Pippo Baudo's eerste succes was in Milaan met Settevoci: de applausmeter, het themanummer 'Donna Rosa' en vele toekomstige grote namen

Milaan, 17 augustus 2025 – Het programma waarmee Pippo Baudo zijn tv-carrière begon , werd door Rai geproduceerd in het Fiera 2-theater in Milaan. Het was Settevoci, het eerste echte lanceerplatform voor de Siciliaanse presentator, die voorbestemd was om de tv-geschiedenis in te gaan. Hij overleed gisteren, 16 augustus, op 89-jarige leeftijd in Rome in de Policlinico Campus Biomedico in Rome.

De uitzending ging van start op zondag 6 februari 1966 om 18:15 uur, zoals gebruikelijk vermeld in de programma's van Radiocorriere voor het "Middag op TV" -tijdslot. Jarenlang verspreidde zich de overtuiging, aangewakkerd door Baudo zelf, dat de eerste aflevering alleen werd uitgezonden omdat een filmrol van de tv-serie Rin Tin Tin niet op tijd was aangekomen. In werkelijkheid werd later bewezen dat de beroemde Amerikaanse tv-serie met een hond in de hoofdrol niet op zondag werd uitgezonden, en de Corriere d'Informazione van 5 februari 1966 publiceerde een inleidend artikel getiteld "Zeven Stemmen met Pippo Baudo's Quizzen. Nieuw Programma voor Zondagmiddag": de uitzending werd dus gepland.

Pippo Baudo en Daniela Ghibli in Settevoci (van Wikimedia.it)

Rai besloot te experimenteren met een nieuw format op zondagmiddag, een tijdslot waar veel kijkers waren, maar niet helemaal tevreden waren met het sportaanbod. Tussen de kindertelevisie en het voetbalcommentaar bleef er bijna een uur aan programma over, meestal gewijd aan low-profile drama's . Vandaar de beslissing om een muziekquiz aan te bieden, in navolging van Mario Riva's Musichiere.

Elke aflevering bevatte zeven zangers : twee debutanten, vier kandidaten en één gast . In de eerste uitzending waren, in volgorde van verschijning, Mario Zelinotti en Rita Monico te gast als debutanten, Lalla Castellano, Vanna Brosio, Claudio Lippi en Gianni Mascolo als kandidaten, en Betty Curtis als gast.

De zangers werden gekoppeld aan een toeschouwer die muzikale quizzen moest oplossen. Elk goed antwoord gaf de zanger de mogelijkheid om twee stappen vooruit te gaan; de twee kandidaten met de hoogste scores gingen door naar de finale, bepaald door het applaus van het publiek, gemeten met een applausmeter . De winnaars, toeschouwer en zanger, ontvingen een gouden munt en automatische toegang tot de volgende aflevering. Na de eerste aflevering publiceerde de Corriere d'Informazione van 7 februari 1966 een weinig vleiende recensie, waarin Baudo een "bleke opvolger van Mario Riva" werd genoemd en de applausmeter werd bekritiseerd. In werkelijkheid wist Baudo het verschil te maken en snel publiek en critici voor zich te winnen. Het eerste seizoen eindigde op 26 juni 1966, na 20 afleveringen , allemaal uitgezonden vanuit de Fiera Milano, acht meer dan de oorspronkelijk geplande 12.

Het programma speelde een sleutelrol bij de lancering van het nieuwe journaal van 13.30 uur, dat op 15 januari 1968 van start ging. Vanaf 21 januari van datzelfde jaar werd "Settevoci" uitgezonden tussen 12.30 en 13.30 uur , met herhalingen 's avonds om 22.15 uur op Canale Secondo. Op zondagmiddag werd in plaats daarvan het programma "Quelli della domenica" uitgezonden, gepresenteerd door Lara Saint Paul, dat aanvankelijk de titel "Gli amici della domenica" had. Het vierde seizoen van "Settevoci" ging in première op 6 oktober 1968, waarbij de avondversie van een simpele herhaling overging in een aanvulling op de middagaflevering. Aan het einde van dat seizoen kondigde Baudo de beëindiging van het programma aan, maar er volgde wel een vijfde seizoen, van 18 januari tot en met 28 juni 1970, met gasten als Caterina Caselli, Anna Moffo en Nicola Arigliano. De uitzending eindigde met een zeer hoge kijkcijfer: 78 voor de middaguitzending en 81 voor de avonduitzending.

In vijf jaar tijd hielp Settevoci figuren lanceren die voorbestemd waren om protagonisten van de Italiaanse popmuziek te worden, van Orietta Berti tot Massimo Ranieri, van Al Bano tot Marisa Sannia, tot Franco IV en Franco I, Gian Pieretti, Rossano en Mario Tessuto. Helaas zijn er geen complete afleveringen meer bewaard gebleven in de archieven van Rai, alleen de geanimeerde themaliedjes, waaronder "Donna Rosa" en "W le donne", geschreven door Baudo zelf.