In de zaak Almasri loopt Bartolozzi het risico voor de CSM te worden gebracht: de problemen van de rechterhand van minister Nordio

Uit de ongeveer 90 pagina's waarin het Tribunaal van Ministers in Rome toestemming vroeg om voor de Kamer van Afgevaardigden een zaak aanhangig te maken tegen de ministers van Justitie en Binnenlandse Zaken, respectievelijk Carlo Nordio en Matteo Piantedosi, en de ondersecretaris van het voorzitterschap van de Raad, Alfredo Mantovano, wegens het niet vervullen van hun ambtsplicht, medeplichtigheid en verduistering, komt een uiterst gênant scenario naar voren voor het imago van de republikeinse instellingen.

De commissie, bestaande uit rechters Maria Teresa Cialoni, Donatella Casari en Valeria Cerulli, twijfelt er niet aan dat de "machine" om de wrede generaal Osama Almasri te bevrijden en zo de uitvoering van het internationale arrestatiebevel voor misdaden tegen de menselijkheid, uitgevaardigd door de rechtbank in Den Haag, te voorkomen, onmiddellijk in werking werd gesteld nadat hij op 19 januari in de vroege ochtend in Turijn, waar hij met vrienden een wedstrijd van Juventus was gaan kijken, door de DIGOS (Italiaanse Special Operations Squad) was gearresteerd. Het onderzoek, uitgevoerd door de Carabinieri van de onderzoekseenheid van de Operatie-eenheid van Rome, onder leiding van kolonel Dario Ferrara, heeft de gebeurtenissen in die turbulente uren nauwkeurig gereconstrueerd en spreekt daarmee de verklaringen van de direct betrokkenen tegen. Hoewel het inmiddels duidelijk is dat de oplossing die Luigi Birritteri , voormalig hoofd van de Dienst Justitie aan de Via Arenula, voorstelde om de kritieke kwesties in het oorspronkelijke arrestatiebevel uit Den Haag aan te pakken, niet in overweging is genomen, speelden de geheime diensten een belangrijke rol bij de vrijlating van Almasri.

Generaal Giovanni Caravelli , die door de toenmalige premier Giuseppe Conte was benoemd tot hoofd van de AISE, vorig jaar door de regering van Meloni in die functie werd bevestigd en tot prefect werd bevorderd, benadrukte de risico's die Italianen in Libië zouden lopen als Almasri zou worden gearresteerd. Volgens Caravelli had Almasri, commandant van de Rada, een militie gestationeerd in Tripoli, een represaillemaatregel kunnen nemen tegen Italianen in de Libische hoofdstad, waarmee de economische belangen van het land in gevaar zouden komen, te beginnen met de oliebronnen aan de grens met Tunesië die door Eni werden beheerd. Zoals sinds mei vorig jaar werd gemeld, werden de meeste beslissingen genomen door de Siciliaanse magistraat Giusi Bartolozzi, de machtige stafchef van Nordio, die, in tegenstelling tot de minister, vanaf dag één aan alle operationele vergaderingen deelnam. "Genoeg, genoeg, genoeg!" zou Bartolozzi op 19 januari hebben gezegd tegen Maria Emanuela Guerra, directeur-generaal Internationale Zaken en Samenwerking aan de Via Arenula, die bezig was de situatie te deblokkeren. "Communiceer niet meer, doe niets anders en stop", zou Bartolozzi vervolgens aan Guerra hebben toegevoegd, verwijzend naar Alessandro Sutera Sardo, een gepensioneerde magistraat die als juridisch adviseur werkte bij de ambassade in Den Haag.

Het Tribunaal van Ministers velde ook een hard oordeel over de door Nordio en Piantedosi aangevoerde argumenten, die het als ongeloofwaardig beschouwde. Bijvoorbeeld over het feit dat Almasri met een inlichtingenvlucht terug naar Libië werd vervoerd, terwijl de route Rome-Tripoli werd uitgevoerd door een lijnvlucht van ITA. Ook waren er de redenen waarom zijn reisgenoten (om veiligheidsredenen) waren uitgezet, aangezien ze niet aan de eisen voldeden, aangezien ze over de juiste documenten beschikten, geen strafblad hadden en geen creditcards hadden om hun verblijf te betalen. De kaartjes voor de wedstrijd waren ook betaald, en bij het huren van een auto en het boeken van een hotelkamer in Turijn hadden ze de juiste namen opgegeven. Tot slot, een raadsel: de commissie was van plan Nordio te horen, maar hij weigerde steeds, en Mantovano bood zich vrijwillig aan in zijn plaats. En gisteren greep ook Francesco Lo Voi, de aanklager van Rome, in, nadat hij dagenlang onder vuur had gelegen vanwege vermeende vertragingen bij het overdragen van documenten.

"Sommigen beweren dat ik de documenten van het Tribunaal van Ministers te laat naar de Kamer van Afgevaardigden heb gestuurd, bewerend dat ik ze op 1 augustus zou hebben ontvangen," begon Lo Voi. " Afgezien van het feit dat de documenten moesten worden gelezen, geordend, voorzien van enkele bepalingen die nodig waren om de beslissingen van het Tribunaal van Ministers uit te voeren, en volledig moesten worden gefotokopieerd, was de tijd die ermee gemoeid was minimaal: dat wil zeggen, van 4 augustus, de dag waarop de documenten bij het Openbaar Ministerie arriveerden, tot 5 augustus, de dag waarop ze bij de Kamer van Afgevaardigden arriveerden," voegde Lo Voi eraan toe, zich vervolgens afvragend " of 24 uur te lang lijkt." "Wie zegt dat de documenten op 1 augustus bij het Openbaar Ministerie zijn aangekomen? Is er vertrouwelijke informatie die ik niet ken?" voegde de officier van justitie eraan toe, eraan toevoegend dat hij strafrechtelijke vervolging tegen degenen die een sleutelrol in deze zaak hebben gespeeld, te beginnen met Bartolozzi zelf, niet heeft uitgesloten. Hij heeft ook niet uitgesloten dat de procureur-generaal bij het Hof van Cassatie tegen laatstgenoemde disciplinaire maatregelen zal nemen.

VAN

Paul Comi