Daniel Noboa: "Het is geen ideologisch probleem; mensen zijn gewoon zat van een model dat geen resultaten oplevert."

Wat is uw boodschap aan Milei, aangezien u zich in het centrum van een positie van nationaal belang bevindt en daarom voor iedereen opkomt?

Ik beschouw hem als mijn vriend. Ik beschouw de Argentijnse natie als onze vriend. Maar we kunnen vrienden zijn en toch verschillend zijn. Niet alle vrienden hoeven hetzelfde te zijn, anders zou het leven saai zijn!

Wat is er gebeurd met de samenwerkingsovereenkomsten die uw regering en die van Javier Milei in januari 2024 hebben ondertekend? Worden ze nageleefd?

Samenwerkingsovereenkomsten zijn van groot belang geweest in de strijd tegen drugshandel en witwassen. Ecuadoraanse criminelen die misdaden in Ecuador hebben gepleegd, zoeken geen toevlucht meer in Argentinië. Wij willen dat onze mensen beter af zijn, een beter rechtssysteem hebben en meer waardigheid. Voor mij is dit geen ideologische kwestie, maar een kwestie van dienstverlening; het gaat erom hoe we het leven van onze burgers kunnen verbeteren. Zo heb ik ook gesprekken gevoerd met Orsi in Uruguay en met Lula in Brazilië. Mijn standpunt is altijd hetzelfde geweest: rechtvaardigheid, waardigheid, veiligheid en kansen, vooral voor de miljoenen jongeren die in ons politieke project geloofden. We moeten die stem respecteren; we moeten de mensen respecteren die in ons geloofden.

Wat vind je van polarisatie? Je bent een centrumrechtse man, een liberaal. Je bezoekt Orsi en Lula. Milei wil niet omgaan met mensen die ze als 'links' of 'communistisch' beschouwt.

Ons onderwijs- en gezondheidsbeleid is sociaaldemocratisch. Ons hoger onderwijs is sociaaldemocratisch. We hebben dus ideologische elementen uit verschillende stromingen overgenomen om onze eigen boodschap te creëren. Polarisatie bereikt uiteindelijk ook een plafond. Waarom? Omdat er altijd 30 of 35% aan het andere uiterste zal zijn met wie je nooit zult gaan zitten, een drankje zult drinken of een broodje zult eten. Dus kwamen we met die iets bredere mentaliteit, omdat het centrum, inclusief centrumlinks en centrumrechts van Ecuador vandaag de dag, 65% van het land vertegenwoordigt. En dat hele centrum, met name jongeren die geen extremisme willen, zijn daar blij mee. Ze willen een pragmatische president die de problemen van de Ecuadoranen oplost hoe hij ze ook oplost, maar die ze wel oplost.

U bent een van de pijlers van het einde, of de crisis, van het Correaïsme. Beschouwt u Cristina's gevangenschap en de beschuldiging tegen Rafael Correa als een vorm van legalisering , politieke vervolging, zoals beiden beweren?

Ik ben geen expert in het Argentijnse recht en ken de zaak ook niet tot in detail. Ons beleid is dat er echte rechtvaardigheid bestaat, en dat is ook ons ​​beleid in Ecuador. Als er corruptie is, als er duidelijk bewijs is dat het geld van alle Ecuadoranen is aangetast en misbruikt, steunen wij een veroordeling in deze corruptiezaak. Ik denk niet dat politieke motieven de drijvende kracht achter een dergelijke zaak zouden moeten zijn, maar er zijn mensen die hebben geleden, mensen die ook in staat zijn om diensten te ontvangen dankzij een vorm van corruptie door een bepaalde politicus. Dát is rechtvaardigheid.

Wordt Rafael Correa terecht beschuldigd?

Ja, hij wordt terecht beschuldigd. Hij is niet veroordeeld in mijn tijd. Glass is ook niet veroordeeld in mijn tijd. En er is bewijs, nu al onweerlegbaar, dat aantoont dat er sprake was van ernstige corruptie, zoals bij de Pacific Refinery. Die 1,2 miljard dollar aan grondwerk. Je gaat naar de Pacific Refinery en die is onzichtbaar. Er is geen raffinaderij; ze hebben hem verplaatst, het land geëgaliseerd en 1,2 miljard dollar uitgegeven, wat ons vandaag de dag zou kunnen helpen met de jeugdwerkloosheid, met alleenstaande moeders die training en beurzen nodig hebben om hun kinderen op te voeden. Dus zo zie ik het; het is geen politieke wraak, ook al werd mijn familie vervolgd tijdens de regering-Correa.

Waar heb je met Lula Da Silva over gesproken?

