Deregulering en concurrentie: de Séjourné-agenda is goed voor de EU en Italië

Over hetzelfde onderwerp:

De Commissie praat weer over de interne markt en Italië zou zich daarvoor moeten inzetten. Op 21 mei zou het uitvoerend orgaan van de EU een mededeling moeten publiceren met een strategie om de interne markt nieuw leven in te blazen. Dit kan door middel van vereenvoudigingen, herzieningen van verouderde regels of regels die onevenredige verplichtingen opleggen, en door daadkrachtig in te grijpen tegen de toename van nationale regels met een protectionistisch karakter. Het is een teken van de door Ursula von der Leyen aangekondigde en aan de Commissaris voor Industrie, Stéphane Séjourné , toevertrouwde verandering .

In het conceptdocument worden zes prioriteiten genoemd: het verminderen van interne belemmeringen, het ontwikkelen van de dienstenmarkt, het focussen op kleine en middelgrote ondernemingen, het versnellen van de digitalisering, het verminderen van bureaucratie en het samenwerken met de lidstaten. Vooral op het eerste punt zien we een verandering van richting. De totstandbrenging van de interne markt is al lange tijd de economische prioriteit van de EU . Het wegnemen van niet-tarifaire belemmeringen voor het vrije verkeer van goederen was de eerste stap. De uitbreiding naar de dienstensector, het kapitaal en de beroepen kwam echter nooit echt van de grond vanwege weerstand van staten. Deze fase bereikte zijn hoogtepunt met de Bolkestein-richtlijn van 2006. Maar daarmee begon ook de neergang, met de afzwakking van de richtlijn. Het is geen toeval dat verschillende punten die in het ontwerp aan bod komen, betrekking hebben op kwesties die destijds onopgelost waren, zoals de wederzijdse erkenning van beroepskwalificaties of de inzet van grensarbeiders .

In de tekst van Sejourné wordt een nieuwe strategie voor de lange termijn voorgesteld: om onze economie dynamischer te maken, moeten we de concurrentiebelemmeringen wegnemen. “Een stijging van 2,4 procent van de Europese goederenhandel zou voldoende zijn – zo luidt het – om de daling van 20 procent van de export naar de Verenigde Staten te compenseren.” De afgelopen jaren zijn we echter getuige geweest van een toename van belemmeringen voor de interne markt. Deze belemmeren niet alleen de voltooiing ervan, maar ondermijnen ook het vrije verkeer van de enige sector waarin de interne markt volledig werd gerealiseerd, namelijk die van goederen. Hierdoor worden kostbare middelen weggetrokken van investeringen en innovatie. Bovendien is er met name sprake van een buitensporige tolerantie ten opzichte van nationale regels die, wanneer ze niet openlijk in conflict zijn met de regels van de Unie, de effectiviteit daarvan ondermijnen: denk alleen al aan de voorschriften inzake de etikettering van verpakkingen . Voorbeelden van dergelijke maatregelen, die slechts ogenschijnlijk gericht zijn op duurzaamheid of consumentenbescherming, zijn de Franse bepaling over productetikettering in het kader van gescheiden afvalinzameling of de uitbarsting van Adolfo Urso tegen de krimpflatie (in beide gevallen heeft de Commissie terecht inbreukprocedures ingeleid).

Het meest ambitieuze voorstel is de oprichting van een ‘achtentwintigste regime’ voor de oprichting van nieuwe bedrijven . Dit zou het begin zijn van een breder project, namelijk het opstellen van een Europese bedrijfscode, waartoe werd opgeroepen in het Letta-rapport en die, wat de gevolgen ervan betreft, vergelijkbaar is met het oorsprongslandbeginsel, dat aanvankelijk was opgenomen (en later werd afgeschaft) in het Bolkestein-rapport.

Hoewel deze ontwerpmededeling sterk afwijkt van de recente standpunten van de Commissie, heeft zij een zuiver politieke waarde. Bovendien is het niet vanzelfsprekend dat Sejourné zijn doel zal bereiken. Hij zal immers de weerstand moeten overwinnen van georganiseerde belangen, bureaucratieën en politieke stromingen die tot nu toe de Europese microregulering willen uitbreiden. Deze verandering zou vooral gunstig zijn voor die staten met minder politieke invloed op de Europese instellingen en een geringere bestedingscapaciteit . Kortom, het zijn landen als Italië die profiteren van een koerswijziging op de interne markt. Zoals de ontwerpmededeling terecht opmerkt, zijn het niet alleen de dienstenmarkten die op de tocht staan, maar ook de goederenmarkten, waar het meest dynamische en productieve deel van onze economie zich afspeelt.

Giorgia Meloni en Giancarlo Giorgetti doen er goed aan het document zorgvuldig te lezen en de restanten van het vooroordeel tegen Europeanisme van zich af te schudden (en te verwijderen uit hun respectieve partijen): in de loop der jaren is de Europese regelgeving alleen maar uitgebreid, maar dit heeft ten koste gegaan van het vermogen om de regels van de interne markt te handhaven. Vandaag de dag hebben we een sterker Europa nodig, dat daadkrachtiger is op het gebied van de interne markt en minder overmatig reguleert .

Meer over deze onderwerpen: