Dochter en echtgenoot van Gretkowska over relaties: Als een date succesvol is, begin je te fantaseren

Pola Pietucha-Gretkowska: Wil je me vertellen hoe je eerste date met je moeder was?

Piotr Pietucha: Begin jaren negentig woonde ik alleen in de buurt van Stockholm. Ik had toen nog geen computer. Geïnspireerd door een tekst die ik in een literaire krant had gelezen van een onbekende schrijfster, Manuela Gretkowska, schreef ik haar een lange brief. Hij was heel emotioneel en enigszins beklijvend, doordrongen van mijn overtuiging dat we voor elkaar gemaakt waren. Omdat ik op dat moment iets zo krachtigs en aangrijpend waars voelde, durfde ik het met haar te delen. Gelukkig liet ze zich niet afschrikken door de tekst van deze psychofan; ze antwoordde, en zo begon onze penvriendenromance. Ik schreef haar meerdere keren per week, fietste naar het postkantoor en plakte liefdevol een postzegel op enveloppen. Ik had een foto van haar, uitgeknipt uit een krant, boven mijn bed hangen, waar ik uren per dag naar staarde. Eindelijk had ik de moed om haar te bellen; ik hoorde haar stem. Na een paar maanden spraken we af. Ik kwam naar Warschau en nodigde haar uit voor een bezoek aan het Centrum voor Hedendaagse Kunst. Er was ook een leuk restaurant, ik denk dat het er nog steeds is. Ik heb de omgeving rond het Łazienkipark altijd erg gewaardeerd.

Toen ik bij het restaurant aankwam, ontdekte ik tot mijn grote teleurstelling dat het gesloten was. Toen zag ik Manuela aankomen. Ze zag er heerlijk meisjesachtig uit in een zomerjurkje met stippen en een grote witte kraag. Ze droeg sandalen met hoge hakken en een zwarte rugzak. Een speelse pluk grijs haar hing over haar voorhoofd, ongebruikelijk voor zo'n jong, mooi gezicht – dat betoverde me ook.