We zien veranderingen in de internationale handel. Deze tariefeffecten of tariefverhogingen zorgen er overal voor dat grootmachten of zeer grote landen die economische stromen en handel dreven, voornamelijk met andere mogendheden, hun regio gaan zien als een kans voor sterkere handelsbetrekkingen. Mijn gesprek met Lula ging duidelijk over hoe we onze mensen, onze gemeenschappen, kunnen helpen floreren.

Voelt u zich gestraft door Donald Trump, die de tarieven verhoogde, vanwege de nauwe banden tussen Ecuador en China?

Nee, want we blijven onderhandelen, we blijven praten. Er zijn al verschillende punten waarover we onderhandelen om ze zelfs maar naar nul te brengen, en dat is een heel proces. Deze eerste tarieven of heffingen die zijn ingevoerd, zijn puur gebaseerd op economische factoren, het begrotingstekort of het handelstekort met verschillende landen. Dus daar begint het mee. Maar er zijn ook andere dingen die ons kunnen helpen. Het feit dat er politieke openheid is, het feit dat er samenwerking is op het gebied van migratie. Dat alles kan de tarieven die we met de Verenigde Staten hebben, verbeteren. Ecuador is er historisch gezien erg goed in gebleken om zich te redden zonder concurrerend te zijn in ongunstige situaties.

Het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft ook een zeer streng rapport uitgebracht over de mensenrechten in Ecuador, met betrekking tot uw beleid ten aanzien van gevangenen. Is dit Trumps straf voor uw relatie met China?

Ik denk het niet. Het ministerie van Buitenlandse Zaken – we zien de minister van Buitenlandse Zaken over tien dagen – heeft die positie niet. Sterker nog, ze hebben ons immigratiebeleid geprezen. We hebben geen problemen meer met Ecuadoraanse migranten die de grens proberen over te steken. We hebben ook de beste cijfers op het gebied van sociale zorg voor terugkeerders. En tegelijkertijd heeft Kristi Noem, minister van Binnenlandse Veiligheid, gezegd dat Ecuador haar grootste bondgenoot in de regio is.

Hoe houdt u uw relatie met de Verenigde Staten in evenwicht met uw intensieve relatie met China, gezien het feit dat Washington druk uitoefent op iedereen die met China te maken heeft?

Ja, het is niet makkelijk, echt niet makkelijk. Tegelijkertijd ligt onze visie bij de Verenigde Staten, die we op alle vlakken hebben gesteund, van immigratiebeleid tot nationale veiligheid. We zijn duidelijk geweest: we willen zakendoen met alle landen waarmee we zakendoen.

Ga je Trump in het Witte Huis zien?

Als je me uitnodigt, ja. ... We praten erover en kijken of het in oktober is, of in november. En ik zou blij zijn, ik zou zeggen dat ik blij zou zijn.

Bent u het eens met een militaire inval, een militaire interventie van de Verenigde Staten in Venezuela?

Ik ben het eens met de strijd tegen drugshandel en transnationaal narcoterrorisme. Daar ben ik het mee eens. Als er bewijs is dat ze beweren te hebben over grootschalige drugshandel, die volgens de Verenigde Staten wordt uitgevoerd door het Cartel of the Suns in Venezuela, dan is dat zeer ernstig. We zien de impact in Ecuador. We zien hoe hele gezinnen worden verwoest, kinderen eindigen, laten we zeggen, met hersenverbranding door drugsgebruik of blootstelling aan gewelddadige gebieden. En er is ook een rapport van de Amerikaanse inlichtingendienst dat zegt dat Venezuela een groot deel van de campagne van Luisa González, die tegen mij opkwam, heeft gefinancierd, en we hebben het op straat gezien. Het geld dat ze aan die campagne hebben uitgegeven, was verbijsterend.

Er zijn tekenen dat Maduro intern verdeeld is. Trump omsingelt hem met schepen en mariniers. In Bolivia is links voor het eerst in bijna twintig jaar aan het afbrokkelen. Is de Bolivariaanse as gescheurd?

Ik denk dat mensen er genoeg van hebben. Het is niet per se een politieke of ideologische kwestie, maar eerder een burgerlijk sentiment, een sentiment van de bevolking. Mensen zijn dat model beu. Een model dat geen resultaten opleverde. Venezuela. We hebben ook hartverscheurende beelden gezien van wat er in Venezuela gebeurde. In Bolivia hadden ze de brandstofcrisis, de elektriciteitscrisis en ook de valutacrisis, wat een probleem is. We hebben zeer moeilijke tijden doorgemaakt in Ecuador, en we zien ook een moeilijke situatie in Colombia, met de moord op Uribe Turbay.

