De 'Blitzkrieg' in het voetbal

Verrassend genoeg speelde ik tot mijn twintigste in schoolvoetbal , en ineens speelde ik in de Eerste Divisie. Om mijn gebrek aan opleiding te compenseren, moest ik mijn tactische vaardigheden enorm ontwikkelen. Ik raakte er helemaal weg van hoe geweldige strategieën tot geweldige resultaten leiden en hoe goede tactieken het competitieniveau van een team tot onvoorstelbare hoogten kunnen tillen. Ik heb ook de overgang van man-tegen-mandekking naar zonedekking meegemaakt, wat voor mij voelde als het ontdekken van een wereld zonder grenzen.

Voetbal maakt nu opnieuw een spannende transitie door. Guardiola, met name bij Barcelona , ​​sublimeerde het vaak verkeerd begrepen balbezitvoetbal met het concept tiki-taka. Het concept is en was overduidelijk. Door balbezit met korte passes en pauzes, is het doel om het hele team op de helft van de tegenstander te positioneren. Wat ik meestal definieer als het vestigen van een basiskamp op de helft van de tegenstander. En zodra de tegenstander de bal onderschept en een tegenaanval inzet, de bal heroveren en een ongeorganiseerd verdedigingssysteem verpletteren. Het werd verdraaid door te denken dat het doel was om een ​​doelpunt te maken door 40 passes te geven. Terwijl de realiteit is dat wat je bereikt, is dat het aanvallende en verdedigende systeem tegelijkertijd werken.

Maar dit systeem is niet voor alle teams geschikt, omdat het aanzienlijke technische vaardigheden en mentale snelheid vereist. Anders zou je je eerste vijand kunnen zijn, omdat je tegenstander de bal steelt terwijl je je verdedigingszone verlaat. Maar zoals vaak gebeurt, blijven trends overheersen en bied je uiteindelijk iedereen koffie aan, of je het nu lekker vindt of niet. En pas op dat je niet van dit concept afdwaalt, want dan kom je in een antivoetbalmodus terecht. Maar alles evolueert, en nu hebben we een ander concept van voetbal. Zozeer zelfs dat ik wil zien hoe Guardiola tactisch op deze situatie reageert.

De meest moderne aanpak is momenteel om de tactiek van een wedstrijd te benaderen zoals de Blitzkrieg . Hoewel Napoleon deze gebruikte, werd deze door het nazileger geïntroduceerd. Het is wat bekend staat als bliksemgevechten. Het bestaat uit het met maximale snelheid handelen om de tegenstander, die nog niet georganiseerd is, te verrassen. Daardoor worden vijandelijke linies gemakkelijk doorbroken. Hiervoor heb je spelers nodig met een goede tempowisseling, box-to-box spelers. Formaten zoals Bellingham, Pedri of Vitinha zijn duidelijke voorbeelden van dit systeem.

Lees ook

Je moet de verdedigingslinie van een tegenstander passeren, met een pass of een dribbel, terwijl de volgende verdedigingslinie nog ver weg is, zodat je kunt manoeuvreren. Maar dat brengt risico's met zich mee, omdat je nauwelijks een georganiseerde achterhoede hebt, en als je balverlies hebt, kunnen ze je pijn doen. Daarom kent dit soort voetbal maar twee aanvalsmogelijkheden. Of je maakt het spel af, of je neemt je toevlucht tot tactische overtredingen bij balverlies. Er zijn tegenwoordig veel jonge spelers die aan de eisen voldoen om dit te bereiken. Ze zijn technisch erg goed, precies, fysiek en mentaal erg snel, en ongelooflijk sterk. Ik ben erg benieuwd wat er volgend seizoen gaat gebeuren.