Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Die shopdrang voelt zo oppervlakkig, maar het zit in me’

Waar de één vindt dat geld moet rollen, blijft de ander herhalen dat je geld maar één keer kunt uitgeven. En als we eerlijk zijn; wat blijft er dan over van het gezegde ‘geld maakt niet gelukkig‘? Vandaag: de 33-jarige Annette, die minder shopt dan vroeger, maar er nog steeds een zwak voor heeft.

Naam: AnnetteBeroep: secretaresse bij een advocatenkantoorWoonsituatie: gezin met twee kinderenNetto inkomen: 2900 euro

„Eigenlijk niet echt. Mijn moeder gaf me al jong geld als ik iets nodig had, maar ik leerde nooit: op is op. Toen ik voor het eerst een bijbaantje had en mijn loon net binnen was, stond ik al in de winkel om te shoppen, elke maand weer. Het idee van sparen? Geen seconde bij stilgestaan. Het enige waar ik me mee bezighield, was mijn banksaldo. Destijds had je nog geen internetbankieren, dus ik belde steeds zo’n automatisch nummer om mijn saldo te checken.”

„Nauwelijks. Geld was er niet in overvloed, maar het werd ook niet besproken. Het ging er eigenlijk een beetje stilzwijgend aan toe: als ik iets nodig had en het kon nét, dan kreeg ik het. Maar verder hadden we geen gesprekken over keuzes maken of budgetteren.”

„Best dubbel. Vroeger was geld dus iets om meteen uit te geven, vooral aan kleding. Shoppen voelde als ontspanning en een soort beloning ook, ik vond echt dat ik die dingen had verdiend. Ik kocht gerust voor honderden euro’s per maand, vaak impulsief. Even dat zalige geluksgevoel bij een nieuw jurkje, maar na een maand hing dat alweer vergeten in de kast.”

„Niet van de ene op de andere dag, maar sinds ik moeder ben, is het wel veranderd. Ik héb gewoon de tijd niet meer om te shoppen zoals vroeger. En áls ik wat koop, is het meestal voor de kinderen. Ik geef nu sneller geld uit aan dingen die blijven hangen, zoals uit eten met vriendinnen of leuke uitjes met het gezin. Maar eerlijk: ik heb niet de illusie dat ik er vanaf ben. Als ik opeens een middag vrij heb én geld op zak, voel ik die drang nog steeds. Het zit in me. Grote kans dat als ik de loterij win, ik me een paar uur lang helemaal laat gaan. En daar schaam ik me soms voor. Het voelt zo oppervlakkig, alleen. Alsof ik dat nog nodig heb om me goed te voelen. Terwijl ik weet dat het niet zo is.”

„Geen schulden, maar ik was m’n geld wél vaak kwijt. Aan het eind van de maand was mijn rekening meestal bijna leeg. En dat kwam echt door impulsief shoppen. Zonde, denk ik nu weleens, want ik had zoveel meer kunnen doen met dat geld.”

„Ja, dat is inmiddels wel belangrijk geworden. Niet alleen voor noodgevallen, maar ook om spontaan iets te kunnen doen, zonder stress. Die financiële ademruimte had ik vroeger niet.”

„Praktisch gezien, ja. Meer financiële ruimte geeft rust. Maar ik weet ook: als ik niet oppas, smijt ik het alsnog over de balk. Geld maakt me dan dus even blij, maar daarna voelt het vaak leeg. En daar baal ik dan weer van. Ik ben me er inmiddels bewuster van, maar die valkuil blijft.”

„Jawel hoor. Als je alleen maar meer wilt, raak je het overzicht kwijt. Geld is fijn, maar moet niet je leven bepalen.”

„Niet op zichzelf. Maar het helpt wél om dingen te doen die belangrijk zijn. Tijd kopen, rust, fijne momenten. Al weet ik ook: ik blijf gevoelig voor dat shoppen, dat zit diep. Dus of ik er helemaal boven sta? Dat denk ik nu. Maar gelukkig heb ik nu meer relativeringsvermogen en weet ik wat wél blijft hangen. En dat is meestal niet een tas of jurk van 150 euro.”

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Nieuwsgierig naar meer antwoorden op de vraag; maakt geld gelukkig? Deze edities deden het goed bij onze lezers:

Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Zin in werken in de zorg, al is het geen vetpot’