Francesco Gabbani, ritme en glimlach: "Ik neem wat mij beweegt."

Vanavond om 21.00 uur schittert de Arena della Regina met Francesco Gabbani, die zijn podiumdebuut maakt in Cattolica. Een avond vol ritme, glimlachen, reflecties en vooral veel muziek, voor een show vol energie en verrassingen.

Is er een nummer uit 'Dalla tua parte' waar jij je op dit moment in je leven het meest mee verbonden voelt?

Eigenlijk niet. Ik put graag een beetje uit alles wat me raakt. Elk nummer heeft zijn moment, en ik ben emotioneel erg wisselend: dat is mijn heterogeniteit.

Hoe ontstaat een Gabbani-lied?

"Altijd mijn instinct volgen. Ik schrijf al sinds mijn tienerjaren en heb nooit echt een methode gehad. Soms begint het met een zin, soms met een melodie. Ik dwing mezelf niet om te schrijven, maar ik blijf altijd openstaan."

Gebruikt u uw telefoon of uw notitieboekje als u inspiratie krijgt?

Hoewel ik een beetje ouderwets ben, gebruik ik nu mijn mobiele telefoon voor het gemak. Ik neem melodieën direct op in voice-notities: ik heb er zoveel dat ik er vier albums mee zou kunnen maken.

Je liedjes wisselen ironie en reflectie af. Is het moeilijker om mensen aan het lachen te maken of aan het denken te zetten?

"Goede vraag. Tegenwoordig luisteren veel mensen gewoon voor de lol naar muziek, dus misschien is het makkelijker om ze aan het lachen te maken. Maar zo ben ik ook: ik stop nooit met lachen."

Naar welke muziek luister je tegenwoordig?

"Een beetje van alles. Ik kom uit een soulachtergrond. Als kind speelde ik Stevie Wonder met mijn vader, maar toen kwamen de Beatles, AC/DC, en nu ben ik geobsedeerd door Keltische muziek. Ik stel mezelf geen grenzen of regels."

En hoe zit het met boeken?

"Hetzelfde. Ik raak momenteel geïnteresseerd in biologische landbouw. Maar mijn meest invloedrijke auteur blijft Tiziano Terzani: hij heeft mijn kijk op de dingen veranderd en ook mijn schrijven beïnvloed."

Met een artiest waarmee je graag een duet had willen zingen?

"Er zijn er veel, maar Franco Battiato heeft een speciale plek in mijn hart. Hij is een geweldig rolmodel voor me. Gelukkig heb ik hem in 2017 ontmoet: daar moet ik het mee doen."

Sanremo: eerst de overwinning, dan de comebacks. Hoe was die ervaring?

Winnen was cruciaal: succes kwam na een lange leerperiode. Ik had het niet verwacht, maar het stelde me in staat de vruchten te plukken van jarenlange inzet. Toen ik terugkwam, benaderde ik de ervaring rustiger, zonder de angst om indruk te moeten maken.

Heb je je ooit een gevangene van het 'westerlingenkarma' gevoeld?

Nee, geen gevangene. Ik zing het nog steeds en heb een trouw publiek. Natuurlijk werd het in het begin wat verkeerd begrepen: voor velen was het gewoon het apenlied, maar in werkelijkheid had het twee interpretaties, ergens tussen ironie en maatschappijkritiek. Uiteindelijk was ik echter degene die die aap op het podium bracht, dus dat is oké.

Wat staat het Cattolica-publiek te wachten?

"Zoveel opwinding. Ik heb nog nooit in deze zaal gespeeld, dus het wordt speciaal. Geen poespas, geen begeleidingstracks: gewoon de muziek, zelfs wat minder bekende nummers. Het wordt een heel populair concert, precies zoals ik het graag heb."