Een Vespa 400 op een veiling bij RM Sotheby's in Miami

Het gerenommeerde veilinghuis RM Sotheby's heeft aangekondigd dat er een Vespa 400 uit 1959 geveild gaat worden. Deze zal als lot 204 verkocht worden tijdens het evenement in Miami dat gepland staat voor 28 februari 2025 . Deze microauto, zeldzaam in de Verenigde Staten, is een unieke kans voor verzamelaars van klassieke voertuigen en liefhebbers van historische Piaggio-producten. Naast de auto is er bij het kavel ook een aanhanger inbegrepen, bedrukt met het Vespa 400-logo. Het perfecte accessoire voor wie zijn voertuig in alle veiligheid wil tentoonstellen en vervoeren.
Dit exemplaar is het resultaat van een restauratie, uitgevoerd door gepassioneerde vader en zoon, die talloze prijzen heeft gewonnen op prestigieuze auto-evenementen in het buitenland . Het resultaat is een auto die prijzen heeft gewonnen, zoals de Senior Award op de Antique Automobile Club of America Eastern Spring Nationals van 2022, de eerste prijs op de Aaca Eastern Fall Nationals van 2021 en de prijs voor Beste Italiaanse Specialiteit op de Pittsburgh Vintage Grand Prix van 2022. Tijdens het restauratieproces werden talloze op maat gemaakte onderdelen gebruikt , waaronder interieurbekleding, stickers, zonnekleppen en mechanische onderdelen die met ambachtelijke technieken werden nagemaakt.
De restauratie maakt echter enkele stilistische vrijheden die afwijken van het origineel . De auto is afgewerkt in een metallic grijs, een elegante tint die echter niet tot de zes originele effen kleuren behoorde . Het interieur is bekleed met rood leer, een kleur die nooit voorzien was voor dit model. Ook het logo op de voorkant klopt niet, aangezien het om het logo op de staart gaat . Dit aspect weerspiegelt een gemeenschappelijk kenmerk in de Verenigde Staten, waar de passie voor restauratie duidelijk aanwezig is, maar waar vaak de neiging bestaat om meer geld uit te geven aan de interventie zelf en minder aan historisch onderzoek. Het kan dus niet worden voorgesteld als een prachtig voorbeeld van restauratie, maar als een maatwerkproject.
De Vespa 400 werd in 1957 in Monte Carlo gelanceerd en wekte meteen grote nieuwsgierigheid. Ontworpen door Piaggio, maar geproduceerd in Frankrijk, in de Acma-fabriek in Fourchambault . Tot 1961 werden er ongeveer 30.000 exemplaren gebouwd, verdeeld in drie versies. In de eerste twaalf maanden van de productie werden er 12.000 exemplaren verkocht, een teken van het succes van het model. Het idee om een Vespa met vier wielen te creëren, ontstond uit de wens om het concept en het succes van de scooter te benutten om een voertuig te creëren dat meer bescherming tegen de elementen biedt en comfortabeler rijdt. Ideaal voor de straten van Europese steden.
Deze kleine auto was uitgerust met een 400cc tweetaktmotor met twee cilinders , een oplossing die tegenwoordig vanwege de strenge milieuregels moeilijk te reproduceren is, maar die destijds wel goedkoper en eenvoudiger te produceren was. Het ontwerp werd gekenmerkt door een monocoque-architectuur met een geavanceerd telescopisch ophangingssysteem , wat het voor die tijd innovatief maakte. De ruimte achterin kan worden gebruikt voor bagage of om twee kinderen mee te nemen , waardoor het een perfecte oplossing is voor mobiliteit in de stad.
Deze Vespa 400 uit 1959 wordt aangeboden zonder minimumprijs, wat betekent dat hij verkocht wordt aan de hoogste bieder, ongeacht de hoogte van de veilingprijs . De vanafprijs wordt geschat op 25.000 tot 35.000 dollar (ongeveer 24.000 tot 34.000 euro), maar de waarde van een Vespa 400 in Europa varieert van 6.000 tot 10.000 euro voor een te restaureren exemplaar tot ongeveer 20.000 euro voor een reeds gerestaureerd voertuig. Als het voertuig echter oorspronkelijk in Italië is geregistreerd, kan de waarde verder oplopen en zelfs oplopen tot meer dan 25.000 euro. Er werden in feite slechts zo'n 90 exemplaren in Italië gedistribueerd , een aantal dat zeker lager ligt dan het aantal exemplaren dat naar de Verenigde Staten werd geëxporteerd.
La Gazzetta dello Sport