Het blijkt dat het gebruik van je telefoon op het toilet je een behoorlijk pijnlijk probleem kan opleveren

Meld u aan voor de Slatest en ontvang dagelijks de meest inzichtelijke analyses, kritiek en adviezen in uw inbox.

Als je je telefoon meeneemt naar het toilet, is dat heel normaal. Je loopt ook risico op aambeien – gezwollen aderen in de anus en het onderste deel van de endeldarm die pijn en bloedingen kunnen veroorzaken – volgens een onderzoek dat vorige week verscheen. Van de 125 volwassen deelnemers aan het onderzoek gaf tweederde aan dat ze hun smartphone gebruikten tijdens toiletbezoeken. Latere coloscopieën lieten zien dat deze toiletbezoekers een 46 procent hoger risico op aambeien hadden dan degenen die hun telefoon niet gebruikten. Het is natuurlijk niet de telefoon zelf die problemen veroorzaakt, maar het feit dat een toiletbezoek er vaak langer door duurt.

Dit is waarschijnlijk geen nieuws voor u. De vermeende gezondheidsrisico's van langdurig toiletbezoek circuleren al lang in dokterspraktijken en nieuwsartikelen. "Zit niet langer dan 10 minuten op het toilet, waarschuwen artsen", kopte CNN in 2024. "Waarom je niet langer dan 15 minuten op het toilet moet zitten", legde een artikel in Men's Health uit in 2016. Maag-darm-leverartsen adviseren hun patiënten al een limiet van vijf minuten zolang co-auteur Trisha Pasricha zich kan herinneren. "Het is wat ik hoorde toen ik in opleiding was van de maag-darm-artsen die me lesgaven, en ik bleef het tegen mijn patiënten zeggen", zegt Pasricha, gastro-enteroloog in het Beth Israel Deaconess Medical Center in Boston. "Het is eigenlijk wat de meeste mensen zeggen."

De wetenschappelijke literatuur over dit onderwerp is echter schaars – slechts een paar studies , waarvan de grootste gebaseerd was op zelfrapportage over aambeien in plaats van evaluaties, wat de resultaten minder betrouwbaar maakt. ("Er zijn allerlei andere dingen waar we gewoon niet aan denken die een beetje bobbelig en hobbelig kunnen zijn op onze billen, maar die eigenlijk geen aambeien zijn," legt Pasricha uit.) Dat was de reden waarom Pasricha's team deze nieuwe studie uitvoerde – en waarom de resultaten een opluchting waren. Na al die jaren "is het fijn om eindelijk gegevens te hebben om patiënten aan te bieden," zegt ze.

Gezien deze bevinding kan ik niet anders dan denken: man, hebben we allemaal aambeien? Want mensen maken zich al schuldig aan langdurig toiletbezoek sinds, nou ja, er toiletten waren. "Romeinse baden bevatten bibliotheken waar men zich over boekrollen kon buigen, en 'The Life of St. Gregory' (1296-1359) beveelt de afgelegen afzondering van het middeleeuwse vestingtoilet aan ... als een plek om ongestoord te lezen", schreef Henry Alford in 2006 in de New York Times . In de 18e eeuw schreef Lord Chesterfield over een "gentleman" vriend die de Latijnse dichters las "in het noodzakelijke huis", merkt Alford op. Begin 19e eeuw, vóór de uitvinding van toiletpapier, vertrouwden mensen op pagina's van hun leesvoer – meestal The Old Farmers' Almanac , die in 1919 gaten in de hoeken begon te krijgen zodat hij in bijgebouwen en badkamers kon worden opgehangen. In 1979 zag grappenmaker Jack Kreismer de visie voor een boekenlijn die specifiek op de markt werd gebracht voor gebruik in de badkamer, en zijn badkamerbibliotheekserie groeide uit tot een complete lijn van leesproducten specifiek voor in de badkamer (sommigen herinneren zich misschien Uncle John's Bathroom Readers ); natuurlijk was Reader's Digest ook zo'n badkamerklassieker. Toen er geen vorm van entertainment beschikbaar was, wendden we ons tot de tekst om ons heen en deden alsof we geïnteresseerd waren in: hé, wat zit er in die tube tandpasta ? Nu hebben we smartphones. Inmiddels hebben we allemaal wel eens recht in de ogen van aambeien gekeken en besloten dat het de moeite waard was. Toch?

Niet opgeven. Hoewel we geen langetermijngegevens hebben over de vraag of de duur van toiletbezoeken in de loop der jaren is veranderd, weten we wel dat smartphones verslavend zijn, op een manier die boeken, kruiswoordpuzzels en shampooflessen simpelweg niet zijn. "Smartphones zijn zo anders dan ander leesmateriaal", zegt Pasricha. "Ze zijn ontworpen om de tijd die je eraan besteedt te maximaliseren." Als je de grappige verhalen leest, raken je grappige verhalen uiteindelijk op, en boeken voor in de badkamer zijn van nature kort (wat, tenminste voor Kreismer, nooit bedoeld was om toiletbezoeken kort te houden, maar eerder een gelukkige samenloop van omstandigheden). Maar TikTok en andere sociale apps kennen geen grenzen. Een van de redenen waarom ik mijn telefoon op het toilet gebruik, denk ik, is om mijn telefoongebruik te beperken . Als ik een paar minuten op de bank lig te scrollen, kan dat gemakkelijk een uur worden – maar op het toilet word ik niet betrapt op lingerie. Toch? Behalve dat mensen dat onvermijdelijk doen.

Dat is misschien wel de belangrijkste bevinding van de nieuwe studie, zegt Pasricha. Niet dat smartphonegebruikers meer kans hebben op aambeien, of zelfs dat smartphonegebruikers vijf keer vaker dan vijf minuten op het toilet zitten dan niet-gebruikers. Nee, het feit dat 65 procent van de smartphonegebruikers zich niet bewust was van hoe lang ze op het toilet zaten vanwege de telefoon. "De tijd wordt verstoord als je naar deze schermen staart", zegt Pasricha. "Als het erg boeiend is, verlies je al snel de grip op wat je doet."

Uit recent onderzoek blijkt inderdaad dat juist de jongere generaties die goed met hun telefoon overweg kunnen, het langst op het toilet zitten – en we weten nog niet echt welke effecten dat op ons lichaam zal hebben. Het gaat misschien niet alleen om aambeien: op de lange termijn zouden smartphones de dynamiek van onze bekkenbodem kunnen veranderen, suggereert Pasricha. Haar team onderzoekt dit en ze hoopt dat anderen dat ook zullen doen.