Wat is jouw beoordeling van het geweld in Ecuador? Denk je dat dollarisering van de Ecuadoraanse economie een van de pijlers van de drugshandel is? Je bent ook betrapt in Colombia en Peru.

Er zijn verschillende factoren. Ja, de wisselkoers, het feit dat je geen dollars hoeft te wisselen voor andere valuta, vergemakkelijkt de stroom van illegaal kapitaal. Een andere factor is het havensysteem van Ecuador. Guayaquil is de derde grootste haven van Latijns-Amerika. Eerst Santos in Brazilië; vandaar Manzanillo in Mexico, en vandaar Guayaquil. Het is dus ook een logistiek probleem, een redelijk goed wegennet vergeleken met de regio. De stroom vrachtwagens en auto's maakt het ook makkelijker. En we bevinden ons midden tussen de producerende landen. Dit alles bij elkaar plaatst ons in een complexe situatie. Wat hebben we gedaan, en zijn we daarin geslaagd? We hebben de invloedssfeer van deze narcoterroristische groeperingen verkleind. Het probleem is dat wanneer je ze naar een specifieke locatie drijft, ze onderling meer gaan vechten. Negen van de tien moorden worden bijvoorbeeld gepleegd door mensen met een strafblad, en we hebben elf van de achttien meest gezochte personen in het land gearresteerd. Wat betekent dat? Wanneer je ze te pakken krijgt, de volgende golf of de tweede golf van het tweede niveau, beginnen ze te vechten om leiderschap, om grondgebied. Het wordt tegenwoordig steeds moeilijker voor ze. En ze willen geen leiderschap op zich nemen, omdat ze ook zien dat Ecuador narcoterroristische leiders uitlevert aan de Verenigde Staten.

Bent u het eens met de stijl van Bukele? Die heeft weliswaar vrede gebracht aan de Salvadoranen, maar wordt nu ook beschuldigd van mensenrechtenschendingen?

Nee. Ik hou van de Noboa-stijl. Ik voel me er prettig bij. De Noboa-stijl heeft ons dit jaar tot nu toe een groei van 4% opgeleverd. We hebben een inflatie van 0,75%, een stijging van 9% in omzet en consumptie, en een export van 22% (exclusief olie). Het gaat dus niet alleen om de strijd tegen drugshandel, maar ook om het verbeteren van de economie van het land, zonder de mensen en de diensten die we hen moeten bieden te vergeten. De Noboa-stijl is sterk. Ik ga echter niet nee zeggen. Maar tegelijkertijd moet het empathisch zijn en aansluiten bij de ware betekenis van de mensen.

Hebt u zelfkritiek of spijt van de militaire inval in de Mexicaanse ambassade om voormalig vicepresident Glass te verwijderen? Glass werd beschuldigd van corruptie, maar kreeg asiel van Andrés Manuel López Obrador.

Nee. Ik had het liever anders gezien. Ik had gewild dat geen van beide dingen was gebeurd, noch dat ze een corrupte persoon die een straf uitzat, onderdak hadden geboden, noch dat ze ons in dat geval hadden gedwongen hem op te halen en terug te brengen naar waar hij hoorde te zijn.

Heeft u met president Sheinbaum gesproken of heeft u berichten ontvangen van Mexico?

Nee. De laatste keer dat ik het hoorde, erkende ze onze overwinning of onze regering niet. Maar ik praat graag met haar, en wanneer ik wil praten, doe ik dat zonder problemen. Ik heb geweldige Mexicaanse vrienden. Ik vind het een prachtig land, met veel te bieden en veel commerciële, culturele en politieke relaties die ze met Ecuador kunnen onderhouden, net zoals ze dat altijd al hebben gehad.

Te midden van het audioschandaal rond broer en zus Javier en Karina Milei heeft de Argentijnse president, geheel in stijl, alleen een foto en een korte tekst vrijgegeven van de ontmoeting met Daniel Noboa in Casa Rosada afgelopen donderdag.

Het staatshoofd van Ecuador is een van de weinige leiders die de welwillendheid van de liberalen heeft weten te winnen. Hij deelt zijn agenda met anderen om meer bilaterale handel te drijven en vooral een vergelijkbare aanpak te hanteren voor veiligheid, drugshandel en georganiseerde misdaad, een aanpak die werd ingezet door Minister van Veiligheid Patricia Bullrich.

Maar Noboa is een atypische leider. Als zoon van de Ecuadoraanse bananenexporteur Alvaro Noboa, die zijn droom om president te worden niet heeft kunnen waarmaken, heeft hij een liberale en sociale visie. En bovenal een pragmatische.

