Video: Broers verplaatsen het web nadat ze met 15 dagen verschil een hart kregen

In het Santa Isabel Ziekenhuis in Blumenau , Santa Catarina, bracht een zeldzame gebeurtenis twee broers , die al bloedbanden, genegenheid en een geschiedenis vol veerkracht deelden, nog dichter bij elkaar. Met slechts twee weken ertussen kregen Paulo Henrique Paim (54) en José Mario Paim (50) een harttransplantatie en schreven ze samen een ontroerend hoofdstuk over hoop, leven en geloof.

Wat voor velen onwaarschijnlijk leek, werd werkelijkheid voor de familie Paim. Bij beiden werd gedilateerde cardiomyopathie vastgesteld, een ernstige aandoening die in hun geval genetisch bepaald is. Dezelfde ziekte die de moeder van de broers het leven kostte, dreigde nu ook hun twee zoons te doden.

Paulo ontdekte zijn hartaandoening op 29-jarige leeftijd, nadat hij ziek was geworden tijdens een voetbalwedstrijd. Na 16 jaar medische controle en mislukte behandelingen concludeerde hij dat alleen een transplantatie zijn leven kon redden. "De medicijnen voldeden niet meer aan de behoeften van zijn hart. Alleen een transplantatie kon dat nog", vertelde hij aan Metrópoles .

"Het was het beste wat me ooit is overkomen", zegt Paulo. De transplantatie werd uitgevoerd op 17 juli, een week nadat hij op de wachtlijst was geplaatst. "Het is geweldig om te weten dat je vanaf nu dingen met je familie kunt delen en dingen kunt doen die je voorheen niet kon doen met je dierbaren. Of ik zou naar huis gaan, naar de Heer, of ik zou deze harttransplantatie ondergaan."

Terwijl Paulo na de ingreep een wedergeboorte doormaakte, lag José in kritieke toestand op de intensive care in Florianópolis . Binnen enkele dagen werd ook hij overgebracht naar het Santa Isabel Ziekenhuis en had hij mechanische ondersteuning nodig om in leven te blijven. Op 30 juli werd hij toegevoegd aan de spoedlijst. De volgende dag arriveerde er een nieuw hart.

Nog steeds in het ziekenhuis en herstellende van de operatie, aarzelde José geen moment om met Metrópoles te praten. "Het voelt hier als een vijfsterrenhotel," grapte hij, dankbaar voor het leven ondanks zijn kwetsbaarheid na de operatie. "Het kwam onverwacht, maar ik heb nooit de hoop verloren."

Het herstel van zijn oudere broer was voor hem een ​​bron van inspiratie en kracht: "De wetenschap dat alles goed met hem afliep, gaf me opluchting. Dus ik geloofde dat het voor mij ook zo zou zijn."

José begon tien jaar geleden met de behandeling en geeft toe dat het een slopend proces was, maar hij gaf nooit op. "Eigenlijk weet ik niet eens meer waar ik nu ben; ik weet alleen dat het uitputtend was. Maar ik ben hier, en dat is het belangrijkste," zei hij. Nu hij aan het herstellen is, viert hij de aanwezigheid van zijn familie en vrienden: "Het was geweldig."

Ondanks hun verschillende persoonlijkheden – Paulo, spraakzaam en methodisch; José, meer gereserveerd – delen de twee nu dezelfde nieuwe kans. "Nu hebben beide broers de kans om wat langer te leven en van elk moment met hun familie te genieten", juicht Paulo.

Voor de verantwoordelijke chirurg, Frederico J. Di Giovanni, is de zaak opmerkelijk: "Ik voer al 25 jaar transplantaties uit, en dit was de eerste keer dat twee broers bijna gelijktijdig een transplantatie nodig hadden en kregen. Het komt zeer zelden voor." Hij benadrukt dat het succes alleen mogelijk was dankzij de gecoördineerde inspanningen van een zeer gespecialiseerd multidisciplinair team.

Naast medische inzet is er nog een essentiële factor die dit verhaal mogelijk maakt: orgaandonatie . "Mijn donor heeft mijn leven en dat van vier anderen gered. Dat te weten geeft ongelooflijk veel voldoening. Doneren is een onbetaalbare daad van liefde", zegt Paulo.

José stemt in en doet een oproep: "Er moet meer informatie en bewustzijn over orgaandonatie komen; het moet beter gecommuniceerd en aangemoedigd worden. Het is nog steeds taboe, maar het redt levens, en ik ben erg dankbaar voor de kans die ik heb gekregen."

Tegenwoordig leven de gebroeders Paim van dag tot dag. Volgens Paulo is hun dieet veranderd, vereist hun routine zorgvuldige aandacht en zijn hun medicijnen rigoureus. Maar dit alles lijkt klein vergeleken met de enorme nieuwe kans die ze hebben gekregen.

Paulo en José zijn dankzij hun genen, hun geloof en nu ook dankzij twee gedoneerde harten met elkaar verbonden. Ze delen meer dan alleen een bijzonder verhaal: ze delen het wonder van het leven.