AI is niet intelligent: een boek ontkracht tien mythes over de huidige technologie

Kunstmatige intelligentie is niet intelligent, heeft geen eigen intenties die het tot een potentiële "rebel" zouden kunnen maken, en de vergelijking van kunstmatige neurale netwerken met het menselijk brein is "een van de meest misleidende vergelijkingen in de geschiedenis van de technologie". Maar aan de andere kant is het idee dat AI een technologie is zoals alle andere – neutraal, voorspelbaar en te controleren met traditionele tools – "een van de meest verraderlijke valse mythes van onze tijd".

We leven in een tijdperk waarin kunstmatige intelligentie (AI) met ongekende kracht het publieke debat heeft veroverd. We vinden het in krantenkoppen, op conferenties, op politieke agenda's en in verhalen over mogelijke toekomsten. Maar begrijpen we het echt, en vooral, door welke bril bekijken we het?

In zijn nieuwe boek, "The Theater of Thinking Machines - 10 False Myths About Artificial Intelligence and How to Overcome Them", uitgegeven door het Digital Transformation Institute en vanaf 10 september verkrijgbaar, ontkracht Stefano Epifani tien van de meest voorkomende valse mythes over AI. Hij benadert het onderwerp op een heldere en begrijpelijke manier, zonder retoriek.

De titel is geen toeval: "theater" is niet zomaar een metafoor, maar een sleutel tot kritische interpretatie. AI wordt tegenwoordig vaak gepresenteerd als een personage begiftigd met wil, bewustzijn en macht. Een acteur aan wie we mythische rollen toekennen – redder, vernietiger, rechter, orakel – en die we verwachtingen en angsten op hem projecteren. Epifani nodigt de lezer uit om achter de schermen te kijken en de discussie over AI in perspectief te plaatsen, mythes te ontkrachten, onduidelijkheden te onthullen, maar bovenal het bewustzijn te herstellen.

"Dit essay is ontstaan ​​vanuit de wens om het onderwerp kunstmatige intelligentie (AI) te behandelen door AI terug te brengen naar zijn ware status: niet als een voelend subject, maar als een statistische interface. Niet als een autonome geest, maar als een voorspellend systeem. Niet als een neutrale entiteit, maar als een technologie die gevormd wordt door degenen die haar creëren, door hoe ze wordt verteld en door degenen die beslissen hoe ze wordt gebruikt", legt de auteur uit. "Mijn bedoeling was om mezelf en anderen te bevragen over de manier waarop we over AI praten, de verhalen eromheen, de metaforen die AI verklaren (en soms verdraaien), en hoe dit alles onze kijk op de maatschappij, de toekomst en onszelf vormt. De mythen over AI, zowel utopisch als dystopisch, kweken misinformatie en passiviteit", concludeert hij. "Ze verhinderen ons de werkelijke problemen te zien: algoritmische discriminatie, machtsconcentratie, gebrek aan transparantie, sociale uitsluiting."