Vlammen om vlammen te doven

Praten met de professionals die dagenlang – met hun slopende uren – aan de frontlinie van de brandgolf hebben doorgebracht, is alleen mogelijk in een wegrestaurant vlakbij de perimeter. Daar, hoewel ze weinig zin hebben om te kletsen, beschrijven ze hoe velen voor het eerst te maken hebben gehad met wat experts megabosbranden noemen, of branden van de zesde generatie. Deze branden zullen – overheden die dat nog niet hebben gedaan – dwingen hun hele bos- en noodbeheer te herzien, en deze branden, zoals die in Extremadura en Castilla y León, tarten elke directe aanvalsstrategie.

Een brandweerman uit León, een van de zwaarst getroffen provincies, legt uit hoe er "vallen" zijn gezet voor de onbeheersbare brand die onmogelijk te blussen is met traditionele helikopters. Met behulp van tanks met verschillende soorten brandstof ontsteekt een druppelbrander nauwkeurig vuurlijnen, die gecontroleerd smeulen voordat ze onmiddellijk worden geblust. Daarna is het wachten. Wanneer de onbeheersbare vlammen die perimeter bereiken, kunnen ze niet verder, zoals gebeurde in Boca de Huérgano, waar deze terugslagtechniek het stadscentrum redde. Brandweerlieden pasten deze strategie ook toe op de hellingen van de Ambrozvallei, met heuvels die ontoegankelijk zijn voor grondvoertuigen – en helikopters, die door de dikke rook voor het menselijk oog onzichtbaar werden, konden het vuur niet bijhouden.

Alejandro, een lid van de Guardia Civil, kon het niet geloven: in vijf minuten tijd had het vuur zich vier kilometer ver verspreid.

Deze noodlottige weken hebben ook theorieën ontkracht die tot nu toe heilig leken. De nacht was niet altijd het belangrijkste moment om vooruitgang te boeken bij het blussen van de brand. Afgelopen dinsdagavond in La Garganta (Cáceres) waren experts ervan overtuigd dat de brand in La Jarilla zou vertragen: de voorspellingen – met een luchtvochtigheid van 70% in de vroege ochtend en minima van 12 graden – wezen daarop. Tegen zonsopgang stonden de bewoners in voorzorg voor evacuatie.

Bij deze megabranden, die hun eigen klimaatsysteem creëren, wakkert de wind de vlammen met verbazingwekkend gemak weer aan. En verspreidt ze zich. Eerste korporaal Alejandro van de Guardia Civil van León herinnert zich hoe hij op dinsdag de 12e een waarschuwing kreeg dat een brand zich van de ene kant van de landweg waar hij zich bevond naar de andere kant had verspreid. Hij keek op zijn horloge; het gaf 18:00 uur aan. Een tweede waarschuwing, vijf minuten later, met de nieuwe positie van de vlammen, deed alle alarmen afgaan. Volgens zijn berekeningen bijna vier kilometer in vijf minuten.

De hevigheid van branden van de zesde generatie heeft ook de overtuiging dat snelwegen brandgangen zijn, aan diggelen geslagen. De regering van Extremadura heeft bij elke uiting benadrukt dat het "monster" van Jarilla de snelweg die het gebied doorkruist op wel vier punten heeft afgesloten vanwege de oprukkende vlammen.

"Brandgang" is precies een van de meest gebruikte woorden deze week in de provincies Cáceres en León. Inwoners, die wanhopig hun eigendommen wilden behouden, hebben brandgangen getrokken tegen de achtergrond van de oprukkende linies die de professionele media overspoelden. In Oencia, waar de inwoners kritiek hebben op het feit dat de brandgangen die hun land scheiden in de winter werden vrijgemaakt, "maar niet in juni", trokken de bewoners een streep rond de stad die de stad voor verwoesting behoedde.

Een paar kilometer verderop, in Lusio, waar geen tijd was om de lokale brandgang aan te leggen, is alleen nog as over.