Onder hervormers en anderen berust men in de hegemonie van Schlein


Elly Schlein (Ansa)
Romeinse wandelingen
Degenen die zich verzetten tegen de secretaris, die het congres in februari 2026 zou kunnen bijeenroepen, hebben geen kandidaat. En ook de minderheid zelf is intern verdeeld: zo verspreidt zich in Nazareno de overtuiging dat de PD stevig in handen van Schlein blijft.
De hervormers van de Democratische Partij raken er steeds meer van overtuigd dat Elly Schlein werkelijk van plan is om in februari 2026 naar het Congres van de Democratische Partij te gaan. En ze vrezen deze benoeming ten zeerste, vooral omdat ze geen kandidaat hebben die de minister kan tegenwerken. Pina Picierno heeft al laten weten dat ze er geen enkele interesse in heeft om zich kandidaat te stellen voor het partijleiderschap. Giorgio Gori heeft zich wel aangeboden, maar sommigen binnen de Democratische minderheid vrezen dat de voormalige burgemeester van Bergamo niet over voldoende charisma beschikt en niet eens de hele hervormingsgezinde wijk mee kan slepen. Lorenzo Guerini, die de juiste kwalificaties zou hebben voor de functie van secretaris, is niet van plan zich in de strijd te mengen.
Daarbij komt nog dat de minderheid binnen de partij verdeeld is, omdat een deel, weliswaar een minderheid (maar onder leiding van partijvoorzitter Stefano Bonaccini), streeft naar een compromis met Elly Schlein en een stille coëxistentie met de secretaris. Een test? Eigenlijk zijn er in deze zin twee elementen. Ten eerste zullen sommige hervormers niet alleen de referendumstemmen over de Jobs Act intrekken om te voorkomen dat het quorum wordt gehaald, maar ze zullen ook ja stemmen, in tegenstelling tot de meerderheid van de huidige kiezers. Ten tweede deelt David Baruffi, die op uitdrukkelijk verzoek van Bonaccini formeel verantwoordelijk is voor het lokale bestuur van de Democratische Partij, die rol vreedzaam met Igor Taruffi, de trouwste volger van de secretaris, en wordt hij niet eens boos wanneer de organisatiemanager van de Democratische Partij hem mist bij onderhandelingen in heel Italië.
Maar het zijn niet alleen de hervormers die zich zorgen maken over de koers van de Democratische Partij en de hegemonie van Schlein over de PD. Eergisteren vond er bij de inhuldiging van Leo XIV een merkwaardig tafereel plaats: Romano Prodi, Matteo Renzi en Enrico Letta werden langdurig met elkaar gesproken. Na een tijdje sloot ook Mario Monti zich aan. Wat zou Prodi en Letta, die niet bepaald op goede voet staan met de leider van Italia Viva, ertoe hebben bewogen om met hem te praten? Volgens omstanders is het wonder te danken aan Elly Schlein. In die kleine groep mensen werd inderdaad gevraagd wat er met de Democratische Partij zou gebeuren.
De Democratische Partij wordt nu steeds meer aangestuurd door Schlein. De secretaresse speelt haar kaarten uitstekend uit en de interne tegenstand laat zich slechts af en toe horen. Met het Democratische Congres heeft de leider dus een verzekering voor de toekomst afgesloten. Zelfs als ze de politieke verkiezingen van 2027 zou verliezen, zou het voor haar, ondanks dat ze een jaar eerder is herkozen, lastig zijn om haar af te zetten. Temeer omdat zijn verdedigingslinie al klaar ligt: ik heb de gemeenteraads- en regionale verkiezingen gewonnen en ik heb een partij overgenomen die in de peilingen was teruggevallen tot 14 procent, en ik heb de partij toch weer aangevoerd om te herstellen en consensus te bereiken. Daarom heb ik het recht om door te gaan. Kortom, niet alleen onder hervormers maar ook elders groeit het idee dat de PD stevig in handen van Schlein blijft en zich blijft distantiëren van het oorspronkelijke plan waarvoor zij is geboren.
Meer over deze onderwerpen:
ilmanifesto