De taal van de politiek en het risico van autoritaire nostalgie

Een recente episode heeft het Italiaanse politieke landschap geschokt en roept vragen op over de richting waarin de taal van institutionele vertegenwoordigers zich beweegt. Generaal Vannacci riep in een video die tot grote verontwaardiging leidde, mensen op om te stemmen op een kandidaat van de coalitie onder leiding van de Lega. Hij gebruikte daarbij een term die beladen is met verontrustende historische betekenissen: “decima”.

Deze term, die verwijst naar praktijken van collectieve bestraffing, heeft geleid tot onrust bij leden van de Democratische Partij, met name bij de provinciesecretaris van Taranto, Anna Filippetti.

De betekenis van 'tienden' in de geschiedenis

‘Decimeren’ is van oudsher een wrede praktijk die door autoritaire legers wordt toegepast om troepen te terroriseren en te onderwerpen. Filippetti benadrukte dat het gebruik van deze term in de hedendaagse politieke context niet als een simpele vergissing kan worden beschouwd. Integendeel, het is een verontrustend teken van een politieke cultuur die met nostalgie terugkijkt op autoritaire modellen, de geschiedenis trivialiseert en flirt met symbolen uit het donkerste verleden van Europa.

Een onaanvaardbare taal

De secretaris van de PD stelde dat kandidaten die op lijsten van een democratische kracht staan, zich moeten distantiëren van taalgebruik dat geweld en repressie oproept. Het gebruik van termen als ‘tienden’ is niet alleen ongepast, maar vormt ook een risico voor de democratische waarden waarop onze grondwet is gebaseerd. Filippetti drong er bij politici op aan om na te denken over de woorden die zij gebruiken, omdat ze een grote impact kunnen hebben op de perceptie van democratie en burgerrechten.

De verantwoordelijkheid van de politiek

Nu extremisme steeds meer terrein lijkt te winnen, is het essentieel dat politieke vertegenwoordigers afstand nemen van taalgebruik en gedrag dat maatschappelijke spanningen kan aanwakkeren. Filippetti benadrukte dat degenen die zich niet verzetten tegen dergelijke incidenten, zich steeds verder distantiëren van republikeinse en antifascistische waarden. Het historische geheugen is een erfgoed dat verdedigd moet worden. Elke poging om het verleden te herschrijven moet krachtig bestreden worden.

Met het oog op de komende verkiezingen is het van groot belang dat kiezers op een beschaafde manier reageren op deze provocaties en het belang van democratie en mensenrechten benadrukken. Politiek moet een terrein van dialoog en respect zijn, niet van nostalgie naar donkere tijden.