Bari kan niet opstijgen, Caserta staat op het spel, maar iedereen draagt ​​de schuld.

BARI - Ver voorbij de schraalheid van een verschrikkelijke ranglijst (drie punten in zes wedstrijden en een vernederende nul overwinningen), reikt Bari's zwakte veel verder. Resultaten, zoals we weten, kunnen soms gedeeltelijke waarheden onthullen. Vooral aan het begin van een lang en ingewikkeld seizoen, zoals gebruikelijk is in een kampioenschap als de Serie B. Wat angstaanjagend is, zijn niet de moeilijkheden, hoewel die talrijk en overduidelijk zijn. En ook niet de cijfers, koud in hun onbeduidendheid. Het is het "hoe" dat de verschillen onderstreept. En het oordeel drukt. Bari's pad is onaanvaardbaar.

De eerste twee speeldagen hadden iedereen enigszins hoopvol gestemd. Dat kwam door een zeker momentum en een over het algemeen positieve instelling. Er was echter geen reden tot kalmte. En we riepen het hardop. Een wedstrijd als die in Venetië positief noemen was riskant. Bijna alsof je de realiteit niet onder ogen durft te zien. Of beter gezegd, je richten op wat het meest gunstig uitkwam. Wat? De reactie? Te weinig, echt waar. In de Lagune stond Bari, toevallig, na een half uur niet drie doelpunten achter. Tegen een sterke tegenstander, ja, maar zeker niet onbespeelbaar. En bovenal tegen een tegenstander die op zijn "slippers" speelde. Een week later in de "San Nicola" tegen Monza was het min of meer hetzelfde verhaal. De tegenstander kreeg een vrije start, niet bepaald een onbelangrijk detail. En vanaf dat moment was iedereen ervan overtuigd dat ze op gelijke voet met slagschepen hadden gespeeld. Pure waanzin.

Het ergste kwam later. Vanaf Modena was het een langzame, gestage neergang. Een team dat niet groeide en er integendeel in slaagde om met adembenemende consistentie te degraderen. Tot de "onfatsoenlijke" avond in Chiavari. Waar zelfs een toevallige en onverdiende voorsprong niet genoeg was om de geesten van een zwakke en slecht samengestelde ploeg te schudden. Bari's tegenstanders bleven met sigaretten in de mond spelen. De rood-witten hadden weinig weerstand, een team met weinig tactisch evenwicht en weinig momentum. Een licht, verschrikkelijk licht team. Vrijwel zonder slag of stoot blootgesteld aan de "vijandelijke" wind. Het is geen kwestie van toewijding; laten we meteen alle misverstanden uit de weg ruimen. Niemand hier trekt de professionaliteit van de spelers in twijfel, laat staan ​​de coach. Maar iemand zou ons moeten uitleggen wat er achter deze zwakte en kwetsbaarheid schuilgaat.

Caserta staat duidelijk in het vizier. De coach wordt publiekelijk belachelijk gemaakt, een typisch Italiaanse gewoonte die vermeden moet worden. Tegenover zo'n armzalig Bari kan er niet één schuldige zijn. En het verhaal van twee jaar geleden bewijst dit met hoofdletters. Herinner je je Polito nog, die in zijn almachtswaanzin coaches wisselde als sigaretten, ervan overtuigd als hij was dat de selectie top was en de technische staf ontoereikend? Caserta ontslaan is de makkelijkste zet. En dat gebeurt misschien niet na de wedstrijd tegen Padova, ongeacht de uitslag. Maar zijn we er zeker van dat alle problemen opgelost zijn?

Er is geen woord uit de kleedkamer dat wijst op een gebrek aan compatibiliteit tussen Caserta en het team. Sterker nog, de coach lijkt in hoog aanzien te staan ​​bij de spelers. Het probleem lijkt, kortom, veel dieper te liggen. En daarom ernstiger. We hebben het niet over een worstelend Bari; dat zou een acceptabel oordeel zijn na zes competitiewedstrijden. Bari is een zandkasteel dat vaak instort voordat het ook maar de eerste problemen kent. Bari is er niet. En als de ranglijst er niet was om iedereen scherp te houden... zou het zelfs nog een tikkeltje teerder zijn. Kunnen we ons hoofd opheffen voordat het te laat is? Maar moeten we de Bari-fans echt vragen zich neer te leggen bij deze technische en emotionele 'woestijn'?

VICARI, WAT EEN KLAAG! Een tegenslag voor Bari-verdediger Francesco Vicari: de club maakte bekend dat tests bij de speler (die geblesseerd aan de kant stond tegen Sampdoria) een ernstige scheur in de rechte dijspier (musculus rectus femoris) in zijn linkerdij hebben aangetoond. De speler, een sleutelfiguur in de verdediging van coach Fabio Caserta, is begonnen met zijn herstel: hij zou twee maanden uitgeschakeld kunnen zijn. Of misschien wel langer.