Gebrek aan karakter, weinig ideeën en weinig aanvalskracht: wat de misstap in San Siro Milan leerde.

Wat zei de eerste speeldag van het seizoen over AC Milan? Nou, dat de zomer, net als de schooljaren, veel te snel voorbij vloog: het voelde als de 39e speeldag van het seizoen 2024-25. AC Milan verloor thuis van een kleine ploeg en werd uitgejouwd door het stadion, dat het seizoen begint met een lege tank: er is weinig meer te verliezen. Hier zijn, in 5 punten, 5 inzichten in Allegri's nieuwe, oude AC Milan.

Grote teams worden herkend aan hun leiderschap, de kracht van hun blik en lichaamstaal. Ze winnen duels, controleren wedstrijden en reageren wanneer ze achter komen te staan. AC Milan heeft dit al lang niet meer gehad. In het laatste halfuur creëerde Milan twee kansen, misschien wel drie, zonder er zelfs maar een trotse reactie op te kunnen brengen. Ze gaven nooit de indruk Cremonese, een van de twee belangrijkste kandidaten voor degradatie, te domineren. Allegri is gewend om te werken in kleedkamers vol kampioenen, met veel leiders die klaar staan ​​om het team te leiden. Hij kan niet accepteren dat AC Milan zo is, en het zo stille San Siro voegt daar nog een probleem aan toe. Het publiek zou, zelfs zonder de aanmoediging van de fans, meer kunnen zingen.

Cremonese verdedigde goed en georganiseerd, zoals Nicola al jaren laat zien: een vijfmanslinie, een driemanslinie, twee spitsen die klaar stonden om te helpen. Baschirotto was de man van de wedstrijd – een gigantische wedstrijd, net als hij – maar Milans problemen reiken veel verder. Milan had moeite met het creëren van kansen, was traag en voorspelbaar. Hun één-op-één-spelers – Saelemaekers, Pulisic, Alex Jimenez – werden zelden of nooit gezien.

Aan het einde van de avond treurden de fans van AC Milan om Theo Hernández en Reijnders. Theo Hernández zat het afgelopen jaar meerdere keren aan de kant en AC Milan speelde ondanks zijn genereuze verantwoordelijkheid soms matige wedstrijden. Reijnders was echter bijna altijd op niveau en zou AC Milan zeer waardevol zijn geweest: een verticale spelstijl, een versnelling, het schot dat hij consistent vond in zijn tweede jaar bij de club. Je beste spelers verkopen voor uitstekende deals is logisch voor de winst, maar op het veld voel je het, weegt het zwaar en heeft het invloed op seizoenen. De derde afwezigheid was misschien wel de meest voelbare: Rafa Leao's kuit heeft Cremonese achteraf gezien enorm geholpen. Als dit AC Milan is, zullen Rafa's improvisaties cruciaal zijn, zelfs tegen een team dat compact, diep en gesloten verdedigt.

Naast de kritiek, een reflectie op het AC Milan dat Allegri deze zomer opbouwde. AC Milan is tegenwoordig een team met twee niet bepaald technische vleugelspelers. Fofana heeft bewezen goed te zijn in het timen van zijn loopacties – hij arriveert in het strafschopgebied zonder gps – maar hij raakt bijna nooit de bal. Loftus-Cheek heeft zijn oude script bevestigd als een fysieke speler die weet hoe hij op doel moet schieten, maar soms mysterieus zacht is, iets wat zijn fysiek niet toestaat. De meer technische spelers zijn elders te vinden: Jashari zat veel op de bank en Modric speelde als spelmaker. Het werkte tegen Bari, maar niet tegen Cremonese. Wordt het een trend voor het hele seizoen? We zullen zien. Fofana en Loftus-Cheek zullen misschien uiteindelijk een gedeelde plek krijgen.

Wat als zo'n verlies op speeldag één – niet op speeldag drie – een meevaller was? AC Milan heeft nog een week om de selectie te herstructureren in de transferperiode, en deze zomer hebben ze €157 miljoen verdiend, exclusief bonussen. Dat is veel, en het zou nog verder kunnen stijgen met de verkoop van Musah. Er zou geen geldgebrek moeten zijn. Het is onvermijdelijk dat de club vannacht en de hele zondag door nieuwe investeringen zal bespreken: de noodzaak is de afgelopen 90 minuten duidelijk geweest. AC Milan is op zoek naar een spits, maar er rijzen enkele vragen. Zou Tomori, met zijn ondergemiddelde technische vaardigheden voor de positie, de centrale verdediger van AC Milan kunnen worden? De Winter zal waarschijnlijk veel spelen, maar de indruk is dat er iets anders nodig is. Zou een extra verdediger nuttig zijn? En kan Gimenez de enige spits zijn, zonder een nummer 9 die laat in het veld kan komen om de wedstrijd te veranderen? Dat is simpel: nee.