem heeft aangelegd, met name een hogesnelheidsnet, op Europese spoorbreedte, voor passagiers en goederen, hoe kunnen Portugese treinen Europa bereiken op Iberische spoorbreedte? (b) welke overeenkomst bestaat er met Spanje over verbindingen met Portugal, wat zijn de verbindingspunten en welke spoorbreedte wordt gebruikt; (c) hoe kunnen spoorwegen de economische ontwikkeling bevorderen onder staatscontrole en zonder concurrentie? (d) welke internationale bedrijven zullen investeren in treinen met Iberische spoorbreedte om de kleine Portugese markt van slechts tien miljoen consumenten te bedienen? (e) hoe is de regering van plan het voorzienbare verlies aan concurrentievermogen in het wegvervoer aan te pakken, gezien de milieu- en energiebeperkingen die worden opgelegd door de Europese Unie en andere Europese landen met spoorwegsystemen die voldoen aan de Europese regelgeving? (g) Hoe is de regering van plan deel te nemen aan het toekomstige langeafstandsvervoer van goederen met vrachtwagens die worden vervoerd op spoorwegperrons, wat de toekomst zal zijn van het goederenvervoer in Europa? (h) Heeft de minister de goedkeuring van de Rekenkamer? (i) Wordt Portugal buiten het Europese militaire verdedigingssysteem gehouden?

Helaas beantwoordt de minister niets wat hem gevraagd wordt, omdat hij dat niet wil of omdat hij niet weet hoe. Andere voorbeelden: (j) Hoe verklaart de minister de afhankelijkheid van de Portugese bevolking van luchtvervoer voor internationale verbindingen over de middellange afstand, terwijl andere landen al hogesnelheidstreinen gebruiken? (k) Waarom gebruikt de lijn Porto-Lissabon hellingen die het economisch vervoer van goederen onhaalbaar maken, en waarom wijst de minister het gemengde model van passagiers en goederen, zoals dat nu in Spanje wordt gebruikt, af? (l) Waarom weigert de minister Europese financiering simpelweg om het Iberische spoorbreedte te kunnen aanhouden? (m) Wat zijn de politieke, economische, sociale of juridische redenen om voor het Iberische spoorbreedte te kiezen? Ik merk op dat de regering van Portugal nog niet heeft gereageerd op sommige van deze vragen van de Europese Unie.

Volgens deskundigen zullen de kosten van de hogesnelheidslijn ongeveer twee miljard euro per honderd kilometer bedragen, en dus zullen de kosten van de hogesnelheidslijn Porto-Lissabon meer dan zes miljard euro bedragen, die door ons allemaal betaald moet worden, omdat de regering Europese financiering weigert . Met andere woorden, wat zou een regering en een minister ertoe kunnen brengen een financieringsmodel van de Europese Unie af te wijzen dat Spanje een van de modernste spoorwegsystemen ter wereld heeft opgeleverd, waar de concurrentie tussen nationale en internationale bedrijven hoogwaardige diensten tegen lage prijzen mogelijk heeft gemaakt? Of, ten slotte, welke bedrijven zullen het nieuwe hogesnelheidsnet exploiteren? CP en wie nog meer? En wat is hun betrokkenheid bij het project?

Ik wil er ook op wijzen dat minister Pinto Luz, in tegenstelling tot wat er gebeurde met de luchthaven van Lissabon, waar een studie openbaar werd gemaakt, doorgaat met de Iberische spoorlijn zonder enige vergelijkende studie van de voor- en nadelen van elke oplossing. Bovendien zonder eerst de oorzaken en extra kosten uit te leggen van de enorme vertragingen van drie jaar bij alle andere spoorwegprojecten die onder leiding van het IP-bedrijf lopen, zoals de lijn Poceirão-Caia, de lijn Beira Alta en de lijn Oeste, evenals de ringweg van Lissabon. Met andere woorden, geen van de projecten die de minister beheert, voldoet aan de minimale deadlines en kosten. Met andere woorden, hoe kan hij de Portugezen ervan overtuigen dat hij de vaardigheden heeft om te beslissen en leiding te geven aan wat hij de grootste projecten van de eeuw in Portugal noemde, met zo'n staat van dienst? Of, hoe kan een premier het risico lopen om onder het huidige leiderschap voor de Iberische spoorbreedte te kiezen? Verwacht hij dat een eenvoudig aftreden het probleem oplost?

De enorme investeringen die gepland zijn voor de hogesnelheidslijn op Iberisch spoor zijn een politieke fout van enorme omvang, waarvoor de regering, de president van de republiek, politieke partijen, Portugese universiteiten, de verenigingen van ingenieurs en economen en de Rekenkamer in de toekomst ter verantwoording zullen worden geroepen. Ik hoop dat de zaak-Marques, waar ze niets hebben gemerkt, zich niet herhaalt. Ik hoop dat ze deze keer niet kunnen zeggen dat ze er niet bij waren en het niet hebben gezien.

Opmerkingen: Een korte geschiedenis: ten tijde van professor Cavaco Silva werd de modernisering van de Northern Line besproken. Minister Oliveira Martins stelde een rapport op waarin hij betoogde dat een modernisering met andere technologieën en met het reeds in gebruik zijnde systeem niet raadzaam was, en stelde de aanleg van een nieuwe lijn voor. Minister Ferreira do Amaral volgde dit voorbeeld en besloot tot de modernisering, resulterend in investeringen van enkele miljarden euro's en een reistijdsbesparing van tien minuten. Nu, dertig jaar later, is besloten tot de aanleg van een nieuwe lijn, zoals voorgesteld door ingenieur Oliveira Martins, die, daar ben ik zeker van, als hij aan onze zijde had gestaan, de Iberische spoorbreedte om dezelfde redenen zou afwijzen.