Spanje inspireert toekomstige generaties nog vóór de start van het WK: "Laat meiden zien dat het mogelijk is om de top van het rugby te bereiken."

Een van de speelsters die dat tijdperk heeft meegemaakt en nu met haar 34 jaar een van de oudste is, is Lourdes Alameda, de op één na meest gecapte speelster in de Spaanse selectie, na Laura Delgado. Alameda, die tot haar 17e handbalde, ontwikkelde haar liefde voor rugby toen ze biologie ging studeren aan de Complutense Universiteit van Madrid. "Ik heb deelgenomen aan een uitwisselingsprogramma in Canada (Oakville). Het was tussen Spaanse en Franse studenten, en we zaten in een groep rugbyfanaten die ons leerden wat de haka was en wie Sébastien Chabal en Jonah Lomu waren. Toen ik naar de universiteit ging, was er geen handbal, maar wel rugby, en bovendien op de afdeling geologie, die naast de mijne zat. Ik hield van de rugbysfeer en werd er verliefd op", herinnert Alameda zich in een gesprek met La Vanguardia.

Speelsters zoals zij hebben veel obstakels moeten overwinnen op weg naar meer structurele stabiliteit en erkenning in het Spaanse vrouwenrugby. De grootste stap voorwaarts voor het nationale vrouwenteam kwam een ​​paar jaar geleden, toen de Spaanse rugbyfederatie (RFER) beurzen voor de speelsters goedkeurde. "Nu ontvangen we maandelijks geld, maar voorheen werd het uitbetaald op basis van trainingskampen. De overgrote meerderheid van ons leefde van de steun van onze ouders of op basis van onze prestaties. Na het laatste WK gingen er zeven maanden voorbij zonder nieuws van de federatie. We hebben er hard voor gevochten om te voorkomen dat dit nog eens gebeurt, want na elk WK voelden we ons een beetje verloren en hadden we dat gevoel van leegte. Nu beginnen er professionelere omstandigheden te ontstaan. We hebben een voedingsdeskundige, een touchspecialist en een scrumspecialist, maar er is nog een lange weg te gaan", aldus de speelster van het nationale team.

Dit WK gaat over het planten van een zaadje, zodat deze meisjes net als wij willen zijn en zelfs beter willen worden.” Lourdes Alameda, speelster van het Spaanse damesrugbyteam

Ze hebben dat gevoel van leegte opgevuld met inspirerende boodschappen om te zaaien voor de toekomst: "Dit WK is een enorme kans voor de meisjes van ons land om te zien dat dit mogelijk is, dat het mogelijk is om de top van het internationale rugby te bereiken en te spelen tegen de besten ter wereld. Het is heel belangrijk, want het plant een zaadje zodat deze meisjes net als wij willen zijn en zelfs beter", besluit een emotionele Alameda.

We hebben het recht verdiend om te genieten, maar nu we hier zijn, willen we ook concurreren.” Juan González Marruecos, coach van het Spaanse damesrugbyteam

Aan het roer staat coach Juan González Marruecos, die het roer overnam met als doel "een goede groep te vormen die de spelers zou integreren in een hoogwaardige training om zich te kwalificeren voor dit WK." Spanje arriveert in Engeland met zijn huiswerk af, maar zonder ook maar iets op te geven, zoals González Marruecos reflecteert: "We hebben het recht verdiend om te genieten, maar nu we hier zijn, willen we strijden. Morgen nemen we het op tegen de regerend wereldkampioen en we willen hen uitdagen. Dat is een ander onderdeel van het proces dat ons zeker zal verbeteren."