Dollar in de schijnwerpers: de 5 kaarten die de overheid kan spelen om zonder problemen de parlementsverkiezingen te bereiken.

Er zijn nog 15 wisselkoersdagen tot de verkiezingen van 26 oktober, die door het Congres zullen worden bevolen en daarmee de haalbaarheid van het hervormingsplan. Na de tegenslag in Buenos Aires en de volatiliteit van september probeert de regeringspartij de dollar binnen de bandbreedte te houden als teken van controle en geloofwaardigheid. Herinneringen aan 2018-2019 hangen boven de markt, hoewel het politieke beeld er niet al op lijkt dat er een regeringswisseling in zit.

In deze context schommelt de groothandelsdollar rond de $ 1.424,50, ongeveer 4% onder het interventieplafond. De afgelopen weken is er voor meer dan $ 1,1 miljard aan BCRA-omzet gerealiseerd, is de landbouwinkomenslijst nul procent lager totdat het quotum van $ 7 miljard is uitgeput, en is er steun aangekondigd vanuit de VS.

De regering combineerde pragmatisme en improvisatie: een overeenkomst met het IMF voor 20 miljard dollar, twee plaatsingen van de Bond 2030-obligaties (1 miljard dollar) en, toen de dollar de drempel bereikte, officiële verkopen. De "wondermiddel" was tweeledig: politieke en financiële steun vanuit Washington en een tijdelijke afschaffing van bronbelasting om de afwikkeling te versnellen. Dit vlakte de stijging af, maar vereiste verkopen en verminderde de marge voor het opbouwen van reserves.

1) Extern signaal en timing: bijeenkomst Caputo-Bessent. De sleutel is om politieke steun om te zetten in concrete steun. Elke aankondiging na de bijeenkomst in Washington (liquiditeitslijnen, garanties of uitbetalingsschema) zou de verwachtingen vanaf maandag 6 april kunnen verankeren en de defensieve buffer rond het plafond van de banden kunnen vergroten.

2) De "muur" van het ministerie van Financiën in contanten. Met meer dan 2 miljard dollar aan exportinkomsten kan het ministerie van Financiën dollars direct op de markt aanbieden om de piekvraag te dempen. De tactiek: rantsoeneer de verkoop om prijzen te bepalen, gaten te voorkomen en de munitievoorraad tot 26 oktober te rekken.

3) Verdediging in de hogere bandbreedte. Als de wisselkoers onder de $1,482 zakt, mag de Centrale Bank verkopen zonder te steriliseren. Dit is een snelle rem, ten koste van de nettoreserves. De sleutel is het kalibreren van interventies: krachtig genoeg om intraday runs te stoppen, maar niet zo groot dat de reserves uitgeput raken.

4) Derivaten en "veilige dollar" om peso's te absorberen. De Centrale Bank heeft zich voorzien van dollar-gelinkte obligaties (nominaal ongeveer $ 7 miljard). Door deze te verkopen, biedt ze valutadekking aan particulieren, absorbeert ze peso's en vermindert ze de druk op de MULC zonder reserves vrij te maken. Ze maakt ook gebruik van futuresposities om devaluatieverwachtingen te temperen.

5) Multilaterale financiering als vangnet. Voorschotten van de Wereldbank en de IDB (aangekondigd voor ongeveer 7,9 miljard dollar voor de komende 15 maanden) versterken de brutoreserves en de strategie voor overbruggingsfinanciering. Hun effectiviteit is afhankelijk van garanties en politieke steun van de VS/het IMF.

Operatoren gaan ervan uit dat een grondige herdefiniëring van het regime (vrijer zwevende aandelen en het terugkopen van reserves) tot na oktober zal worden uitgesteld. Tot die tijd zal de "microchirurgie" bestaan ​​uit afgemeten verkopen, het managen van verwachtingen en het chirurgisch inzetten van derivaten. Het andere risico is de geconcentreerde importvraag, die het gebruik van buitenlandse valuta versnelt en meer interventies vereist.

Het IMF bevestigde zijn focus: het opbouwen van reserves, het handhaven van een stevig fiscaal anker en brede politieke steun om de desinflatie te ondersteunen. De regeringspartij rekent op een resultaat dat haar bestuurbaarheid verbetert, de risicopremie op de in peso's luidende curve verlaagt, de rente verlaagt en de defensieve dollarisering in de aanloop naar de verkiezingen versoepelt.

• De groothandelsdollar fluctueert binnen de band met incidentele interventies.
• Matig volume (zonder pieken van USD 900 mln) en lagere import “staart”.
• Reserves gestabiliseerd door multilaterale/treasury-instellingen en lagere netto-opoffering door de Centrale Bank.
• Pesocurve met vloeiende koersen en betere rollover.
• Officiële communicatie in lijn: “geen nieuwe beperkingen” en “geen discretionaire sprongen.”

De handleiding voor de komende drie weken is er een van fijn management: meer scalpel dan bijl. Als het beleid goed is en de munitie voldoende, kan de regering aantreden met de dollar onder controle. De dag erna zal, zoals altijd, afhangen van parlementaire rekenkunde en de mogelijkheden om het wisselkoersregime te herzien zonder de verwachtingen te doen herleven.