De nationale overheid overweegt om staatsobligaties uit te geven om dollars aan te trekken, zonder te wachten tot de wisselkoers $1.000 bedraagt.
In een context waarin de officiële wisselkoers stabiel blijft binnen de door de overheid vastgestelde marge, evalueert het economische team een innovatief alternatief om reserves aan te vullen zonder te hoeven wachten tot de dollar daalt tot de grens van $ 1.000 . Het voorstel behelst de uitgifte van staatsobligaties waarmee de directe aankoop van buitenlandse valuta mogelijk wordt gemaakt. Daarmee wordt een beroep gedaan op investeringsfondsen en internationale banken. Deze stap versterkt de stabiliteit zonder dat het plan om de inflatie te verminderen wordt gewijzigd.
Deze mogelijkheid werd geopperd door de directeur van de Centrale Bank , Federico Furiase , tijdens zijn deelname aan de Carajo -streaming. Daar legde hij uit dat de Centrale Bank van Argentinië (BCRA) weliswaar niet ingrijpt op de markt om reserves op te bouwen binnen de wisselkoersband, maar dat er andere instrumenten zijn – zoals de kapitaalrekening of investeringen van de schatkist – die de valutabuffer kunnen versterken zonder dat het huidige monetaire beleid wordt gewijzigd.
“Anker Point” en dollaraankopen op de bodem van de band in dynamisch algemeen evenwicht.
In een dynamisch algemeen evenwicht zijn remonetisatie via de schatkist die pesos teruggeeft in primaire veilingen tegen schuldkwijtschelding en monetisatie via… geen perfecte substituten . pic.twitter.com/w9RhW3UFmh
Het team onder leiding van Luis Caputo bestudeert de uitgifte van twee soorten instrumenten: peso-obligaties waarop dollars zijn ingeschreven en obligaties die rechtstreeks in dollars zijn gedenomineerd. Beide hebben als doel om buitenlandse valuta te absorberen en te voldoen aan de eisen van het IMF. Met deze maatregel moet worden voorkomen dat de overheid moet wachten tot de wisselkoers de bodem van de band heeft bereikt om reserves op te kopen, een scenario dat lang kan duren.
De strategie richt zich primair op buitenlandse fondsen en internationale banken. Naar verwachting zijn deze geïnteresseerd na de recente versoepeling die het niet-ingezeten investeerders toestaat om na zes maanden vreemde valuta aan te schaffen en toegang te krijgen tot de valutamarkt. Deze stap wordt geïnterpreteerd als een stimulans om deel te nemen aan de lokale schulduitgifte zonder druk uit te oefenen op de officiële markt.
Intussen wezen berichten uit New York op een mogelijke schuldenruil vóór de betalingsdeadline van 4,5 miljard dollar in juli. Het ministerie van Economie heeft deze optie categorisch uitgesloten en stelde dat de middelen al gegarandeerd zijn. Het voorstel voor nieuwe plaatsingen heeft echter ook een preventief signaal naar de markt toe.
«Het is haalbaar. Met de dollars van het IMF en wat er al ontvangen is, wordt de BCRA geherkapitaliseerd. Maar als er meer reserves nodig zijn, kunnen ze schulden opbouwen zonder peso's uit te geven," legden functionarissen uit. De sleutel, zo benadrukken ze, is om de monetaire basis niet te vergroten en tegelijkertijd de devaluatie onder controle te houden.
Volgens gegevens van adviesbureau 1816 is er de afgelopen dagen sprake geweest van ongebruikelijk agressieve interventies op de termijnmarkt: het openstaande belang groeide met 869 miljoen dollar in één sessie, een recordcijfer tijdens de regering van Milei. Hoewel het IMF deze manoeuvres niet verbiedt, gaven medewerkers van de organisatie aan dat de regering "niet verwachtte" te zullen ingrijpen. Deze maatregel diende echter als een 'snoepje' voor toekomstige investeerders: het verlaagde de verwachtingen van devaluatie en maakte het innemen van posities gemakkelijker.
In dit kader waren economen als Nicolás Gadano en Fernando Baer het erover eens dat het uitgeven van staatsschulden tegen dollars een geldig instrument is in de huidige context, zolang dit niet leidt tot een grotere onevenwichtigheid tussen de winstgevendheid van de reserves en de rente die op obligaties wordt betaald.
Sinds het hoogtepunt op 28 april zijn de brutoreserves van de BCRA gedaald van 39,3 miljard dollar naar 38 miljard dollar als gevolg van schuldaflossingen. Daarbij komt nog de toezegging aan het IMF om de komende 40 dagen meer dan 4 miljard dollar op te halen. Het uitgeven van staatsschulden zou een manier kunnen zijn om dit doel te bereiken, zonder toevlucht te nemen tot monetaire uitgifte, in lijn met het beleid van begrotingsorde en stabiliteit dat de overheid nastreeft.
Sebastián Menescaldi , adjunct-directeur van EcoGo, schat dat de overheid al 2,77 miljard dollar heeft veiliggesteld, naast de 500 miljoen dollar van de IDB die nog moet worden uitbetaald. Het resterende bedrag zou gedekt kunnen worden door een REPO, nieuwe obligaties of zelfs deposito's van de schatkist, aangevuld met de winsten van de BCRA.
Het officiële initiatief werd goed ontvangen in de financiële kringen op Wall Street. Daar sprak plaatsvervangend minister José Luis Daza met banken om mogelijke investeringen te evalueren. "Het is niet verrassend dat ze dit mechanisme evalueren: het is schoon, het heeft geen invloed op de valutamarkt en het zorgt voor voorspelbaarheid in het economische plan", aldus handelaren in New York.
elintransigente
