Op een ideaal moment verslaat Jannik Sinner eindelijk weer zijn grote rivaal Carlos Alcaraz en wint zo eerste Wimbledon-titel

Jannik Sinner lijkt niet te denken aan zijn vorige grandslamfinale als hij moet serveren voor zijn eerste Wimbledon-titel. De drie wedstrijdpunten die hij in Parijs verspeelde, weerhouden hem er niet van om in zijn laatste servicegame ijzersterk tennis te laten zien. 40-0 staat het, weer drie wedstrijdpunten dus, deze keer op zijn eigen service.

Op de eerste lukt het niet. 40-15. Nog twee mogelijkheden over. Met Parijs in het achterhoofd houdt iedereen zijn adem in. Behalve Sinner zelf, die de rust bewaart en een snoeiharde service door het midden speelt, waar tegenstander Carlos Alcaraz niet meer bij kan. De nieuwe kampioen viert de overwinning ingetogen: in stilte, met twee vuisten in de lucht.

Het is de eerste keer in bijna twee jaar tijd dat Sinner van zijn rivaal weet te winnen. In Parijs kwam hij vijf weken geleden dichtbij, maar moest hij uiteindelijk zijn meerdere erkennen in de Spanjaard, die zich knap terugknokte. Ook de vier ontmoetingen daarvoor won Alcaraz.

Van de negen wedstrijden die Sinner sinds begin 2024 heeft verloren, was Alcaraz vijf keer zijn tegenstander. Een statistiek die doet denken aan een andere grootse rivaliteit: van 2005 tot en met 2006 verloor Roger Federer ook slechts negen wedstrijden. In vijf van die negen wedstrijden was Rafael Nadal zijn tegenstander.

Nadal was in het hoofd van Federer gekropen. Iedere nederlaag werkte mentaal door bij de Zwitser, wat het steeds moeilijker maakte om Nadal te verslaan. Het was de vraag in hoeverre ditzelfde probleem ook bij Sinner zou spelen.

Rommelig

De eerste anderhalve set speelt Sinner niet op zijn best. Het is sowieso een rommelige wedstrijd, waarin prachtige punten worden afgewisseld door frustrerende fouten.

Vooral Sinner begint slordig. Hij komt weliswaar een break voor, halverwege de eerste set, maar geeft die vrij snel weer uit handen na een game waarin hij meerdere ballen uit slaat. En hij blijft fouten maken: niet veel later verliest hij de eerste set.

In de tweede breekt hij direct de service van Alcaraz, die zijn concentratie niet heeft kunnen vasthouden. Een bekend probleem voor de jonge Spanjaard. Het grootste gedeelte van de set lijkt het echter alsof Sinner de break weer gaat inleveren. Hij is kwetsbaar op zijn eigen service, iedere keer weer komt hij in de problemen.

Als Sinner in zijn eerste servicegame van de set een breakkans heeft weggepoetst, wordt duidelijk hoeveel de wedstrijd voor hem betekent. „Come on!” schreeuwt de Italiaan, die erom bekendstaat kalm en onverstoorbaar op de baan te staan. Zijn emoties laat hij zelden zien.

Uiteindelijk lukt het Sinner om ongeschonden uit een aantal moeilijke situaties te komen, waarna hij mag serveren voor de set. En dan is er plotseling niets meer over van de kwetsbare service: de Italiaan heeft geen enkele moeite met het binnenhalen van de tweede set.

Het respect tussen de spelers is groot, ook in een belangrijke finale als deze. Een paar keer glijdt een van beiden uit op het gladde gras, en telkens controleert de ander direct of alles oké is. Na een netbal of een ‘mishit’ die per ongeluk een winner blijkt, zijn de excuses uitvoerig.

Het doet denken aan de rivaliteit waarmee de strijd tussen deze twee vaak wordt vergeleken: die tussen Federer en Nadal. De sympathie en het respect waarmee zij elkaar bejegenden, was een van de redenen dat niet alleen zijzelf, maar ook hun rivaliteit zo populair was.

Dat Sinner en Alcaraz het stokje hebben overgenomen, is inmiddels wel duidelijk. Bij 1-1 in sets is het nog altijd onmogelijk te voorspellen welke kant deze wedstrijd op zal vallen. De partij blijft wisselvallig, al is het spel van de Italiaan sinds het eind van de tweede set iets agressiever, met meer winners.

Bij vlagen komt de speler naar boven die in de halve finale Novak Djokovic in drie indrukwekkende sets versloeg. „Zijn forehand is eigenlijk meer een ontploffende bom dan een forehand”, zegt de commentator van de Britse Eurosport op een gegeven moment bewonderend. Alcaraz lijkt ontevreden. Zijn lichaamstaal wordt negatiever, hij is duidelijk niet blij met zijn spel.

Als Sinner uiteindelijk de derde set wint, is het de vraag wat Alcaraz nog kan doen. Natuurlijk, in Parijs wist hij een van de indrukwekkendste comebacks ooit te produceren, maar vandaag lijkt er een andere speler op de baan te staan. Er gaat minder energie van hem uit, hij is negatiever en vlakker. Een onverwachtse draai in de wedstrijd is niet onmogelijk, maar lijkt ver weg.

Die draai komt er ook niet. Sinner heeft, net als in de vorige twee sets, aan één break genoeg. Alcaraz creëert nog twee kansen om de break voorsprong ongedaan te maken, waarbij het publiek volledig achter hem gaat staan.

Maar het lukt hem niet de kans te grijpen, en als Sinner even later voor de wedstrijd serveert, is hij oppermachtig. De toeschouwers hadden duidelijk gehoopt op een vijfde set, maar dat blijkt te veel gevraagd.