Moeder versus zoon in Hotel Rosetta. Michele Grosso vrijgesproken van strafrechtelijke aanklachten.

Een paradoxaal proces, doordrenkt van familiewrok, oude wonden en nieuwe beschuldigingen, werd gisteren, althans voorlopig, afgesloten met een vonnis dat ongetwijfeld tot controverse zal leiden. Het verhaal speelde zich af in Hotel Rosetta, een historisch hotel in het centrum van Ischia, dat – tegen zijn zin – het toneel was geworden van een huiselijke ruzie tussen een moeder, zoon, dochter en kleinkinderen, verwikkeld in een groteske juridische intrige rond vermeende valse verklaringen, zoals advocaat Giglio tijdens de hoorzitting verklaarde.

Michele Grosso staat terecht. Hij wordt ervan beschuldigd dat hij onder andere de toegangspoort van het hotel van zijn moeder Rosa Matrone heeft beschadigd door een auto in brand te steken. Ook zou hij zijn zus Filomena en neef Andrea Taglialatela hebben mishandeld. Hij gebruikte daarbij opvallende uitspraken als: "Nu krijg je COVID... je bent besmet... als ik je niet doodmaak, maak ik je nu dood..." Een scène die rechtstreeks uit een Napolitaans drama lijkt te komen, maar die zich in werkelijkheid afspeelde in het dorp Ischia.

De burgerlijke partij – Rosa Matrone, de moeder van de verdachte – werd vertegenwoordigd door advocaten Francesco en Giuseppe Di Meglio. Michele Grosso's verdediging werd vertegenwoordigd door advocaat Mena Giglio, die de rechtszaal in vervoering bracht met een verhitte speech, gevolgd door een "met Starza-achtige peper" repliek gericht aan de advocaat van de burgerlijke partij, Giuseppe Di Meglio. De uitspraak, uitgesproken door rechter Pietro Rocco van de rechtbank van Ischia, kwam aan het einde van een verrassend levendige hoorzitting op 18 juli, bijna een doordeweekse dag.

Het vonnis: strafrechtelijke vrijspraak, maar civiele veroordeling. Voor punt A, schade en letsel, werd Michele Grosso vrijgesproken vanwege de bijzonder triviale aard van het vergrijp overeenkomstig artikel 131bis van het Wetboek van Strafrecht, terwijl hij voor punt B, verergerde verwonding van zijn zus en nichtje, volledig werd vrijgesproken omdat het vergrijp niet bewezen was. De civiele eiser behaalde echter een overwinning in de schadevergoedingsprocedure: Michele Grosso werd veroordeeld tot betaling van schadevergoeding aan zijn moeder, Rosa Matrone, en tot betaling van proceskosten, in totaal € 1.796, plus wettelijke rechten. De bepaling van de schade zal worden toevertrouwd aan de civiele rechter.

Deze uitspraak bezorgt iedereen een glimlach en een hele lijst met klachten. Want hoewel meneer Grosso als crimineel veilig kan worden beschouwd, is de familie- en juridische strijd nog lang niet voorbij.

De volgende fase van de zaak is nu aan de gang. Het hoger beroep is al in de lucht, zowel op strafrechtelijk als – en vooral – civiel vlak. Want achter de afgebroken poorten van Hotel Rosetta schuilt veel meer dan een misdaad: een familie in stukken en een erfenis die steeds verder verdeeld raakt. De verslaggever is de verklaringen van advocaat Giglio zeker niet ontgaan, die tijdens zijn toespraak belangrijke elementen aanhaalde: een familievermogen van meer dan twee miljoen euro, volledig beheerd door Michele Grosso's zus, en een "gift" van meer dan dertigduizend euro na zijn afstuderen. Deze omstandigheden, hoewel niet relevant voor de aanklacht, geven gewicht aan de zaak en dragen bij aan een verre van vredige gezinssfeer.

Dit alles wordt nog eens versterkt door de woorden van advocaat Giglio: "De moeder van Grosso heeft de aanklacht tegen haar zoon nooit bevestigd, en de enige keer dat ze met een rechter sprak, zei ze dat ze hem wilde zien." Het moet duidelijk worden gesteld: deze aspecten vallen niet onder de merites van de strafzaak, maar ze werpen veel licht op de interne verhoudingen van een familie die nu diep verdeeld is.

Ondertussen heeft de rechter zichzelf negentig dagen de tijd gegeven om zijn argumenten in te dienen, en op het eiland gaan er al geruchten: wie zal als volgende het woord voeren?