Ziekenhuisartsen: hoe ze het risico lopen over het hoofd te worden gezien bij nominaties op regionaal en universitair niveau

Het toewijzen van ziekenhuisdirecteuren aan universitair docenten is een gangbare praktijk die in Italië een lange geschiedenis heeft. In veel gevallen zijn hoogleraren, met name vaste hoogleraren, universitair hoofddocenten en buitengewoon hoogleraren, verantwoordelijk voor een hele afdeling of een specifieke diagnostische en behandelafdeling in het ziekenhuis.

Vroeger werd deze praktijk gereguleerd via specifieke overeenkomsten tussen het ziekenhuis en de universiteit, waarin een verdeling van taken en verantwoordelijkheden tussen docenten en senior artsen werd vastgelegd. Zo werd in wetsbesluit 129 voorzien in het toekennen van de kwalificaties van ziekenhuisdirecteuren aan universiteitsprofessoren, aangezien zij verantwoordelijk waren voor de afdelingen.

Deze situatie is momenteel nog in ontwikkeling, waarbij er steeds meer aandacht is voor de rol van universitair docenten in de gezondheidszorg. Overeenkomsten tussen universiteiten en ziekenhuizen zijn er steeds meer op gericht de samenwerking en synergie tussen beide instellingen te bevorderen, om zo de kwaliteit van de zorg en de opleiding van artsen te verbeteren.

De regio Lombardije heeft onlangs het initiatief gestimuleerd om de universiteitsdirecteuren niet langer alleen door de universiteiten, maar rechtstreeks door de regio te laten kiezen.

Dit is het voorstel van Welzijnsraadslid Bertolaso ​​om de aanstellingscriteria in gecontracteerde ziekenhuizen te wijzigen. Het gepresenteerde ontwerpprotocol bepaalt dat de benoeming van nieuwe afdelingsdirecteuren pas zal plaatsvinden na overeenstemming tussen de regio en de universiteit en niet – zoals tot nu toe gebeurde – automatisch in overleg met de ziekenhuisdirecteuren. De top van Palazzo Lombardia buigt zich ook over de vraag waar de nieuwe huisartsen naartoe gestuurd moeten worden: naar de grotere en bekendere ziekenhuizen of naar de kleinere en minder aantrekkelijke ziekenhuizen, die dus over minder goed personeel beschikken. Al in april waarschuwde Mario Melazzini, directeur-generaal van Welzijn van de regio, bedrijven dat nieuwe overeenkomsten voor de toewijzing van gezondheidszorgfuncties aan universitair personeel niet zouden worden goedgekeurd in afwachting van de herdefiniëring van het memorandum van overeenstemming tussen de regio Lombardije en de Lombardische universiteiten waar de faculteiten Geneeskunde en Chirurgie gevestigd zijn. Protocol waarmee het Lombardische gezondheidssysteem toezicht wil houden op deze beslissingen, ook om de huisartsen door te kunnen verwijzen naar de structuren die het meest geschikt worden geacht.