Hermann Bellinghausen: Geen ogen op Gaza

N

of er is genoeg tijd om Dagelijks informatie verwerken, constant. De dominante televisiezenders en pers spelen een spel van liegen, verbergen en verdraaien ten gunste van Israël. De Mexicaanse regering geeft gehoor aan de vox populi en veroordeelt de (paria, maar luxueuze) staat Israël; ze wordt dodelijk bedreigd door de chanteurs uit het noorden, sponsors en tegelijkertijd ondergeschikten van de moderne profeten van vernietiging die aan het hoofd staan van de Israëlische militaire theocratie. Je kunt niet aan Gaza denken; het is ondenkbaar. En je kunt ook niet stoppen met denken aan Gaza, op het risico te bezwijken aan onverschilligheid of indigestie door de Hasbara-leugen en de praktische toepassingen ervan.

Gevangen in het "probleem" raakt het brein wanhopig, in opstand, verbijsterd en verontwaardigd, machteloos. Het wordt overspoeld door gegevens, onthullingen en rapporten. Het hart doet pijn, niet alleen figuurlijk, maar ook als fysiek symptoom. Het beïnvloedt de slaap en absorbeert bloederige gesprekken tussen vrienden, collega's en dierbaren.

Wat blijft er over? Om met informatie de laatste woorden van Netanyahu of een van de intellectuele moordenaars onder zijn bevel, of van de generaals en magnaten die hen aanvoeren, te herhalen? Om de walgelijke, feestelijke video's van Israëlische verdedigingstroepen (ja, er staat "Defensie") te bekijken, evenals de jubel van de blonde "kolonisten" die de raketten boven Palestina toejuichen om het op TikTok te "delen"? Veel Israëliërs herleven het oorlogstoerisme van de Eerste Wereldoorlog wanneer ze vanaf de heuvels toekijken hoe het land dat hen beloofd was, wordt gebombardeerd.

Noteer de meest recente, meest actuele gegevens: 61.000 doden, 94 procent van de ziekenhuizen in de Gazastrook verwoest of beschadigd, duizenden mensen verdierlijkt en tentoongesteld in hun dodelijke strijd om voedsel, meer dan 1.700 mensen zijn door Gods gehoorzame kogels van hun kwelling bevrijd. Verdraag de oranjemeester terwijl hij beledigingen en zelfverheerlijking naar de inerte, lege gezichten van de leiders van de Europese Unie slingert, naakt als de koning in het sprookje?

Elke dag, elk nieuwsbericht, elke trieste Instagram-feed. 269 Palestijnse journalisten zijn vermoord, de meesten opzettelijk – dat wil zeggen geëxecuteerd. Wist je dat er 10.800 Palestijnen in Israëlische gevangenissen zitten en dat er sinds oktober 2023 76 zijn overleden? De video's en livestreams uit Gaza zijn ondraaglijk voor iedereen die ze nog bekijkt.

We weten dat we bedrogen, bespioneerd en bedreigd worden. Het is een wereldwijde oorlog, gelokaliseerd in Gaza, maar met diepgaande culturele gevolgen wereldwijd. In het Westen leidt sympathie voor Palestina, de simpele afwijzing van hongersnood en genocide, tot represailles, ontslagen en zelfs gevangenschap in universiteiten, bedrijven van allerlei aard, televisiestations en bureaucratieën.

Mensenrechten werden gecreëerd voor de Joden toen ze slachtoffers waren, maar zij creëerden ze niet. Ze waren er nooit in geïnteresseerd. Net als de wrede Bijbelse rechters zijn hun principes verovering en wraak, onverenigbaar met de rechten van anderen. Kinderen, vrouwen, journalisten, artsen, verpleegsters, leraren, dichters, moeders en schoenmakers worden dagelijks verminkt en uitgewist in Palestina. We zijn de leugens even zat als we geschokt zijn door de waarheid die ze niet kunnen verbergen. Nooit is er een grotere massa hongerende mensen gezien. Ze verhongeren een heel land, en de overlevenden willen naar de Sinaï of Soedan gestuurd worden, omdat ze alleen maar een nieuwe hel verdienen.

De vernietiging van Al Jazeera in Gaza is er nog een. Ze vernietigden het enige wereldwijde mediakanaal dat verslag deed van het verwoeste gebied. Er zijn geen grenzen of checks and balances. Alleen een stank van de dood die zich verspreidt in ieders toekomst en nu al ondraaglijk is. De zelfzuchtige lafheid van rijke landen heerst. En als bijgerecht het noodlottige kwaad van lokale machten in Afrika (Soedan, Rwanda) en Latijns-Amerika (Argentinië, El Salvador, Ecuador), ondergeschikt aan Donald Trump, Benjamin Netanyahu en de Britse kroon. Op de oorlogsmarkt domineren Israëlische huurlingen in Afrika, met wapens die in Israël worden gemaakt en Europese en Amerikaanse wapens die in Gaza worden getest, overal verkrijgbaar , binnen het bereik van de fascisten die snel oprukken in het Westen.

Onder internationaal onderzoek naar misdaden en corruptie, vervolgd voor gruwelijke misdrijven in hun eigen land, willen de oorlogsmeesters de Nobelprijs voor de Vrede. Niets is meer ongehoord: ze geloven dat ze die verdienen, dat die hun zal worden toegekend. Als ze WK's en Olympische Spelen, pontificaten en landen kopen, kunnen ze zichzelf gemakkelijk belonen te midden van hun reputatieverlies door reclame te maken voor resorts en casino's op de ruïnes en botten van Gaza.

Tel Aviv domineert militair gezien de hele bevolking; de meerderheid applaudisseert. Het Witte Huis valt het eigen land van binnenuit binnen, staat voor staat, stad voor stad. Het manipuleert kiesdistricten om tegenstanders bij toekomstige verkiezingen uit te schakelen, die het niet zal honoreren als het verliest. Twee dictatoriale staatsgrepen. Ze weten wat ze doen, ze vieren wie ze zijn en hoeveel ze verdienen. Ze delen de trofeeën van hun wreedheid met hun onderdanen in het media-Coliseum.

We hebben geen ontsnappingsmogelijkheden, gevangen in de waarheid van die leugen. Sterf met Gaza. Of verlies mijn ogen in Gaza, waar heb ik ze voor nodig?