FEST met 250 films in Espinho, plus AI en Portugese erotische thriller

De 21e editie van het evenement in de wijk Aveiro en de agglomeratie Porto heeft een budget van ongeveer 180.000 euro en duurt tot en met 29 juni. Dit jaar wordt het evenement verlengd van acht naar negen dagen. Daarmee wilde de festivaldirecteur "de intensiteit van het programma verlichten" en inspelen op de terugkerende vraag naar "meer films voor kinderen en jongeren". Dat publiek vertegenwoordigt ongeveer 20% van het publiek dat in 2024 uit ongeveer 15.000 toeschouwers bestond.

"Vorig jaar waren er al veel films met AI, maar dit jaar is er een enorme sprong voorwaarts gemaakt op dit gebied, ook wat betreft soundtracks. We hebben een specifieke sectie speciaal voor werken met deze technologie", vertelde FEST-directeur Fernando Vásquez aan Lusa. "AI heeft een enorme impact op de filmproductie en ontwikkelt zich zo snel dat de verschillen enorm zijn", benadrukte hij.

In het competitieve gedeelte, dat in 2025 tien speelfilms bevat, begint de FEST-directeur met het belichten van 'Manas' van Marianna Brennaud, die hij omschrijft als "de grote Braziliaanse film van dit moment" omdat hij de seksuele ontwaking van een tiener in een bekrompen gemeenschap in het Amazonegebied analyseert, en 'Mad bills to pay (of Destiny, dile que no soy malo)', waarin Joel Alfonso Vargas vertelt hoe een ongeplande zwangerschap een Dominicaans gezin in de Verenigde Staten treft. "Het is een van de grote Amerikaanse films van 2025 en is bestemd voor de Oscars", garandeert Vasquez.

De volgende film is 'Peacock' van de Oostenrijker Bernhard Wenger, die "in 2018 het FEST voor beste korte verhaal won en in 2024 een van de grote winnaars was op het filmfestival van Venetië". Het werk is een satirische komedie over Duitse rigiditeit en gaat over de existentiële crisis van een man die "kan worden ingehuurd om de rol te spelen van een zeer beschaafde vriend, een beleefde zoon of een ander figuur, maar niet precies weet wie hij zelf is".

Met betrekking tot de actuele internationale politieke gebeurtenissen benadrukte de directeur van het evenement twee films: 'Lesson Learned' van de Hongaar Bálint Szimler, die de situatie op een middelbare school onderzoekt om te reflecteren op het onderwijssysteem na 15 jaar regering van Viktor Órban, en 'Happy Holidays', waarin de Palestijnse regisseur Scandar Copti de moeilijkheden aantoont waarmee gezinnen van dezelfde afkomst te maken krijgen wanneer ze in Israël wonen, waar ze te maken hebben met algemene discriminatie en een "specifiek juridisch regime".

Met hetzelfde doel van maatschappelijke reflectie, maar dan in documentairevorm, wijst Vasquez ook op 'To close your eyes and see fire', de eerste speelfilm van de Oostenrijkers Nicola von Leffern en Jacob Carl Sauer, die het collectieve trauma van Beiroet blootlegt na de explosies in de haven van 2020 en 'alle wonden van Libanon en het Midden-Oosten' openrijt.

Met ongeveer 200 nationale premières van werken en een overzicht van de Georgische productie, die "in de mode is en een referentiepunt in de wereldcinema wordt" dankzij een "bijzonder getalenteerde" generatie nieuwe filmmakers, omvat het programma van FEST 2025 ook een trainingsprogramma onder leiding van nationale en internationale professionals, pitchsessies met professionals uit de audiovisuele sector en parallelle activiteiten zoals concerten, feesten en tentoonstellingen in het kader van de 8e Internationale Kunstbiënnale van Espinho.

Het festivalmanagement merkt echter op dat de accommodatie- en huisvestingsbeperkingen in Espinho betekenen dat veel sprekers en deelnemers aan het intensieve trainingsprogramma zich in andere gemeenten in de regio moeten vestigen, hetgeen beperkingen oplevert voor het evenemententeam zelf.

"We vonden het lastig om te onderhandelen met de technici die we op het festival wilden hebben. Het evenement duurt namelijk negen dagen en de werkuren zijn erg lang. Professionals die ver weg wonen, moeten in de buurt blijven en de accommodatie is zo duur dat we ze niet kunnen inhuren", aldus Fernando Vasquez.

Aangezien het probleem de meeste grote stedelijke centra van het land treft, zal het geen verrassing zijn dat huisvesting "duidelijk het dominante thema" is in de competitieve categorie die uitsluitend gewijd is aan Portugese cinema, en waaraan dit jaar 23 films meedoen.

Twee voorbeelden hiervan zijn de korte film "Makelaar zonder huis om in te wonen", waarin Filipe Amorim in een mockumentary-formaat het leven belicht van een professional die zijn eigen huur niet kan betalen en huizen probeert te verkopen om er te kunnen slapen, en "C'est pas la vie en rose", de "gedurfde en ongewone" debuutfilm van Leonor Bettencourt Loureiro, die het verhaal vertelt van hoe een Franse band die in Lissabon woont, de lokale cultuur begint te verkennen en bijdraagt ​​aan de gentrificatie van de hoofdstad.

Andere films in de Portugese competitie zijn "First Date", een romantische komedie en tevens de debuutfilm van televisiepresentator Luís Filipe Borges, die "zijn absolute debuut maakt op FEST", en "Arriba Beach", waarin de in Portugal wonende Indiase regisseur Nishchaya Gera de film signeert die Vasquez beschouwt als "de eerste nationale erotische thriller met LGBT-connotaties".

"De invloed van buitenlandse professionals die in Portugal wonen, brengt veel goeds naar onze cinema", verzekert de directeur van FEST. "Voorgaande jaren was dit vooral merkbaar met de Braziliaanse invloed en nu is het ook merkbaar met professionals uit andere delen van de wereld, die hebben bijgedragen aan een grotere verscheidenheid aan stijlen en formats in wat er in Portugal wordt gemaakt", besluit hij.

Lees ook: De zoon van Jason Momoa en Lisa Bonet maakt zijn filmdebuut naast zijn vader