Maak Hansi Flick niet boos

De koning van de improvisatie en de koning van de planning roeien al iets meer dan een jaar zij aan zij in de snelkookpan die Barça is. De een omarmd door zijn charisma (Joan Laporta) en de ander door zijn werk (Hansi Flick), ze leven samen in een club die opnieuw niet al zijn spelers heeft ingeschreven aan het begin van La Liga en zelfs niet weet in welk stadion de eerste thuiswedstrijd van het seizoen wordt gespeeld. Blijkbaar zijn de Catalaan en de Duitser als water en olie, maar qua sportieve resultaten zijn ze wonderwel samengegaan. Laporta heeft de juiste keuze gemaakt met de aanstelling van de trainer, en de manager is zeer tevreden over de meeste van zijn spelers en hun dagelijks leven bij Barcelona .

Maar ze zouden er verstandig aan doen de coach niet boos te maken. Altijd bedachtzaam en zonder zijn hoofd op tafel te hoeven slaan, heeft Flick de afgelopen weken meer dan eens een driftbui gehad. Natuurlijk waren de ups en downs van de Aziatische tour (nu wel, dan niet, dan wel) hem niet bevallen, net zo min als het verlies van Iñigo Martínez, die een van zijn steunpilaren was en een verlengstuk van zijn ambitie op het veld. Hem werd verteld dat het team niet zou verzwakken of belangrijke spelers zou verliezen. Daarom wil hij geen verdere significante vertrekken horen, ook al is Fermín geen onbetwiste basisspeler en zal Casadó zich misschien vervelen op de bank.

Flick kijkt raar op, maar hij doet er goed aan zich te concentreren op wat hij wél kan controleren.

De coach was ook niet blij dat zijn team er niet in slaagde een negenkoppig Mallorca-team te verslaan, omdat zijn voetbalaanpak draait om rennen, rennen en nog eens rennen richting het doel van de tegenstander. Maar hij is degene die de leiding heeft over dat team, en hij heeft hen al publiekelijk en privé verteld wat hij passend acht.

Zijn manier om te overleven in de jungle van Blaugrana is zich verschuilen achter Engels, zijn antwoorden grondig bestuderen en zich niet te buiten gaan aan dingen waar hij geen controle over heeft. Daarom hield hij stand toen hem werd gevraagd of het spelen van zoveel uitwedstrijden aan het begin van het seizoen hem niet beïnvloedde. Hij is gefocust op het competitief houden van de selectie. En dat is geen geringe prestatie. Hij probeert afstand te houden van de rest, vooral in het openbaar. Als hij dat niet deed, zou hij zijn kalmte allang verloren hebben, en dat zou zijn werk hebben beïnvloed. Maar dat weerhoudt hem er niet van om een ​​minder vrolijke blik te verbergen dan anders. Hij lijkt serieus en spaarzamer met zijn woorden dan vorig seizoen. Zijn geduld met de onrust binnen de club moet ook zijn grenzen hebben. Wat zeker is, is dat hij geen zin heeft in nog meer angsten of verrassingen die buiten zijn controle liggen.