Wat een taferelen in Vojens! De Pool kon zelf zijn schoenen niet eens uittrekken. De pijn was ondraaglijk!

Correspondentie van Vojens

Przyjemski arriveerde in Vojens als leider in het algemeen klassement van de SGP2-serie. Hij had slechts vier punten voorsprong op Nazar Parnicki in de strijd om zijn tweede gouden medaille in zijn carrière op het WK Junioren. Na de eerste manche, toen hij zelfs niet finishte, werd duidelijk dat het hem zeer moeilijk zou worden om zijn titel te verdedigen.

De Pool kampte met pijn in beide benen, die hij op 19 augustus had geblesseerd bij een ongeluk in de Zweedse competitie.

"Mijn linkerbeen was gebroken en mijn rechterbeen was ontwricht. Dus het was echt niet makkelijk", onthulde de Pool na de wedstrijd, blij met de zilveren medaille. Hij won met zes punten voorsprong op de Deen Mikkel Andersen. Uiteindelijk verloor hij de gouden medaille met tien punten verschil, omdat Parnicki perfect presteerde in Vojens.

De Oekraïner won alle vijf de races in de hoofdronde en werd vervolgens uitgeroepen tot winnaar van de competitie en de hele serie, omdat de laatste kansraces en de finale vanwege hevige regenval niet konden plaatsvinden.

Przyjemski zou die beslissende races sowieso niet hebben gehaald, want hij eindigde slechts als elfde in de reguliere ronde. Het is een wonder dat hij überhaupt in Vojens verscheen en over de finishlijn kwam!

"Het waren echt twee zware weken. Eigenlijk hele dagen revalidatie. Ik heb twee keer getraind in Bydgoszcz, maar die waren echt middelmatig. Thuis vroeg ik me af of het wel de moeite waard was om hierheen te komen, maar ik hield mijn tanden op elkaar, want ik wist waar ik voor vocht. De zilveren medaille van vandaag is absoluut een overwinning, en daar ben ik heel blij mee," zei Przyjemski.

Zijn eerste race, die hij niet uitreed, vervulde de Poolse fans met angst. Zijn tweede, die hij na een briljante start van achteren overtuigend won, deed de hoop herleven, maar slechts kort.

"Zoals de hele competitie vandaag liet zien, was die start cruciaal. Ik heb die starts gemist. In de tweede race kwam ik wel weer op de baan, maar het was een heel zware wedstrijd voor mij", zei hij.

In de daaropvolgende races werd duidelijk dat de Pool met zijn lichaam worstelde, en bovendien liet zijn grootste wapen, de uitstappen onder de finishlijn, hem in de steek. Miste hij ze niet alleen vanwege de pijn, maar ook vanwege de lange pauze van de motor?

"Ik heb geen idee. Ik heb er vandaag nog niet eens over nagedacht," gaf een vreselijk vermoeide Przyjemski toe.

"Vandaag is dit zilver echt een enorme prestatie voor me. Nogmaals gefeliciteerd Nazar, en ik ben gewoon blij dat ik op de fiets ben gestapt en deze vijf wedstrijden heb uitgelopen. Het spreekt voor zich dat het vanaf het begin niet goed met me ging. Bovendien had ik pijn, eigenlijk in beide benen. De pijn was echt heel intens. Na die laatste wedstrijd dacht ik bij mezelf: als ze de schroeven uit mijn been halen, hang ik ze samen met deze medaille op de plank. Ik ben vooral blij dat het me gelukt is. We hebben nog een paar wedstrijden te gaan dit seizoen, dus daar moeten we ons op voorbereiden," kondigde hij aan.

"Zoals ik op tv al zei, dit is geen verloren gouden medaille, maar een gewonnen zilveren medaille, dus daar ben ik zeker blij mee. Vorig jaar was er een gevecht met Nazar. Dit jaar ook, dus ik hoop dat we volgend jaar een geweldige race kunnen hebben," besloot Przyjemski.