Senioren dragen hun eigen appartement over aan de gemeente. De procedure is al gaande.

• De oplossing is bedoeld om ouderen de mogelijkheid te bieden om een ​​appartement uit de gemeentelijke woningvoorraad aan te vragen, gelegen op de begane grond of op een hogere verdieping, maar in een gebouw met een lift.
• Voorwaarde is dat zij tegelijkertijd de woning waarin zij voorheen woonden, aan de gemeente verhuren. De gemeente kan deze woning dan onderverhuren aan mensen die wachten op een huurovereenkomst voor een gemeentelijk pand.
• Wanneer een senior de huur van een gemeentelijk appartement opzegt, krijgt hij of zij het appartement dat hij of zij bezit terug. Wanneer hij of zij overlijdt, blijft het appartement in het bezit van de nalatenschap.

Introductie van een huurovereenkomst voor senioren , waardoor ouderen gemakkelijker toegang kunnen krijgen tot een woning via de gemeentelijke middelen.

– aldus het gepubliceerde wetsontwerp. Dit is bedoeld om het probleem van de zogenaamde gevangenen op de vierde verdieping op te lossen.

Met de term "gevangenen op de vierde verdieping" worden ouderen bedoeld die op de bovenste verdiepingen van gebouwen wonen en die vanwege hun leeftijd of gezondheidsproblemen hun eigen appartement niet kunnen verlaten.

Hun probleem moet worden opgelost met de wet tot wijziging van de Wet bescherming huurdersrechten, gemeentelijke huisvestingsmiddelen en tot wijziging van het Burgerlijk Wetboek, waarvan het ontwerp is gepubliceerd op de website van het Wetgevingscentrum van de overheid.

De voorgestelde wijzigingen omvatten de invoering van een seniorenhuurovereenkomst. Deze oplossing is bedoeld om zelfstandig wonende ouderen met een appartement op de bovenste verdiepingen van gebouwen zonder lift (vanaf de derde verdieping) de mogelijkheid te bieden om een ​​woning uit de gemeentelijke woningvoorraad aan te vragen, gelegen op de begane grond of op een hogere verdieping, maar in een gebouw met een lift.

Voorwaarde is dat zij tegelijkertijd aan de gemeente het pand verhuren waar zij voorheen woonden . De gemeente kan dat pand dan onderverhuren aan mensen die wachten op een huurovereenkomst voor een gemeentelijk pand.

Als een senior de huur van een gemeentelijk appartement opzegt, krijgt hij of zij het appartement dat hij of zij bezit terug . Als hij of zij overlijdt, blijft het appartement in de nalatenschap.

Zoals aangegeven in de motivering van het wetsontwerp, hoeven senioren niet te voldoen aan het inkomenscriterium dat in een bepaalde gemeente geldt voor een standaard huurovereenkomst voor ruimten die deel uitmaken van de huisvestingsmogelijkheden van de gemeente. De verhuur van dergelijke ruimten aan senioren zal immers niet het gevolg zijn van hun moeilijke financiële situatie, maar van beperkingen in het dagelijks leven die worden veroorzaakt door de moeilijke toegang tot ruimten op hogere verdiepingen.

Zoals aangegeven in de Regulatory Impact Assessment kunnen gemeenten momenteel gemeentelijke appartementen verhuren aan ouderen , maar alleen aan mensen die geen eigendomsrechten hebben op hun appartementen . Het grootste probleem van "gevangenen op de vierde verdieping" betreft ouderen die eigenaar zijn van appartementen die in hun bezit zijn.

Er zijn bijna 9,9 miljoen ouderen in Polen, goed voor 26,3% van de bevolking. Volgens een prognose van het Centraal Bureau voor de Statistiek zal hun aandeel in de totale Poolse bevolking in 2050 naar verwachting ongeveer 40% bedragen.

De noodzaak om appartementen aan te passen aan de behoeften van ouderen, met inbegrip van het wegnemen van architectonische barrières en de aanpassing en bouw van appartementen die bestemd zijn voor senioren, is herhaaldelijk benadrukt door de auteur van het project, voormalig minister voor Seniorenbeleid, momenteel staatssecretaris in de kanselarij van de premier, Marzenia Okła-Drewnowicz.

Het project bevindt zich in de fase van raadplegingen , publieke consultaties en opinies.