Voordat hij in Buenos Aires aankwam, bezocht hij Yamandú Orsi in Uruguay en Lula da Silva in Brazilië. Hij reisde ver, onder andere naar China, waarmee Ecuador een vrijhandelsovereenkomst heeft. Hij vliegt naar Japan en zou in oktober of november Donald Trump kunnen bezoeken, ondanks het feit dat de VS de invoerrechten voor Ecuador hebben verhoogd naar 15% en een streng rapport hebben uitgebracht over de politie en de mensenrechten in dat land, dat ook geteisterd wordt door geweld en drugshandel, waar Noboa zich tegen verzet.

Donderdag werd Noboa door de burgemeester van de stad, Jorge Macri, tot eregast uitgeroepen. Op verschillende foto's lijkt hij een gezellig gesprek te hebben met de burgemeester en zijn minister van Internationale Zaken, Fulvio Pompeo, de 'kanselier' van Buenos Aires afgelopen donderdag.

Noboa stuurde juriste Diana Salazar als ambassadeur naar Argentinië. Milei ontving haar geloofsbrieven net de dag ervoor. Ze staat bekend als de "IJzeren Dame van Ecuador" vanwege haar strijd tegen de narcopolitiek, die haar vijanden binnen de regering-Correa opleverde. Ze is getrouwd met een Argentijnse.

Nuchter, zeer serieus, erfgenaam van een van Ecuadors grootste fortuinen, was het opmerkelijk hoe ontspannen hij was toen deze krant hem vroeg naar de rode armbanden die hij droeg, die scherp afstaken tegen zijn zeer elegante pak. Hij legde uit dat beide gezegend zijn in Ecuador. De ene is voor Sint Benedictus, tegen het kwaad en voor exorcisme. De andere voor Sint Judas Thaddeus, de heilige van onmogelijke zaken.

Noboa werd verkozen in 2023. Hij is de jongste president van Ecuador, een land dat sinds de terugkeer naar de democratie in 1979 vijf presidenten heeft gekend die hun termijn niet hebben uitgezeten. Ze werden ten val gebracht door de politieke en economische crisis.

Noboa zelf werd verkozen tijdens de vervroegde verkiezingen toen voormalig president Guillermo Lasso de Nationale Vergadering ontbond door de zogenaamde "kruistochtdood"-overeenkomst te ondertekenen, waarna het Congres een afzettingsprocedure tegen hem opende. Noboa trad aan na het verslaan van Luisa González, de opvolger van Ecuadors voormalige sterke man Rafael Correa, die "verbannen" was naar België omdat hij in Ecuador beschuldigd werd van corruptie.

Afgelopen mei versloeg hij González opnieuw in de tweede ronde, nadat het Hooggerechtshof hem toestemming had gegeven om tegelijkertijd macht uit te oefenen en campagne te voeren.

Daniel Noboa Azin werd geboren in 1987 in Miami, Verenigde Staten, maar heeft ook de Ecuadoraanse nationaliteit. Hij is sinds 2023 president van Ecuador. Op 35-jarige leeftijd werd hij het jongste staatshoofd van Ecuador.

Hij is de zoon van zakenman en voormalig presidentskandidaat Álvaro Noboa Pontón en Annabella Azin, een arts. Twee andere familieleden waren echter ook president: Diego Noboa (1850-1851) en Gustavo Noboa (2000-2003).

Vanwege zijn jonge leeftijd begon zijn openbare leven in 2021. Van 2017 tot 2023 was hij lid van het Congres. Daar was hij voorzitter van de Commissie Economische Ontwikkeling.

Hij studeerde bedrijfskunde aan de NYU Stern School of Business en bestuurskunde aan de Harvard Kennedy School. Hij behaalde een masterdiploma in bestuur en politieke communicatie aan de George Washington University.

Hij is getrouwd met de bekende influencer Lavinia Valbonesi Acosta, met wie hij twee kinderen heeft. Uit zijn eerste huwelijk heeft hij een dochter.

Een project : Het Nieuwe Ecuador

Een held: Sint Judas Thaddeus

Een maaltijd: krabceviche

Een drankje: Suikervrije keizerlijke limonade

Een samenleving : Met waardigheid

Een herinnering: Ik ging met mijn vader mee naar kantoor. Ik was twee jaar oud en had een bureau naast dat van mijn vader. Terwijl hij werkte, tekende ik.

Een plezier: Samen met mijn kinderen in Olón zijn

Een droom: het land veranderen.

Een film: Lord of the Rings, de terugkeer van de koning

Een boek: de mythe van de logische kiezer

Een uitdaging: het land veranderen