Meloni verlaat halverwege zijn werk: veiligheid ja, eerlijk loon nee

Giorgia probeert een grootse zet te doen en misschien probeert ze het wel serieus: we zullen het pas echt begrijpen na de referenda van 8 en 9 juni. Het vertrek is echter reëel, anders waren de reacties van de secretaris van de Cgil Landini en die van de Uil Bombardieri aan het einde van de lange vergadering met de regering gisteren niet te verklaren. "Ik zou dwaas zijn als ik niet zou toegeven dat er vandaag, qua methode, iets anders is gebeurd dan tot nu toe. Of de antwoorden zijn wat we vragen, valt nog te bezien ." Landini is terecht voorzichtig : “Voor het eerst hebben we beschikbaarheid gevonden, althans op papier”, vervolgt hij. Bombardieri is iets optimistischer: " De bijeenkomst is goed verlopen. Twee van onze verzoeken zijn gehonoreerd: om een ​​tafel te reserveren bij het voorzitterschap van de Raad over het thema veiligheid op het werk en om de restanten van het Inail-budget te gebruiken voor veiligheid."

Meloni opende zelf de bijeenkomst, die door de premier werd aangekondigd in een videoboodschap die op de vooravond van 1 mei werd vrijgegeven. Hij eiste een toewijzing van 1 miljard en 200 miljoen voor veiligheid. Hij riep op tot ‘gezamenlijke inspanningen om een ​​cultuur van veiligheid op de werkvloer te creëren en te veel tragedies te voorkomen’ . Maar de politiek, gaf hij toe, “heeft niet alle antwoorden.” Vandaar dat de uitnodiging door de vakbonden werd opgevat als een methodische opening: " Wij zijn hier om te luisteren, zonder vooroordelen". Naast de president en tegenover de vertegenwoordigers van alle vakbonden zat een grote delegatie van de regering, bestaande uit vrijwel alle ministers en ondersecretarissen die bevoegd zijn voor werk in verschillende hoedanigheden: uiteraard de minister van Arbeid Calderone, maar ook Tajani als vicepremier, Urso voor Productieve Activiteiten en Foti voor de PNRR, de ondersecretaris voor Economie Albano, die van het presidentschap Mantovano en de voorzitter van INAIL, het orgaan waaruit de beloofde middelen zullen komen, D'Ascenzio. De inzet in gevechtsformatie gaf ook aan hoeveel belang Meloni hechtte aan de bijeenkomst met de vakbonden en aan de daarop volgende bijeenkomst met de ‘ werkgeversorganisaties’.

De regering beperkte zich in werkelijkheid niet tot luisteren. Hij gaf ook aan, zij het in grote lijnen, in welke richting hij wil gaan. Opleidingen op de werkvloer en in scholen, met aandacht voor de rol van controlefiguren, te beginnen bij de werknemersvertegenwoordigers, maar vooral ook prikkels voor bedrijven. Voor de overheid is beloning de sleutel. Te beginnen met prikkels voor bedrijven met een laag ongevalspercentage. Landini lanceerde het project opnieuw door meteen twee concrete voorstellen op tafel te leggen. Allereerst moet er een herziening komen van het rijbewijs op basis van studiepunten, een instrument dat de premier aanhaalde als blijk van de betrokkenheid van de uitvoerende macht bij deze kwestie. “Het zou moeten worden uitgebreid naar alle activiteiten, maar ook herzien moeten worden, want zoals het nu is, is het nutteloos” , antwoordde de secretaris van de CGIL. Vervolgens legden hij en Bombardieri het verzoek op tafel om een ​​discussie te voeren "over de logica van onderaanneming" en verkregen ze de instemming van de regeringsdelegatie: "Wij hebben gevraagd om de cascade-onderaanneming te annuleren en de verantwoordelijkheid terug te geven aan de klant: wat wij in het referendum vragen, is de oplossing voor het probleem van de cascade-onderaanneming".

Het is waarschijnlijk dat het aanstaande referendum zelf minstens gedeeltelijk de beslissing van de premier verklaart om te doen wat ze de afgelopen twee jaar had vermeden: proberen een echte dialoog met de vakbonden aan te gaan . Giorgia weet heel goed dat werk, in de zin van veiligheid, rechten en lonen, het echte zwakke punt van haar regering is. Zij en de minister van Economie Giorgetti hebben ervoor gekozen om hun geloofwaardigheid in Europa en op de markten te vergroten, ook al straffen ze daarmee een deel van de kiezersbasis van rechts. Degenen die de leider van FdI ervan beschuldigen dat ze nu op de eerste plaats zet wat ze vanuit de oppositie wilde bereiken, hebben geen ongelijk: de verspreiding, de ratingbureaus, het respecteren van de parameters.

Op die grond voelt de premier zich vandaag zeker genoeg om een ​​waarschijnlijk echte discussie te openen, gestructureerd via thematische tafels, waarin naar een compromis zal worden gezocht tussen de grote lijnen die de regering heeft aangegeven en de voorstellen van de vakbonden. Het is echter geen toeval dat we wel hebben gesproken en zullen praten over veiligheid, een fundamenteel probleem, maar niet over lonen, die dat eveneens zijn. Daar zijn de marges van Giorgia zeer beperkt. Maar dat geldt niet voor de Lega , die met twee voorstellen van start is gegaan: een belasting van 5% voor mensen onder de 30 en een koppeling van de lonen aan de inflatie . Dat zijn op zijn minst gedurfde voorstellen. Hoe de bondgenoten en de minister van Economie zelf, die weliswaar lid is van de Lega Nord, zullen reageren, zal veel zeggen over de realiteit van de poging van rechts om ook op de werkvloer haar driekleurige mantel te laten zien.

VAN

David Romoli